Moeder: ’Ik stuur Hümeyra nog elke dag een appje’

Dat bleek donderdag in de Rotterdamse rechtbank, waar hoofdverdachte Bekir E. zich moest verantwoorden. Ook hij hield het niet droog na de hartverscheurende slachtofferverklaringen, al stuurde hij aan op doodslag door te stellen dat hij onder invloed was. Bekir schoot de 16-jarige Hümeyra vorig jaar op 18 december op klaarlichte dag dood in het fietsenhok op haar school, het Rotterdamse Designcollege. Hij had twee jaar geleden een kortstondige relatie met het minderjarige meisje. Toen Hümeyra die vorig jaar verbrak, stalkte en bedreigde hij haar maandenlang. Emotieloos „Maar die doodsbedreigingen waren niet serieus bedoeld hoor”, verklaart Bekir, gekleed in een donkere hoodie en nonchalant hangend over de tafel voor hem, donderdag in de drukbezochte extra beveiligde rechtbank. „Die waren een reactie omdat Hümeyra en mijn andere ex sinds april bijna iedere dag langs mijn huis reden en dan hun middelvinger opstaken”, zegt hij emotieloos. „Mijn accounts werden ook gehackt. Daardoor ging ik Hümeyra ook bedreigen.” De rechtbank houdt hem echter voor dat voor dat pestgedrag geen enkele aanwijzing is. Het meisje deed daarop talloze aangiftes en Bekir kreeg een contactverbod, maar dat mocht dus niet baten. Op 18 december reed de vlot pratende Bekir naar eigen zeggen ’toevallig’ bij het Designcollege, nadat hij een vriend afgezet had. „Opeens zag ik Hümeyra staan. Toen klom ik uit de auto, omdat ik haar wilde vragen of ze gedwongen was door mijn andere ex om aangifte tegen mij te doen. Daarna rende ze weg en ging ik achter haar aan. Omdat ik haar niet kon bijhouden, wilde ik haar stoppen door op haar benen te schieten.” Pistool op hoofd Uit de door de rechter opgelezen verklaring van de verbalisant die de videobeelden heeft gezien blijkt dat Hümeyra tijdens haar vlucht op de grond was gevallen. Toen ze daar lag, richtte Bekir vervolgens zijn pistool op haar hoofd. Als de rechter dit voorleest, klinkt gesnik vanaf de publieke tribune. Bekir wijt deze actie aan zijn drugsgebruik. „Ik had die dag hasj, wiet en cocaïne gebruikt, terwijl ik al maanden clean was. Daarom kwamen de drugs hard aan en belandde ik in de school in een zwart gat, een soort waas. Ik wist niet meer wat ik deed. Het was echt geen executie. Pas toen ik over het slachtoffer heen stapte, besefte ik wat ik gedaan had. Ik keek om en wilde haar helpen. Maar toen ik het bloed zag stromen, werd ik bang en besloot ik weg te gaan.” Het Openbaar Ministerie verdenkt Bekir E. van moord. Hij ontkent nadrukkelijk dat er een uitgedacht moordplan was, waarmee hij op doodslag aanstuurt. Lieve zusje Het was een zware dag voor de familie van Hümeyra, zeker omdat de Inspectie van Justitie en Veiligheid in oktober in een vernietigend rapport concludeerde dat politie, OM, reclassering, Veilig Thuis en het Veiligheidshuis gefaald hebben in aanloop naar de moord. Haar ouders, drie zussen, van wie er een uit Turkije was overgekomen, en broer waren aanwezig in de rechtszaal. In een emotioneel betoog vertellen ze hoe Bekir hun leven heeft verwoest. „Iedere dag rond half vijf verwacht ik haar nog steeds thuis”, leest Hümeyra’s zus met trillende stem voor. „Iedere dag hoop ik haar gelach te horen in de kamer naast mij. Misschien wel twintig keer per dag loop ik erlangs en droom ik dat ze op haar bed ligt te praten met haar vriendinnen. De pijn neemt alleen maar toe. Het ligt als een grote steen in mijn maag.” Ze nam afgelopen zomer het diploma van Hümeyra in ontvangst. „Ik ben zo ontzettend trots op mijn lieve zusje.” Ze leest ook de verklaring van haar moeder voor. „Dit is het grootste verdriet dat een moeder kan overkomen. Zij was mijn zonnetje in huis, mijn oogappel. Mijn Hümeyra is veel te vroeg vertrokken. Het is ontzettend moeilijk om door te gaan met het leven. Elke dag stuur ik haar een bericht via WhatsApp en hoop ik dat ik antwoord krijg. Met haar verjaardag zijn we naar Turkije gegaan. We wilden haar niet alleen laten.” Zwaarste straf De moeder is duidelijk over wat er met Bekir moet gebeuren. „Ik hoop dat hij veroordeeld wordt tot de zwaarste straf en dat hij nooit meer vrijkomt uit dat zwarte gat. Zodat de andere Hümeyra’s niet hoeven te sterven, zodat andere moeders niet dit verschrikkelijke verdriet hoeven mee te maken.” Na de hartverscheurende verklaringen klinkt een applaus vanaf de publieke tribune. De zitting wordt kort geschorst om de emoties ruimte te geven. Tijdens het voorlezen houdt ook Bekir het niet droog. Hij buigt zijn hoofd en krijgt een zakdoekje en glaasje water aangereikt van zijn advocaat. Bekir is door onderzoekers van het Pieter Baan Centrum als verminderd toerekeningsvatbaar bestempeld. „Maar die dag was ik door de drugs helemaal ontoerekeningsvatbaar”, zegt hij. „Ook bij drugsgebruik ben je verantwoordelijk voor je daden”, pareert de rechter. „Ik ben verstandelijk beperkt door traumatische gebeurtenissen in mijn leven”, reageert Bekir weer. „Ik heb een vrouw bij Rotterdam Centraal op de grond zien vallen, waarna ze doodbloedde.” Advocaat Nelleke Stolk van de familie is woest over de uitspraken van Bekir. „Het doet mij en de familie heel veel pijn dat hij zich als onbegrepen slachtoffer neerzet dat zelf gepest is. Het gebruiken van drugs is geen excuus voor zulke verschrikkelijke daden. Dat hij op haar benen wilde schieten, toont bovendien aan dat hij wel degelijk wist waar hij mee bezig was.” Ze is trots op de zus van Hümeyra, die de slachtofferverklaringen voorlas. „Dit was zo’n moeilijke, emotionele dag voor haar.”