Familie overleden Wouter van Luijn jaagt op waarheid: ’Het doet ongelooflijk veel pijn’

Hartverscheurende toespraken, een bloemenzee en een minutenlang ovationeel applaus. Een bomvol Tuschinski-theater in Amsterdam rouwt in juli vorig jaar om de plotselinge dood van Wouter van Luijn. De hele Nederlandse filmwereld is diep geschokt door het nieuws dat Van Luijn tijdens een vakantie op Mallorca is gestorven. Er is intens verdriet, maar er zijn ook veel vragen. Wat deed Van Luijn midden in de nacht in een wijk die tot de gevaarlijkste van Europa wordt gerekend? Ruim een jaar later vraagt Wouters familie zich dat nog steeds af. Een berichtje met een hulpverzoek leidt tot een afspraak in het favoriete restaurant van Wouter in de Tweede Helmersstraat in Amsterdam. „We kunnen zo niet verder met ons leven”, zegt Wouters vader Gerard, als hij met zijn echtgenote Marlies en dochter Marieke is aangeschoven. Het gezin, waarbinnen Wouter een warme en liefdevolle jeugd had, is verbitterd. Aneurysma „We begrijpen niet waarom Wouters dood zo snel is afgedaan met de verklaring aneurysma (een inwendige bloeding, veroorzaakt door het plotseling knappen van een belangrijk bloedvat, red). En waarom is een verdachte zo snel op borgtocht vrij? Volgens ons wil de Spaanse politie zo snel mogelijk van de zaak af. Een moord schaadt in hun ogen alleen maar het toerisme.” „Wouter was zo’n lieve jongen”, vult moeder Marlies aan. „Het doet ongelooflijk veel pijn dat hij in sommige media is afgeschilderd als een drugsgebruiker, die op Mallorca onverantwoorde risico’s nam om aan drugs te komen. Dat verdient hij niet. Wouter ging volledig op in zijn werk, haalde nachten door om films te monteren en maakte er geen geheim van dat hij weleens coke gebruikte om wakker te blijven. Maar die bewuste nacht is hij volgens ons gewoon in de val gelokt en door meerdere mensen doodgeslagen. Het is onverteerbaar dat dit onbestraft blijft.” Wouter van Luijn ging in juli vorig jaar met zijn vader een paar dagen naar het Spaanse Mallorca. „Hij was moe en had behoefte aan rust”, vertelt Gerard. „We verheugden ons allebei op een paar dagen vader-zoonvakantie. Het was leuk. We zaten in een lekker hotel, pal aan het strand tegenover een paar gezellige kroegjes. We genoten.” Onbeslapen Op 12 juli bezochten Gerard en Wouter ’s avonds een bar met vooral veel Engelstalige bezoekers. „Rond middernacht ben ik naar mijn hotel gelopen”, vertelt Gerard. „Wouter had nog geen zin. Het was gezellig en hij kreeg contact met een groepje mensen aan de bar.” Gerard gaat slapen, maar schrikt de volgende ochtend als het bed van Wouter onbeslapen blijkt. „Ik werd steeds ongeruster, zeker toen ik van het hotel te horen kreeg dat ik door de politie naar het hoofdbureau in Palma de Mallorca zou worden gebracht.” In een achterafkantoortje van de moordbrigade kreeg Gerard een verschrikkelijk bericht te horen. Wouter was die nacht met twee andere mannen, die hij kennelijk in het café had ontmoet, met een taxi naar de zeer beruchte zigeunerwijk Son Banya gereden. Het trio wilde er waarschijnlijk drugs kopen, stelde de politie. Op straat zou Wouter ruzie hebben gekregen en zijn neergeslagen. Een getuige, die later als verdachte werd beschouwd, had hem naar een ziekenhuis gebracht, waar Wouter van Luijn overleed. „Ik was murw, kapot; kon het niet bevatten”, vertelt Gerard geëmotioneerd. „De politie bracht me weer terug naar het hotel en daarna hoorde ik niets meer. We moesten alles vernemen via de media. Ook dat een patholoog-anatoom van het eiland pijlsnel concludeerde dat Wouter aan een aneurysma was overleden. Voor ons volkomen ongeloofwaardig.” Second opinion In de hectische periode na Wouters dood nam zijn familie één hele belangrijke beslissing. „We lieten een second opinion uitvoeren door een patholoog uit Madrid”, zegt Gerard. „Die kwam tot een heel andere conclusie. Wouter is wel degelijk gestorven aan de gevolgen van uitwendig geweld. Maar het rapport was volgens de Spaanse rechtbank door het OM niet tijdig ingebracht, waarna de enige verdachte – de knaap die Wouter naar het ziekenhuis reed – op borgtocht vrij kwam.” Het bezoek deze maand aan Mallorca verheldert veel. Een derde sectierapport, dit keer van de Nederlandse patholoog-anatoom Frank van der Goot, onderschrijft bovendien de lezing van een niet-natuurlijke dood. Inmiddels is ook de Spaanse politie daarvan overtuigd. In een gesprek met de ouders van Van Luijn bevestigt de commandant van de moordbrigade dat nu wel degelijk wordt uitgegaan van een misdrijf. „We laten deze zaak niet rusten”, belooft de politiecommandant terwijl hij Gerard en Marlies in de ogen kijkt. „We hebben zicht op de daders, maar er moet nog wel meer bewijs komen.” De politie faciliteert vervolgens een bezoek aan de gevaarlijke sloppenwijk, waardoor Wouters familie in staat is de plek te bekijken waar Wouter werd aangevallen. De buurt oogt overdag al als een soort oorlogsgebied, ’s nachts is het helemaal een no-goarea. Onder zware politiebewaking leggen de nabestaanden bloemen. Oplossen Met de heropening van het onderzoek, de twee rapporten van twee gerenommeerde pathologen en de verzekering dat de moordbrigade van Mallorca wel degelijk gebrand is op het oplossen van de zaak, stapt de familie Van Luijn met een iets beter gevoel in het vliegtuig naar Nederland. De rechtszaak tegen de belangrijkste verdachte gaat sowieso door. Van de andere verdachten, die in de sloppenwijk zouden wonen, zijn signalementen beschikbaar. „Het overlijden van Wouter mag zo niet worden afgedaan”, besluit moeder Marlies. „Onze zoon had geen vijanden, alleen maar vrienden die net als wij nog steeds rouwen om zijn dood. We hebben weer hoop gekregen dat het recht toch zijn loop krijgt.” Een volledige reconstructie van de zaak is dinsdag 21.30 uur te zien in het RTL 4-programma ’Dossier van den Heuvel’.