Meltem (20): Inmiddels heb ik een doodswens

"Op alle scholen waar ik op zat, werd ik gepest; ik zou dom en lelijk zijn. Thuis hoort juist dan een veilige plek te zijn, maar dat was in mijn geval niet zo. Daar vonden juist nog meer traumatische gebeurtenissen plaats, waaronder psychische mishandeling. Ik vind het te heftig om dit verder toe te lichten. Maar feit is dat ik dankzij deze trauma’s een heel slecht zelfbeeld heb.

EETSTOORNIS NAO

Rond mijn twaalfde kreeg ik de eetstoornis Niet Anderszins Omschreven (NAO). Een vrij onbekende eetstoornis, die in mijn situatie vergelijkbaar is met anorexia en boulimia. Ik kreeg die diagnose omdat ik niet altijd ondergewicht had (in tegenstelling tot mensen met een andere eetstoornis). Naarmate ik verder in de pubertijd kwam, verslechterde mijn psychische gesteldheid.

Naast mijn eetstoornis heb ik ook paniekaanvallen, bestaande uit hyperventilaties en huilbuien. Soms wel vijf op een dag. Het leven werd een opgave en inmiddels heb ik een doodswens, omdat het lijkt dat er geen goede hulpverlening voor mij is. Ik wil namelijk heel graag rust in mijn hoofd. Iets dat heel moeilijk te begrijpen is voor buitenstaanders. Toch heb ik ergens nog de hoop dat het goed gaat komen.

SNIJDEN

Om mijn psychische pijn niet meer te voelen begon ik in de pubertijd met het beschadigen van mijzelf. Ik sneed in mijn armen, buik en benen. Mijn gedachten werden hiermee een paar seconden uitgeschakeld, wat rust creëerde in mijn hoofd.

Op mijn zeventiende ben ik noodgedwongen uit huis gegaan, omdat ik toen mijn eerste opname had in een behandelkliniek. Momenteel woon ik al 2,5 jaar in een zorginstelling, dat ze 'beschermd wonen' noemen.

Mag jouw dochter nog alleen naar het zwembad?

VERTROUWENSBAND

Dat is voor mij heel fijn, want ik heb een goede vertrouwensband met het personeel. Ook heb ik hier wekelijks een gesprek met een psycholoog, maar een echte behandeling krijg ik hier niet.

Ik heb wel behandelingen gehad om te kunnen omgaan met mijn psychische problematiek. Deze hulp is tot nu toe altijd gestopt, omdat ik steeds opgenomen moest worden in de crisisopvang.

TREINSPOOR

Mijn problematiek vinden hulpverleners te complex: voor sommige behandelingen is mijn IQ te hoog, voor sommige te laag. Vaak vinden behandelaars mijn situatie te onstabiel voor bepaalde behandelingen. Vanwege mijn zelfbeschadigingen en zelfmoordpogingen.

Ik heb in verschillende behandelklinieken gezeten. Wat ik zo raar vind, is dat deze allemaal in de buurt van een treinspoor zaten. Als je suïcidaal bent is dat een 'makkelijke' manier om er een eind aan te maken. Zo heb ik twee jaar geleden ook mijn eerste zelfmoordpoging gedaan.

WANDELING

Ik zat in de kliniek toen ik aan het tekenen was aan de tafel in mijn slaapkamer. Mijn doodswens was toen al groot en opeens wist ik het: 'Vandaag ga ik het doen; het is een mooie dag om te sterven.'

Ik ben naar de groepsleiding gegaan om te vragen of ik onbegeleid een wandeling mocht maken. Dat mocht. Toen ik dacht dat ik uit het zicht was, rende ik heel hard richting het treinspoor.

OMSTANDERS

Mijn sprint werd echter opgemerkt door het personeel. Er sprong iemand op de fiets om mij te volgen. Ik schrok me kapot toen ik dat doorhad. Uit paniek ging ik nog harder rennen. Ik klom over het hek en ging op het treinspoor zitten.

Toen ik zat, zag ik pas dat er een fietspad naast het spoor lag. Er waren opeens heel veel omstanders die allemaal het spoor opkwamen. Ze omsingelden me en dat maakten me nog angstiger. Mijn groepsbegeleider zag mijn angst en gaf iedereen de opdracht om een paar stappen achteruit te doen.

MACHINIST

Ondertussen was 112 gebeld, maar naderde er ook een trein. Het gevoel dat ik er over een paar seconden niet meer zou zijn, was het beste gevoel ooit. Vier meter voordat de trein mij zou scheppen stond hij stil.

Een meisje dat aan het hardlopen was, had haar reflecterende hesje uitgedaan. Daarmee was ze gaan zwaaien om de machinist te waarschuwen. Ik schaamde mij dat zoveel mensen mijn zelfmoordpoging hadden gezien.

'Boer zoekt vrouw'... Betrapt: BZV-logee op datingsite!

RUST

De machinist ging met de inmiddels gearriveerde politie praten. Hij was behoorlijk geschrokken. Ik had hem graag mijn excuus willen aanbieden, maar ik werd afgevoerd naar het politiebureau. Het was een ondoordachte poging waarbij ik geen enkele seconde aan de impact op anderen heb gedacht.

Inmiddels besef ik hoe erg het voor hem zou zijn geweest als hij mij had geschept. Maar op dat moment dacht ik alleen maar aan de rust die ik wilde. En het treinspoor vlakbij de kliniek was voor mij op dat moment de enige oplossing om die rust te krijgen.

TEMMEN

Na dit incident volgden er nog twee zelfmoordpogingen. Ik nam een overdosis aan medicijnen: paracetamol, ibuprofen, diclofenac, ijzerpillen en anti-psychose pillen. Zo graag wil ik weg van de gedachten die mij gek maken.

Want de hele dag door hoor ik 'stemmen' die zeggen dat het beter zou zijn als ik er niet meer zou zijn. Na verloop van tijd ga je die stemmen geloven. Ik heb vaak aan euthanasie gedacht, maar daar is de euthanasiewet niet naar. Mijn omgeving heeft nog wel hoop op een betere toekomst voor mij, daar klamp ik mij dan maar aan vast. Voor hen vecht ik door.

SPORTEN

Sporten is tegenwoordig mijn uitlaatklep. Dat doe ik zes keer per week: crossfitten, cardio... Van het crossfitten word ik gespierder en dus zwaarder. In mijn hoofd gaat dat fout: want 'de stemmen' in mijn hoofd zeggen dat ik moet afvallen.

Gelukkig wint vooralsnog de stem die roept dat ik het heel leuk vind om te doen. Ik kan nog lang niet spreken van een stabiele psychische toestand en ik ben nog altijd op zoek naar een behandeling die voor mij werkt.

DOODSWENS

Na mijn derde zelfmoordpoging heb ik nog twee keer contact gehad met 113 Zelfmoordpreventie. Dat heb ik gedaan om mijn omgeving te ontlasten, want ik begrijp ook dat het heel zwaar is dat ik zo’n grote doodswens heb.

De 113-medewerkers hebben beide keren weten te voorkomen dat ik erin slaagde. Dat ze nu een app hebben gelanceerd vind ik heel goed. Suïcidaliteit zou beter bespreekbaar moeten worden. Hopelijk hebben meer lotgenoten baat bij deze service!"

Heb jij ook hulp nodig? Neem dan contact op met de hulp- en preventielijn ’Zelfmoord? Praat erover’ of download de app BackUp door 113. Tel: 0900-0113 of www.113.nl