Volgens het Openbaar Ministerie maakte de oprichter van motorclub No Surrender zich schuldig aan het witwassen van crimineel geld. In het onderzoek stuitte de politie op zeker veertig verdachte transacties. Er werd een zogenoemde kasopstelling gemaakt, waaruit bleek dat er bij de bedrijven van Otto meer geld werd uitgegeven dan er binnenkwam.

Er was sprake van fictieve leningen om de ware herkomst van het geld te verhullen, concludeerde het OM.

Net als de mishandelingen, bedreigingen en afpersingen waarvan hij wordt verdacht, ontkent Otto ook dat hij crimineel geld heeft witgewassen. Volgens hem snapt het OM de autohandel niet. „Ik ben geboren in een auto. Over auto’s kan ik alles vertellen”, aldus Otto. De leningen waren volgens hem niet fictief, maar afkomstig van mensen die van hem een hogere rente kregen dan van de bank. „En ze wisten dat ik ze keurig zou terugbetalen.”

Het geld gebruikte hij als werkkapitaal, legde Otto uit. Als een lening moest worden terugbetaald, dan kon hij even minder auto’s kopen. Zo simpel lag het.

Grote geldbedragen

Waar had hij de grote geldbedragen steeds voor nodig, vroeg het OM? Otto: „Voor een autobedrijf is anderhalve ton, of twee ton niet veel geld. Daar kun je weinig mee. Bijna niets.”

Aan het begin van de zitting maakte een van de mannen die Otto zou hebben mishandeld, afgeperst en bedreigd met een vleesmes, zijn opwachting in de zaal. Danny van der G. eist een schadevergoeding van bijna 274.000 euro. Hij zegt dat hij door de zware mishandeling vier maanden niet kon werken. Daardoor én door de afpersing liep hij omzet mis.

Onze verslaggever Saskia Belleman is bij de zaak aanwezig en Twittert live mee: