Alleen bankje herinnert aan liefdesverhaal

Donderdag werd op die plek een plaquette onthuld met het verhaal van het koppel. Begin 1942 zaten Ellis en Bernie samen daar. Twee tieners van 17, tot over hun oren verliefd. De oorlog verstoorde alles. De twee spraken in tranen af om elkaar na de oorlog bij het bankje weer te zien om daarna samen een gezin te stichten.

„Elke dinsdag om 4 uur was de afspraak. En dan niet langer dan een uur wachten. ’Want als ik leef, dan ben ik er vanaf 2 uur. Of misschien slaap ik er zelfs’, zo had Bernie gezegd”, vertelde Ellis’ dochter Shulamith Bitran-Lehman gisteren bij de onthulling.

Ellis, die op onderduikadressen de oorlog doorkwam, wachtte inderdaad vele dinsdagen daar, maar tevergeefs. Bernie overleed in vernietigingskamp Auschwitz.

Ellis durfde pas zestig jaar later de gekregen dagboeken van Bernie te lezen. Het resulteerde in een boek en later in een lespakket.

„Het is het verhaal van liefde tussen mensen, hoop op een mooie toekomst en geloof in een goede afloop”, vatte wethouder Karsten Klein samen. Dat beaamde ambassadeur Aviv Shir-On, die ook benadrukte dat dit verhaal, de herdenking en de nog aanwezige Joodse gemeenschap aantonen dat ’niet de nazi’s, niemand niet, het volk van Israël kan uitroeien’.