Mijn hartslag schiet omhoog. „Is het dan toch Ruben? Nee, het moet Jan zijn. Het kan niet anders.” Het filmpje begint, van begin tot eind. Ruben is wel heel verdacht, zegt Olcay nog. Maar zie daar, het kasteel bovenop de berg, het kasteel waar de test werd gemaakt...

Jan volgt toch het bord van de mol en… kijkt vol in de spiegel. Jan is de Mol. Naast mij springt mijn vriendin juichend op de bank. Ik kan mij voorstellen dat het bij mijn mede Jan-verdenkers Marit, Marion, Koen, Vera en Joyce thuis niet anders is.

Voor aanvang dacht blogger Derk Bruger al: Jan moet het zijn.

Ⓒ TLG

Natuurlijk begon ik dit seizoen in de Stine-tunnel, ik mocht de molblogs aftrappen en ik bleef bij mijn keuze. Maar zodra Stine naar huis ging, keek ik nog eens terug. „Was het dan toch Jan? Die fanatieke, charismatische deelnemer die andere kandidaten voor zich liet mollen?”

Wat kan je dan lekker achterover naar de rest van de finale kijken als je weet dat jouw mol het is. Het is fijn dat Jan gewoon een ontzettend leuke vent is. Hij babbelt zo lekker door zijn molacties heen. Bijna achteloos zegt hij tegen Stine door de telefoon dat het niet gaat lukken. Hoe kan ze dat gemist hebben?

En dan die opdracht waarbij de mol vlak achter de kandidaten langsliep. Je zou hem bijna vergeten. Ik verwachtte make-up of een pak. Maar nee, Jan liep gewoon als een baas langs. Geen capuchon of hoed op, niks. Holy Fuck wat deed hij dat goed.

Maar mensen… Jan. Wat een mol. Ik neem mijn hoed voor hem af. Heel diep. Ik heb echt genoten van je.