Brandarisvrouw zet eiland in lichterlaaie

De charismatische Van Berkel is begin dit jaar ’hot’. Het lichtblonde uithangbord van Rijkswaterstaat, dat de Brandaris in programma’s als Willem Wever zo’n frisse uitstraling geeft, klaagt in RTL Late Night en menig krantenkolom welbespraakt haar nood. Woedend is de nautisch verkeersleider omdat zij als klokkenluider ziekgemeld thuis zit, terwijl de door haar als jaloers gekenschetste collega’s ongestoord doorwerken. De mediahype mist zijn uitwerking niet. Alom wordt schande gesproken over Rijkswaterstaat (RWS). Onder druk van de publieke opinie en kritische Kamervragen, vormt de beheerder van de Brandaris een nieuwe onderzoekscommissie, die binnenkort rapporteert over het arbeidsconflict. „Tot die tijd zeggen we er niets over”, aldus RWS-zegsman Jaap Folkerts. Rotte vis In afwachting van de bevindingen staan op het doorgaans zo gemoedelijke Terschelling voor- en tegenstanders van Van Berkel lijnrecht tegenover elkaar. De ’Brandaris-oorlog’ woedt voornamelijk op Twitter. Volwassen mensen bestoken elkaar al maanden met vinnige en intimiderende teksten waarin ze elkaar voor rotte vis uitmaken. „Het gaat er heftig aan toe”, zo signaleert ook burgemeester Bert Wassink van het Waddeneiland. Wat heet: „Inmiddels liggen er twintig aangiftes van mensen wegens onder meer belediging”, zo meldt zegsman Anne van der Meer van het politiekorps Noord Nederland. Voor nader onderzoek stappen rechercheurs en een officier van justitie eind maart op de veerboot naar Terschelling om alle aangevers te horen. De ook uitgenodigde Van Berkel komt niet opdagen, ofschoon aan haar eis is voldaan dat de kwestie niet wordt overgelaten aan de volgens haar mogelijk vooringenomen eilandpolitie. Een eilander die wel opdraaft, is huisschilder Jan Leenstra. Hij krijgt op Twitter teksten als ’Hitler was ook een schilder’ om de oren nadat hij kritische kanttekeningen plaatst bij door Nicolette geuite verdachtmakingen jegens haar collega’s. De felle Leenstra, getogen Amsterdammer, scheldt bij tijd en wijle flink terug. Dit levert dan weer een aangifte tegen zijn persoontje op vanuit het ’kamp Van Berkel’: „Ze maken je soms zo kwaad, dat ik wel eens uit de bocht vlieg”, zo geeft hij ruiterlijk toe. Leugenaar Eilander Albert Wester komt bij Van Berkel op de radar nadat hij openlijk de vraag heeft gesteld of het terecht is dat het hele land over het Brandaris-personeel heen valt na aantijgingen van één persoon. Prompt schildert Van Berkel hem op Twitter af als ’vrouwonvriendelijk’ en ’leugenaar’. Van Berkel schroomt niet om werkgevers van haar critici bij de discussies te betrekken. Soms vraagt ze rechtstreeks of zij op de hoogte zijn van de ’haat en laster die uw personeelslid verspreidt’. Andere keren vermeldt ze in boze tweets continu de naam van hun werkgever. „In de hoop dat die je op de vingers tikt”, aldus Ina Rozenga, die de bouwmarkt waar ze werkt telkens vernoemd ziet in boze berichten over haar. Dit terwijl ze aanvankelijk geen partij was in de Brandaris-discussie. „Ik had zelfs nog nooit op Twitter gezeten toen anderen me meldden dat Nicolette me ervan beschuldigde nare berichten over haar rond te sturen. Ik wist echt van niks, het bleek een fake-account.” Inmiddels is ook Ina naar de politie gestapt. De kwestie bereikt aan de vaste wal ook Dedemsvaart, waar de actiegroep ’StopPestenophetWerk.nu’ zetelt. Grondlegger Gerrit Hartholt is eerst fanatiek ondersteuner van Nicolette: „Aanvankelijk zag ik in haar een boegbeeld, maar al snel had ik mijn bedenkingen. Ze gebruikte mij, net als vele anderen, als loopjongen op sociale media. Ze schreef zelf intimiderende berichtjes over ’tegenstanders’ die ik onder mijn naam of via nep-accounts plaatste. De maat was vol toen ik een vrouw moest beschuldigen van het bestelen van senioren bij wie ze vroeger schoonmaakte.” Hartholt weigert en licht de beschuldigde Anneke Klompenmaker in: „Ik dacht: als Nicolette beweert treiterslachtoffer te zijn, waarom pest ze dan zelf?” Zijn ’verraad’ zal hem flink bezuren. Zijn voormalige boegbeeld noemt hem onder meer ’autist’. De valselijk beschuldigde Anneke doet aangifte tegen Van Berkel als de tweet alsnog wordt geplaatst: „Met de naam van mijn broodjeszaak De Dis erbij. Ik vrees klanten te verliezen, ook omdat Van Berkel nog steeds over me tekeer gaat.” Repliek Nicolette zit als een bok op de haverkist om critici van repliek te dienen. Zo krijgt de Terschellingse horecamedewerkster Gerda, die op sociale media vraagtekens zet bij haar relaas, per kerende post een sneer via Facebook. „Ik ken jou gelukkig niet. Jij mij ook niet. Toch voel je je geroepen je te uiten op Twitter? Ik krijg overal screenshots van. Ik wil best je naam even openlijk noemen onder mijn 9000 volgers als je dat graag wilt. Hoeveel scholing heb jij gehad? Niet veel vermoed ik.” Aldus Nicolette, die bij media-optredens met verve in de slachtofferrol kruipt. Rijkswaterstaat heeft de werknemers op de Brandaris, van wie velen ook aangifte deden wegens belediging, een spreekverbod opgelegd. Net als hun partners, die zich er eerder al over beklaagden dat er op het schoolplein vreemd naar hun kinderen wordt gekeken sinds Nicolette na de ’MeToo’-explosie plots verhaalt over seksuele intimidatie op de toren. Andere eilanders durven zich niet te uiten, bang om de toorn van Van Berkel over zich af te roepen. Een restauranthouder: „Net als de meesten hier, denk ik dat dat mens goed maf is. Maar als ik dat hardop zeg, fileert ze mijn zaak.” Burgemeester Bert Wassink verklaart de terughoudendheid net iets anders: „Het valt mij op dat de ongeveer 5000 eilanders de discipline opbrengen om zich vooral niet persoonlijk met deze kwestie te bemoeien. Voor degenen die er op de een of andere manier rechtstreeks bij betrokken zijn, ligt dat natuurlijk anders. Voor hen hoop ik dat snel een punt achter de zaak kan worden gezet. Dit duurt veel te lang.” Over een bevredigende afloop heeft de landelijk bekende klokkenluider Victor van Wulfen zijn bedenkingen. De luchtmachtpiloot is ervaringsdeskundige op het gebied van arbeidsconflicten sinds hij het zes jaar geleden aan de stok kreeg met Defensie nadat hij vliegveiligheidsincidenten openbaarde. De Brabantse D66-politicus regelt gesprekken tussen Nicolette en drie Kamerleden in Den Haag. „Na afloop was ze spoorloos verdwenen. Geen bedankje kon er af en daarna was er alleen maar gedoe. Inmiddels weet ik dat deze mevrouw redenen heeft om een echt onafhankelijk onderzoek door bijvoorbeeld de Nationale Ombudsman te weigeren. Ze verbergt zaken”, aldus Van Wulfen. Klacht Deze maand lekt uit dat Nicolette uit het bestuur van de historische sleepboot-stichting Het Guusjen op Terschelling is gezet. Voorzitter Pieter Schroo bevestigt het royement, maar doet er verder het zwijgen toe. Vaststaat dat er een schriftelijke klacht circuleert van een toerist die schande spreekt van de wijze waarop secretaris Van Berkel publiekelijk een vrijwilliger kleineerde. Bij de lokale jachthaven staat Van Berkels bestuurdersrol ook ter discussie nu aangifte tegen haar is gedaan wegens machtsmisbruik als secretaris. Geen van de direct betrokkenen die dit bevestigen, wil zijn naam vermeld zien. Nicolette van Berkel zelf is aanzienlijk minder breedsprakig dan eerder dit jaar. Ze weigert telefonisch medewerking aan dit verhaal, waarbij ze iets bromt over ’waardeloze journalistiek’. De deur van haar woning in Midsland, waarvan de rolgordijnen de hele dag naar beneden zijn, blijft gesloten. Diverse tekstberichten met uitnodigingen voor een gesprek laat ze onbeantwoord, net als voicemails. Een e-mail aan haar advocaat biedt evenmin soelaas. Hilde van Dieren, één van de weinigen op het eiland die zich openbaar in het Nicolette-kamp schaart, verbaast dit niks. „Ik heb haar ook al drie maanden niet gezien. Ze heeft geen leven door alle beledigingen en leugens, ze durft amper de straat op. Bang om lastiggevallen te worden.” De uitbaatster van een ijssalon is zelf ook slachtoffer van gescheld en overlegt als bewijs een reeks kwetsende berichten. Een nare tweet die vanaf het vasteland is verstuurd, beschimpt haar aan anorexia lijdende dochter. „Achteraf heb ik spijt in deze Twitter-gate te zijn beland. Dit vreet energie en de ergernis is slecht voor je hart”, aldus Van Dieren. Dit onderschrijft Anneke Klompenmaker van het andere kamp: „Ik zit hele avonden op Twitter, heb amper meer een sociaal leven. Ik ben blij als dit achter de rug is.”