Dj Tommy Walker (22)

Hij heet eigenlijk Rogier van Poppel, maar in Azië kennen ze hem beter als dj Tommy Walker. Toen hij net begon met draaien noemde hij zichzelf nog dj Ro, maar op een gegeven moment werd het tijd voor een serieuzere naam.

Eentje die hij bedacht toen hij op vakantie was. „Ik liep door een winkelstraat waar de panden van Tommy Hilfiger en Johnny Walker naast elkaar waren gelegen. Die namen heb ik met elkaar gecombineerd”, lacht de dj.

Tommy Walker vond het als kind leuk om cd’tjes te branden. „In groep 8 mocht ik op feestjes muziek draaien en op de middelbare school zat ik in de feestcommissie en organiseerde ik de feesten. Dat vond ik zo leuk, dat ik het groter wilde aanpakken.”

"In Thailand staan mensen voor mijn hotel te gillen"

Hij kreeg van poppodium Mezz in Breda de kans om daar de jongerendisco Lose Control op te zetten. Hij draaide daar zelf, maar ook de wereldberoemde dj Hardwell trad daar op. „Zo is het allemaal een beetje begonnen”, blikt hij terug.

De dj heeft opgetreden op het Ultra Music Festival in Miami. Maar écht bekend is hij in Azië. Tommy Walker toert in China, Thailand en Taiwan, waar duizenden mensen per show op af komen.

Hij kan maar niet wennen aan het het idee dat hij aan de andere kant van de wereld een grote schare trouwe fans heeft. „Het blijft gek als in Thailand 25 mensen voor je hotel staan te gillen als je naar buiten komt. Maar ik vind het altijd leuk om een praatje met ze te maken.”

De dj woont nog bij zijn ouders in Breda. En als het aan hem ligt, blijft dat nog wel even zo. „Azië is geweldig, maar het is altijd fijn om weer thuis te zijn.”

Acteur Hans de Kraker

Ⓒ De Telegraaf

Acteur Hans de Kraker (50)

Hans de Kraker (50) uit Heerhugowaard is een superster in Indonesië, waar hij zes jaar geleden naartoe verhuisde om een koekjesfabriek op te zetten. Maar het liep anders. Zijn Italiaanse partner besloot zich plotseling terug te trekken en Hans maakte een carrièreswitch.

„Een bevriende Indonesische actrice vertelde mij dat ze in een film ging spelen waarvoor de makers een Nederlander zochten die de koloniale hufter en blanke priester kon spelen”, vertelt Hans vanuit Jakarta. „Of het mij niet leuk leek om in de film mee te spelen.”

Hans had nog nooit eerder geacteerd. Grinnikt: „Maar ik dacht: dat kan ik wel. De rol van klootzak leek me niets, maar ik wilde best in de huid van die ander kruipen. Dus ik ging ervoor en ik vond het meteen leuk.”

Na die eerste acteerklus in 2014 ging het snel. „Ik werd veel gevraagd om de rol van Nederlander of Engelsman te spelen. En ze wilden me ook als tv-presentator van een reisshow. Klein probleempje: ik sprak toen nog geen Bahasa, dus dat heb ik maar even snel geleerd.”

"Elvis-achtige taferelen bij première in Indonesië"

Hans heeft ondertussen al in 22 films en drie tv-series gespeeld. „Zo speelde ik eens een Texaan die met zijn Indonesische vrouw een meisje adopteert, een Amerikaanse terrorist, zakenman en een Canadese veteraan.” Voor een film die in februari uitkomt, speelt hij een Franse veteraan die voor het Nederlandse leger in Atjeh vocht.

Hans heeft vooral veel vrouwelijke fans in Indonesië. „Als ik een première heb, doen er soms Elvisachtige taferelen voor: dames die aan me gaan trekken. Dat is best heftig.”

Hij krijgt dagelijks huwelijksaanzoeken of berichten van fans die een kind van hem willen. „Iedereen weet namelijk dat ik vrijgezel ben. Tot voor kort had ik een relatie met een actrice en daar hadden de roddelbaden het constant over. Dat je je privacy verliest, vind ik lastig. Maar het hoort erbij.”

De plaat van Fridolijn van Poll stond in de top 10 van de jazzhitlijsten in Japan.

Ⓒ Vincent Carmiggelt

Zangeres Fridolijn van Poll (33)

Fridolijn van Poll zingt al zolang als ze zich kan herinneren. „Ik heb nog een cassettebandje van toen ik vier was, opgenomen op de kleuterschool. Een van de liedjes die ik op het bandje zing had ik zelf verzonnen. We gingen namelijk verhuizen en ik zong: ’Ik ga verhuizen, ik ga verhuizen.’ Niets ingewikkelds, maar ik was toen al aan het zingen.”

De 33-jarige zangeres uit Amsterdam leerde op haar zesde ze pianospelen. Niet veel later ging ze ook op zangles. Haar eerste optreden had ze op de middelbare school, waar ze werd benaderd door muziekproducer Jaap Eggermont.

Fridolijn tekende op haar twintigste haar eerste platencontract en maakte een album. „Maar dat is helaas nooit uitgebracht. Als nieuwe artiest was het toen moeilijk om ergens tussen te komen.”

Een paar jaar later, in 2010, nam Fridolijn haar eerste album op met haar band Finn Silver. „Dat ging in Japan als een speer”, vertelt ze. „De plaat was nog geen twee weken oud toen we vanuit het niets werden benaderd door iTunes Japan. De Japanners hadden ons album gehoord en vroegen ons of het nummer Roadtrip als single beschikbaar mochten aanbieden.”

"Japanners in de rij voor een handtekening"

Roadtrip was in Japan een week lang de single van de week en werd opgepikt door Japanse radiozenders. „Het mooiste compliment kwam van een meisje dat via Twitter liet weten dat ze bij een aardbeving haar hele familie was verloren, maar dat mijn muziek haar kracht gaf. Heel bizar dat iets wat je op je zolderkamer maakt, zo’n grote rol kan spelen in iemands leven, duizenden kilometers verderop.”

Na het plotselinge succes sloten Fridolijn en haar band zich aan bij een Japans platenlabel en gingen ze toeren. „Stonden we opeens op het podium in Tokio en Osaka. Dat was héél tof. Ook wel bizar dat mensen je liedjes van begin tot einde mee kunnen zingen en in de rij staan voor een handtekening!”

Ook haar soloalbum, dat ze 2,5 jaar geleden uitgebracht, sloeg aan bij de Japanners. De plaat stond in de top 10 van de jazzhitlijsten. Fridolijn werkt momenteel aan haar tweede album en treedt ook steeds vaker op in Engeland. „Ik hoop ook daar voet aan de grond te krijgen.”

De muurschilderingen van Eelco van den Berg hangen door heel New York.

Ⓒ Roel Dijkstra

Kunstenaar Eelco van den Berg (44)

Op verschillende plekken in New York, maar vooral in stadsdeel Brooklyn, zijn Eelco van den Bergs muurschilderingen te zien. Maar ook in Canada en Colombia heeft de geboren Udenaar naam gemaakt. Eelco is streetart kunstenaar met een eigen stijl die vooral in het buitenland aanslaat. „Mijn werk is surrealistisch in een jarenzeventig-jasje met vaak dieren en natuur als thema.”

„Ik vraag me weleens af hoe het komt dat mijn werk zo aanslaat”, zegt hij bescheiden. „Want eerlijk gezegd weet ik het zelf niet. In New York krijg ik regelmatig te horen dat ik een unieke stijl heb. Dat wordt in Nederland vaak niet zo gezien.” Hij was vroeger al ’iemand van de straat’. „Altijd buiten aan het skateboarden. Noodgedwongen, want mijn thuissituatie was niet ideaal. Midden jaren tachtig ontdekte ik graffiti en werd ik vrij rebels. Tekenen werd voor mij toen een soort uitlaatklep.”

Eelco ging naar de kunstacademie in Rotterdam. „Tijdens mijn studie werkte ik veel voor reclamebureaus, maar op een gegeven moment miste ik het om dingen uit vrije wil te maken. Ik kreeg een burn-out.”

„Twee jaar later ging ik weer de straat op om graffiti te spuiten”, blikt Eelco terug. „In de trein naar Berlijn maakte ik een schets van een kat die ik vervolgens illegaal op een muur spoot.” Eelco vertrok kort daarna opnieuw naar New York waar hij legaal een muur in de wijk Bushwick onder handen nam. „Daar schilderde ik een soortgelijke kat die werd opgepikt door verschillende blogs. Voor ik het wist stond ik op verschillende plekken in de stad op ladders muren te schilderen.”

De beschilderde muren zijn fotogeniek en worden dan ook veelvuldig gedeeld op sociale media. Een grote eer, vindt de kunstenaar. „Te gek als je je werk terugziet op Instagram. Dat verspreidt naam en faam.”