Mogelijk nasleep van putdrama Julen (2) in rechtszaal

David Serrano, is de vriend van een nicht van Julens vader – en de eigenaar van de finca in Totalán. Hij zegt dat hij die bewuste 13 januari – de dag waarop ze een paellafeestje hadden om de aanschaf van een stuk land te vieren - ’alle aanwezigen’ waarschuwde voor het gevaar van de put: de ouders van Julen, en zijn eigen vrouw. „Ik heb gezegd dat ze op de put moesten letten omdat ze er met hun voet in zouden kunnen blijven steken en struikelen. Maar ik heb nooit gedacht dat er een kind in zou passen. Dit ga ik mezelf nooit vergeven; dat ik daar geen gevaar in heb gezien.” Die dag speelde niet alleen Julen daar, maar ook Serrano’s eigen dochtertje van twee jaar. „Het gebeurde Julen, maar het had haar ook kunnen gebeuren”, vertelt hij geëmotioneerd tijdens een persmoment. Serrano verzekerde dat de put niet door de puttenbouwer was afgesloten, zoals deze zelf verklaarde. Dat had Serrano zelf gedaan, zo zei hij. Zijn advocaten lieten de betonblokken zien, waarmee Serrano de put die dag nog had afgesloten: twee zware grijze betonblokken. Ze lieten ook zien dat hoewel ze zwaar zijn, ze toch makkelijk verschoven, waardoor Julen er uiteindelijk toch tussendoor glipte. „Ik had het vuur gemaakt voor de paella. Het kind was aan het spelen. Opeens hoorde ik geschreeuw. Ik kwam dichterbij – maar hij zat al onder de grond. Hij was al verdwenen”, zegt Serrano aangeslagen. Alles anders „Na deze dag is niets nog belangrijk: alles is me hetzelfde”, zegt Serrano tegen lokale journalisten. „Wat er gaat komen, moet maar gebeuren.” Serrano kocht het terrein vier maanden geleden om er „mango’s en avocado’s te verbouwen, en misschien wat paarden neer te zetten.” ’Maldito día’ noemde hij de dag van aankoop: vervloekte dag. Omdat hij voor de avocado’s water nodig had, had hij de ’pocero’ gebeld: de man die de boorput boorde. „Als hij geen water zou vinden, zou ik hem twaalf euro geven. Als hij wél water zou vinden, zou ik hem 27 euro geven.” Strafzaak David Serrano werd tijdens zijn persmoment vergezeld door twee advocaten. Zij maakten duidelijk dat als er al strafrechtelijke aansprakelijkheid voor de dood van Julen is, dat het bedrijf dat de put sloeg aansprakelijk is – en niet Serrano. „Die sloeg de put zonder de benodigde vergunningen. David ging ervan uit dat pocero Antonio die vergunningen wel had.” Maar zowel het bedrijf als Serrano bleken achteraf niet over de benodigde vergunningen te beschikken. De advocaten benadrukten dat er „geen precedent van dit geval is” in de hele wereld. „En iedereen is onschuldig tot het moment dat er schuld is aangetoond.” In deze situatie is dat moeilijk, aldus de advocaten. „Zelfs de Guardia Civil dacht niet dat er een kind in had kunnen vallen. David heeft nooit kunnen bedenken dat er gevaar was; dat zou niemand hebben gedaan.”