„Pure rechtsongelijkheid”, verzucht het Amsterdams Forum voor Democratie-raadslid Annabel Nanninga. „Hiermee zet je de deur open voor mensen om vol in de tegenwerking te gaan. En als je maar lang genoeg blijft hangen, dan word je beloond.”

Jone (34) verblijft al zestien jaar in Nederland, vroeg tevergeefs een verblijfsvergunning aan en weigerde na afwijzing te vertrekken. Dat was niet mogelijk, stelde Jone, afkomstig uit Darfur in het westen van Soedan. Begin juni probeerde de We Are Here-groep nog een bewoond pand te kraken. De bewoner, zoon van de voormalig Amsterdamse wethouder Eric van der Burg kon dit ternauwernood voorkomen.

Onbegrijpelijk

Nanninga vindt het onbegrijpelijk dat Jone mag blijven. „Ik gun hem persoonlijk niets negatiefs. Het is best een aardige kerel. Maar hij heeft wel tientallen huizen gekraakt, zijn verplichte vertrek getraineerd en uitgesteld. Desondanks kan je hier zolang blijven hangen. Dan is er iets mis met ons systeem”, concludeert het raadslid. „Dat is ongelofelijk zorgelijk.”

De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) verstrekte alsnog een vergunning omdat de veiligheidssituatie in Darfur de afgelopen tijd is verslechterd, meldt een bron met kennis van zaken. Eind vorig jaar werd het asielbeleid daarom aangepast. Zes maanden geleden heeft Khalid Jone opnieuw een aanvraag ingediend, bevestigt hij.

Dit is ’heel ondermijnend voor het vertrouwen in de politiek’, waarschuwt Nanninga. Want: aan de ene kant worden Amsterdammers geconfronteerd met loeizware regeldruk. En er wordt streng gehandhaafd op ’kleine onzindingen, zoals stoepfietsen’. Maar illegalen die jarenlang krakend door de stad trekken, worden ongemoeid gelaten of krijgen zelfs uiteindelijk een verblijfsvergunning, stelt ze vast. „Dat is niet uit te leggen.”

Khalid Jone is dolblij met zijn verblijfsvergunning. De Soedanees gaat zich richten op inburgeren en wil een boek gaan schrijven. Hij is gestopt met kraken en logeert bij een vriend.

Geen spijt

Van de kraakacties heeft hij geen spijt. Maar het incident in juni had niet mogen gebeuren, erkent hij. „Dat was fout. Nogmaals: sorry.” Zijn advocaat was niet bereikbaar voor commentaar.