Casanova Jambo neemt afscheid van Apenheul

Bovendien staat de nieuwe opvolger al klaar. Bao Bao uit Taipei Zoo mag zich gaan bewijzen als nieuwe gorillaleider. Of hem dat gaat lukken is nog maar de vraag: het mannetje leefde jaren als vrijgezel en leidde niet eerder een groep, laat staan dat de onervaren Bao Bao voor kinderen moest zorgen. Als dat maar goed gaat... 200 kilo schoon aan de haak Jambo flikte het kunstje wel. Boven verwachting zelfs, zegt verzorger Arun Idoe die al zeven jaar voor de iconische zilverrug zorgt. ,,Hij heeft een prachtige ontwikkeling doorgemaakt”. Hij herinnert zich nog goed hoe Jambo binnen kwam als jonge puber en onervaren leider. Van dat schriele mannetje is trouwens weinig meer over: inmiddels weegt Jambo een slordige 200 kilo en is zelfverzekerder dan ooit. Het maakt Jambo niet voor niets een publiekslieveling. Bij het afscheid zit de tribune van het gorilla-eiland stampvol. Ruim achthonderd liefhebbers willen Jambo gedag zeggen. Een kunstenaar reikt een heus portret van de populaire mensaap uit. Het wordt geveild voor het goede doel. Dan is het tijd voor het afscheid. Maar op het uur u geven de gorilla’s niet thuis. Het eiland blijft leeg. Het leidt tot geginnegap onder de wachtende massa. De opluchting is voelbaar als de eerste gorilla tussen het struikgewas vandaan komt. Alsof hij zijn afscheid bewust zo heeft geregisseerd, verschijnt Jambo als laatste ten tonele. Een voorzichtig gejuich golft door het publiek naar voren. Terwijl een oppasser vertelt over Jambo’s jeugd worden kokosnoten uitgedeeld. De gorilla’s zijn slim en kraken, tot grote hilariteit onder jong en oud, de lekkernij met gemak open op de harde rotspartijen. Warm oord Verteld wordt hoe Jambo samen met zijn harem de seizoenen zag verstrijken. Hoe hij de vrouwtjes inpalmde en hoe hij zonen als Wimbé, Mapasa en M’Zungu voortbracht. De drie uit de kluiten gewassen jongens verhuizen volgende maand met hem mee naar Al Ain Zoo in de Verenigde Arabische Emiraten. Onder de toeschouwers bevindt zich Frans Keizer, de gorillaverzorger nam vorig jaar na veertig trouwe dienstjaren afscheid van de Apenheul. Hij wilde er vandaag per se bij zijn: ,,Het is toch een afscheid en het is leuk om ze weer even te zien”, knikt hij richting het eiland. ,,Hun gedrag blijft me na al die tijd nog steeds verwonderen.” Irene de Jong (62) komt al sinds mensenheugenis zes keer per jaar uit Benschop om Jambo te zien. De eerste ontmoeting staat haar nog helder voor de geest. ,,Hij was echt het centrale middelpunt”, glundert ze bij de herinnering. ,,Dat was bijzonder.” Emotioneel is ze niet. Wel zou ze graag willen dat Jambo bleef. ,,Ik ga hem missen. Hij is zo robuust, echt een toffe peer. Ik hoop dat hij gelukkig oud mag worden daar.” Ook de 75-jarige Joke uit Apeldoorn ‘moest’ er gewoon bij zijn. ,,Ik kom hier al tien jaar”, zegt ze trots. ,,Ik heb Jambo al die jaren gezien en dit was de laatste keer dat ik hem kon meemaken. Dat wilde ik niet missen.” De toekomst in de Apenheul is echter voor Bao Bao (die overigens al sinds maart 2018 op een tweede gorilla-eiland in Apenheul leeft) om zich te kronen tot het nieuwe alfamannetje. ,,Het is natuurlijk wel een man met een achtergrond”, weet verzorger Idoe. ,,maar ik heb er alle vertrouwen in dat hij een goede leider wordt.”