GroenLinks is nu Grootkapitaal-Links

Die salarissen moeten van de GroenLinkser hoger zijn dan de huidige salarisregels eigenlijk toestaan. Zijn eigen partij schreeuwt voor de schermen om de noodzaak van nog strengere salarisregels voor bestuurders en was haantje de voorste om salarisverhogingen, zoals die bij ING, te veroordelen. Rosenmöller, die nog steeds veel invloed heeft in de partij, slaat achter de schermen echter een heel andere toon aan. De GroenLinks-tsaar bepleitte in Den Haag onder meer dat de voorzitter van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) een hoger salaris zou moeten krijgen dan nu is toegestaan. Betrokkenen melden dat Rosenmöller bij het kabinet en de coalitie pleitte voor een uitzondering zodat AFM-voorzitter Merel van Vroonhoven een topsalaris kan behouden. In 2015 kreeg ze ook al de toestemming om meer te verdienen dan een minister (187.000 euro). De oud-vakbondsman wilde niet dat dit topsalaris van circa 220.000 euro afgebouwd zou worden en vroeg daarom om financiële compensatie voor haar, hij zou dit meer ’marktconform’ vinden. Ook een andere, nog te benoemen, AFM-bestuurder zou volgens Rosenmöller meer moeten kunnen verdienen dan een minister. Rosenmöller heeft zelf meerdere, goedbetaalde bestuursbanen. Eén van zijn functies is die van voorzitter van de raad van toezicht bij de AFM, en in die rol lobbyde hij dus gepassioneerd om beloningsregels wederom opzij te schuiven. Bestuurders in de (semi-)publieke sector, zoals de AFM-top, mogen namelijk maximaal een ministersalaris verdienen. Alleen in speciale gevallen mag daar van af worden geweken. De ministerraad moet daar dan mee instemmen. De minister van Financiën en uiteindelijk zijn collega’s gingen aanvankelijk mee met het idee van de AFM om in dit geval opnieuw hogere salarissen mogelijk te maken, maar onder de voorwaarde dat de coalitiepartijen dit ook zouden goedkeuren. Nadat die voorwaarde werd gesteld, begon Rosenmöllers lobby helemaal op gang te komen. Hij benaderde zelf de regeringspartijen met zijn pleidooi om opnieuw een uitzondering op de regels te maken. D66 en CU zouden echter niks in het plan zien, melden meerdere betrokkenen. Het is nog de vraag of de door Rosenmöller gewenste salarissen er echt niet komen. De ministerraad kan, ondanks het protest in de eigen coalitie, er toch voor kiezen om opnieuw een uitzonderingspositie te creëren voor de AFM-top. Als dit wederom door het kabinet geregeld zou worden, zou dat dus wel buitengewoon moeilijk liggen in de coalitie. Dat uitgerekend Rosenmöller pleit voor een dergelijke salarisverhoging is opmerkelijk. Als vakbondsman en leider van GroenLinks ging hij juist tekeer tegen hoge salarissen. Hij stond, met een initiatiefwet die ervoor zorgde dat topinkomens openbaar werden, zelfs aan de wieg van de wetgeving tegen hoge salarissen. GroenLinks blijft in de Kamer in woord een fel bestrijder van topinkomens. Na de salarisverhoging bij ING stelde Jesse Klaver nieuwe, strengere regels voor. „Als er iets is dat politici kunnen doen om het vertrouwen van mensen terug te winnen, dan is het laten zien dat we niet machteloos zijn tegenover het grote geld”, zei hij twee maanden terug. Onderwijl blijkt zijn mentor - Rosenmöller praat nog altijd mee in de top van de partij en mag Klaver zelfs aankondigen bij partijbijeenkomsten - de filosofie van het grote geld te omarmen en onderschrijft dus het idee dat er hoge salarissen nodig zijn om goede bestuurders te krijgen. Klaver wilde niet op dit nieuws reageren. Rosenmöller is om een reactie gevraagd via zijn woordvoering. Hij weigert te zeggen of hij gelobbyd heeft voor een hoger salaris. In de raad van toezicht van de AFM zit, naast Rosenmöller, ook oud-staatssecretaris Martin van Rijn (PvdA). Ook zijn partij trekt in de Tweede Kamer voortdurend ten strijde tegen riante beloningen.