Wetenschap in plaats van emotie

Het epistel, inmiddels verstuurd naar 380 gemeenten en 21 waterschappen, stelt dat de investeringen van mogelijk honderden miljarden euro’s kapitaalvernietiging zijn. Die moeten door de burger worden opgebracht en kunnen niet worden besteed aan bijvoorbeeld zorg, onderwijs en huisvesting. Energie is juist van levensbelang, wordt geschreven, en de plannen kunnen absoluut niet voldoen aan onze behoefte. Na de ’gasuitstap’ kunnen windmolens, zonnestroom en bio-energie de huidige energievoorziening nauwelijks vervangen. Energie is onmisbaar bij bijna alles: voedselvoorziening, huizen, transport, verwarming, verlichting, wegen, alle industrie, landbouw, veeteelt en visserij. We tuimelen, zo staat te lezen, als een troep lemmingen de afgrond in. Guus Berkhout, een van de ondersteuners van het alarmmanifest, stelt dat de groep experts al heel lang een discussie op gang wil brengen die inhoudelijker is dan nu het geval is. „En dat valt niet mee”, erkent Berkhout, die onder meer als hoogleraar geofysica aan de TU Delft was verbonden, en aan de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. „Mensen wordt volop verteld dat CO2 de oorzaak van alle problemen is, wat gewoon niet klopt. Ik hoop dat de bevolking betere informatie krijgt, goede voorlichting. Zodat ze weten dat er ook een ander verhaal bestaat. Maar hoe kom je daar nu nog tussen? Vrijwel alle media willen er niets van weten. Als je twijfelt aan het CO2-verhaal, gaan alle deuren dicht. Terwijl het geen gifgas is, maar een fundamentele bouwsteen voor al het leven op aarde. Hoe meer CO2, hoe groener de aarde. Dat harde feit mag niemand horen.” In de bestuurslaag, meldt het epistel, is de technische kennis nagenoeg nul. Er zijn bovendien nogal wat mensen die belang hebben bij het huidige ’klimaat’. Dat zegt ook ingenieur Peter Oosterling, expert op het gebied van energievoorziening. Hij legt uit dat het klimaatdebat een strijd is tussen ’alfa en bèta’, tussen emotie en wetenschap. „Veel politici laten zich bijstaan door experts die hen naar de mond praten en schrijven, en in de ’geldverdienmode’ willen blijven meedraaien.” Volgens hem is het klimaat ’een supertechnisch en superfysisch moeilijk onderwerp’, dat bovendien helemaal niet nieuw is. „Het ’probleem’ bestaat al tientallen jaren. Alleen is het door mensen als Al Gore op de politieke wereldagenda gekomen, en door alarmisten als Ed Nijpels en Diederik Samsom op de Nederlandse agenda.” Oosterling heeft met vele onafhankelijke mede-wetenschappers ernstige twijfels bij hun verhaal. „Er is geen enkel bewijs dat er een gewenst effect zal zijn bij de huidige klimaatplannen op het zogenaamde CO2-probleem, laat staan dat we dit wereldomvattende proces zouden kunnen beïnvloeden. Wij wetenschappers hebben een glashard verhaal, waarbij we alle beschikbare data kunnen aanleveren. Het klimaatsysteem zit zo complex in elkaar, en heeft zulke lange tijd nodig om op een door de mens veranderde input te reageren, dat het zottenwerk is om zulke beweringen erover te doen en te menen dat we in de komende tientallen jaren een afvlakking of vermindering kunnen waarnemen.” Berkhout geeft veel lezingen over het onderwerp. „Elke keer zijn mensen weer volledig verrast. De indoctrinatie is zó ernstig. Het is ook onbegrijpelijk dat de milieuclubs zich voor het karretje laten spannen van de klimaatlobby. Klimaat en milieu zijn twee totaal verschillende zaken.” Ook waar het geld naartoe gaat, zorgt voor zorg. Oosterling: „Dat gaat ongetwijfeld naar de clubs en aanhangers van klimaatpaus Nijpels, die van Samsom, en naar andere belanghebbenden in de klimaatindustrie.” In tegenstelling tot mensen die hieraan verdienen, zijn de opstellers van het manifest naar eigen zeggen voornamelijk onafhankelijk. Oosterling: „Ik heb geen belang, geen politieke binding. Maar ik vind het krankzinnig dat we zoveel onnodig kapitaal willen vernietigen en dat de burger een angstaanjagend verhaal op de mouw wordt gespeld.” Hij legt de link met de onrust in Frankrijk. „Daar is de beweging van de Gele Hesjes ontstaan nadat de prijzen voor benzine en diesel omhoog gingen. Maar waarom gebeurde dat? Omdat president Macron geld nodig had voor zijn klimaatdoelen, om mee te gaan in het verhaal van CO2-reductie. Terwijl Frankrijk het minst CO2-uitstotende land in Europa is. Je ziet het ook in Nederland. Het referendum is niet voor niets afgeschaft. Als mensen meer kennis hebben, komen ze ook hier meer in opstand.”