’Willie weggezet als fantast’

„Willie zei tegen mij: als mij ooit iets overkomt dan wil ik dat je dit verhaal naar buiten brengt zodat iedereen de waarheid weet. Maar ik wil dit verhaal vertellen omdat het belangrijk is dat iedereen het echte verhaal weet, omdat zij onterecht is weggezet door media en tegenstanders en is zwartgemaakt als verwarde gek en fantast”, zo leidt de lokale Haagse PVV-leider en Kamerlid Karen Gerbrands het gesprek in. De politica heeft het zichtbaar zwaar met het verlies van haar dierbare vriendin. Het verhaal dat Gerbrands nu ’mag’ vertellen kwam al deels naar buiten door een afscheidsvideo die Willie in augustus had opgenomen, enkele dagen voor haar overlijden. Op Facebook zien haar vrienden het later verwijderde bericht van een gebroken vrouw die onthult dat ze op 15 maart 2017 op brute wijze is ontvoerd en verkracht door drie mannen. Eén van hen zou hebben gezegd ’heb je nu respect voor Allah, heb je nu respect voor Mohammed, heb je nu respect voor Arnoud?’. Arnoud van Doorn is haar voormalige PVV-collega, tegenwoordig ultraconservatieve moslim en raadslid voor de islamitische Partij voor de Eenheid. De politicus werpt enige betrokkenheid verre van zich. Na de opname van de video op maandag heeft Dille een poging gedaan om een einde te maken aan haar leven. Een tweede poging op woensdag slaagde. Gerbrands kent het verkrachtingsverhaal dan al sinds oktober, net als de Haagse burgemeester Pauline Krikke. Het verhaal openbaarde zich nadat er een rel uitbrak over de vermeende verblijfsplaats van Dille buiten de gemeentegrens. Raadsleden worden geacht binnen de gemeentegrens te wonen. „Er was via Arnoud van Doorn een klacht binnengekomen over haar woonadres. Willie had daarover op 24 oktober een gesprek met de burgemeester”, vertelt Gerbrands. Na afloop werd al snel duidelijk dat er iets niet lekker zat. Ze stuurde onder andere het alarmerende bericht ’als ik er niet meer ben houdt het allemaal op’. Die avond sloeg de lokale PVV-leider groot alarm. Met behulp van de politie werden in een hotelkamer op Kijkduin afscheidsbrieven ontdekt, ze bleek zelf in Zoetermeer te zijn. „Toen kwam het hoge woord eruit dat ze verkracht was. Rechercheurs drongen aan op het doen van aangifte, maar ze wilde niet dat het verhaal in de publiciteit kwam en dat de bedreigingen door de daders richting haar familie bekend zouden worden.” „Ik geloof haar verhaal. De politie heeft het na haar overlijden heel serieus genomen. Ik heb het hele verhaal van haar op papier staan en overhandigd. Maar ze gaan geen onderzoek doen, want het is allemaal te lang geleden en er zijn geen aanknopingspunten.” „Ik heb eerst alleen gezegd waarom ze het GVD niet gezegd heeft. Daar ga je toch niet alleen mee rondlopen? Zelfs haar partner wist het niet. We spraken elkaar elke dag en er was niets aan haar te merken. Ze is die avond naar de crisisopvang gebracht en heeft later thuis ambulante hulp gekregen. Ik heb drie dagen later de burgemeester geïnformeerd.” „Ze was erg onder de indruk en vond het doen van aangifte belangrijk. Dat vond ik ook. Maar ik heb wel aangegeven dat ik begrip had voor de overweging van Willie om dit niet te doen. „Ze loog in haar verklaring. Dat wist zij namelijk wel, want dat is haar meerdere keren verteld. Door mij en Willie.’ „Voor een vrijblijvend gesprek. Maar de zedenrechercheur was bijzonder lomp. Ze wilde niets van een informatief gesprek weten en stelde Willie niet gerust. Het was allemaal maar een gewone verkrachting en het had niets met politiek te maken. ’Kinderen kunnen echt wel wat hebben’, reageerde de rechercheur op de poging van Willie om haar kinderen te beschermen tegen publiciteit. Het vertrouwen was weg.” „We hebben de ervaring gedeeld met Krikke. Zij heeft toen gezorgd dat er een gesprek kwam met het hoofd van de afdeling zeden. Ik ben mee geweest bij dat gesprek in maart. Hij nam het serieus en zag ook dat het politiek gerelateerd was. Deze politieman had ook begrip voor de angst voor uitlekken en het beeld dat zou ontstaan. Hij heeft letterlijk gezegd: ja joh, als je mijn vrouw zou zijn zou ik adviseren om geen aangifte te doen.” „Hij kon niet garanderen dat het niet zou uitlekken.” „Het is op zich eerlijk. Dat vond ik ook toen ook. Maar de politie kwam na haar dood met het bericht dat ze geen aangifte wilde doen. Dan gaan mijn haren recht overeind staan. Daar word ik zo boos van.” „Ze zijn over elkaar heen gestruikeld om hun straatje schoon te vegen. Ik vind gewoon dat je moet zeggen dat het advies was om geen aangifte te doen. Nu wordt de schuld bij Willie gelegd.” „Geert heeft mij na de dood van Willie in contact gebracht met minister Grapperhaus. Hij heeft ook een contactpersoon van het ministerie van Justitie en Veiligheid gedeeld voor de familie. Hij zou het verder overlaten aan de lokale driehoek.” „Nee! Volgens Willie zijn er foto’s van de verkrachting gemaakt door de daders. Die moeten ergens te vinden zijn.” „Dat een dna-profiel niet meer kan, dat klopt. Zo zijn er waarschijnlijk ook geen bewakingsbeelden. Dat snap ik ook nog wel. Maar er is toch wel een cyberafdeling die de foto’s moet kunnen vinden?” „Er is meerdere malen iets gebeurd. Zo werd in de nacht op de ramen gebonkt en er is een briefje in de bus gedaan met de tekst ’we maken je dood’. Daarom sliep ze niet iedere nacht in Den Haag. Dat wist de burgemeester. Toch dwong ze haar om daar vijf nachten te slapen. Het enige wat ze als beveiliging kreeg was een wijkagent die een keer langskwam met de boodschap dat ze kon bellen als er wat aan de hand was. Het komt er op neer dat ze geen bescherming heeft gekregen van de burgemeester. ” „Doordat in het nieuws kwam dat een vrouw in Den Haag vrijwel hetzelfde had meegemaakt. Ook ontvoerd en verkracht.” Willie Dille maakte daarop haar afscheidsvideo. Die kwam terecht op verschillende websites. Veel mensen geloofden het verhaal niet. Gerbrands: „Ik begrijp de storm op sociale media, maar ik begrijp niet dat mensen haar verhaal in twijfel trokken. Zeker als je niet de achtergrond kent. Als ik dat filmpje zie dan denk ik ook: dit is Willie niet.” Willie kreeg het allemaal mee. Haar nachtmerrie voor publiciteit was werkelijkheid geworden. „Ze was helemaal over de toeren omdat een beeld werd neergezet van een PVV-gekkie. Willie is de hele dag bij me geweest”, zegt Gerbrands. „Uiteindelijk is ze rustig geworden. Ze was weer een beetje de oude Willie met foute grappen en we hebben zelfs nog een cadeautje uitgezocht voor haar dochter die een dag later jarig was. Willie wilde in de avond bij haar auto afgezet worden om naar huis te kunnen rijden. Ze zou appen als ze thuis was. Ik kreeg later een bericht van haar, een afscheidsbericht. Ze kon gewoon niet meer.”