Kelly dankt hulpdiensten na zorg voor haar zieke, pasgeboren baby

Kelly: "Zoë werd na een zwangerschap van 38 weken geboren. Alles verliep goed, ook de bevalling ging prima. Tijdens de kraamweek bleef haar temperatuur wat schommelen. Ze dronk niet goed en was een beetje suf. Ik kon er mijn vinger niet op leggen, maar het voelde anders dan destijds bij ons zoontje Dex (3). Mijn moedergevoel zei dat er iets aan de hand was."

Enkele dagen later werd de baby onderzocht door een kinderarts maar alles zag er op dat moment goed uit. Toch daalde haar temperatuur thuis de volgende dag enorm. De kraamhulp legde Zoë in Kelly’s armen, huid op huid contact om haar weer warmer te krijgen. "En toen zakte ze weg. Ik zag haar grauw en grijs worden."

112 werd gebeld. "Binnen de kortste keren stond het huis vol politie en ambulancemedewerkers. En er landde een helikopter met twee kinderartsen. Dat was het moment waarop ik de zorg voor Zoë uit handen moest geven. Zo'n moment is heel moeilijk; ik kon niets meer doen. De kinderartsen probeerden een infuus aan te leggen en Zoë reageerde niet meer op die pijnprikkel. Gelukkig ademde ze wel."

Ze konden in het ziekenhuis in Delft terecht, vertelt Kelly. "Ambulancebroeder Ronald belde met het ziekenhuis in Delft. We konden komen. De rit zou 9 minuten en 45 seconden duren, hoorde ik de chauffeur zeggen. Over diezelfde afstand zou ik rond die tijd zomaar een half uur doen.

De sirenes werden aangezet en we vertrokken. Ronald hield mij rustig door steeds tegen mij te blijven praten. Later begreep ik dat toen Zoë's hartslag en saturatie (de hoeveelheid zuurstof binnen onze rode bloedcellen, red.) wisselend waren."

In Delft stond een team kinderartsen klaar. Zoë bleek een bloedvergiftiging en een hersenvliesontsteking te hebben.

Op VROUW.nl lees je het hele verhaal van Kelly en haar dank aan de hulpdiensten.