Roddel en achterklap kwellen PVV

De Telegraaf krijgt een tip: de PVV-kandidatenlijst voor de Europese verkiezingen is al meermaals uitgesteld; vraag maar eens rond wat er aan de hand is. Dan begint het. Opponenten in het Europees Parlement en in de Tweede Kamer beschuldigen elkaar van luiheid, misbruik van fractiebudgetten, drankzucht en drugsgebruik. Bewijzen worden amper geleverd, verdachtmakingen des te meer. Een van de PVV’ers die ervan langs krijgt, is Barry Madlener, Kamerlid, voormalig fractievoorzitter in het Europees Parlement en vertrouweling van Wilders. Hij wil graag terug naar Brussel, zo beaamt hij. Zijn vrouw en zoon wonen er nog. Om de beoogde plek in het Europees Parlement te bemachtigen, zou hij Wilders onder druk zetten om hem weer op de lijst te zetten, zo wordt door concurrenten vanuit de Kamer- en Eurofractie beweerd. „Het kringetje rond Geert is natuurlijk heel klein”, zegt een Kamerlid. „Op zeker moment weet je gewoon dingen van hem die hij liever niet naar buiten brengt. Er zijn er meer die zo hun positie behouden. Heel frustrerend voor de mensen die proberen gewoon hun werk te doen.” Bonte levensstijl Madlener zou er in zijn Brusselse tijd een nogal bonte levensstijl op na hebben gehouden, zo vertellen fractiegenoten van destijds. „Het was veel feesten en weinig werken. Makkelijk, want de baas kan vanuit Den Haag toch niet meekijken”, zegt een voormalig partijgenoot uit het Europees Parlement. Een Brusselse ambtenaar die destijds voor de PVV-fractie werkte, onderschrijft de gang van zaken. „Het was dagelijks dikke leut. Er werd weinig gepresteerd. Dat schepte ongenoegen bij de collega’s die er wel wat van probeerden te maken.” Madleners levensstijl was zó liederlijk, dat Wilders hem terughaalde naar Den Haag. „We hebben met de fractie gezegd: hij eruit, of wij eruit”, zegt een oud-collega. „Toen heeft Geert hem teruggehaald.” Kwaliteit Wilders bestrijdt dit. „Ik heb Barry teruggehaald vanwege zijn kwaliteit. Ik had hem in de Kamer nodig. Bovendien: ik laat me niet onder druk zetten. Door niemand.” Madlener zelf noemt de beschuldigingen van drankmisbruik en losbandigheid ’complete nonsens’. Dat veel PVV’ers ondanks principiële aversie tegen de EU graag naar Brussel willen, is begrijpelijk. De verdiensten zijn er uitstekend: maandelijks 8400 euro, plus een onkostenvergoeding van 4300 euro, dik 300 euro per werkdag en een riante reiskostenregeling. Veel verantwoordelijkheid dragen de PVV-parlementariërs doorgaans niet. Ze zijn nooit rapporteur namens het parlement en houden zich minder dan andere Europarlementariërs bezig met de meer technische dossiers. „Het Europees Parlement is een gewilde plek”, geeft Wilders toe. „Het is logisch dat iedereen die er zit verder wil in Brussel.” Dat geldt niet in de laatste plaats voor Europees fractieleider Marcel de Graaff, die als vice-voorzitter van de ENF-fractie, waarin ook het Vlaams Belang en de partij van Le Pen is vertegenwoordigd, niet hoeft in te tekenen om zijn dagvergoeding op te strijken. „Hij is hier dan ook nooit”, zegt een collega-parlementariër. „Hij heeft allemaal assistenten in dienst waarvan je je afvraagt wat ze uitvoeren.” Het is pijnlijk, zegt een collega: „Wij zijn een partij die te hoop loopt tegen graaiers. Maar we hebben ze zelf bovenaan staan.” Vriendjespolitiek Over De Graaff komt een anonieme mail binnen: weet u wel dat hij een familielid in dienst heeft? Er zitten gegevens bij uit het kadaster waaruit dat blijkt. Het Europees Parlement verbiedt het aannemen van familieleden als medewerkers. De Graaff beaamt dat hij een zwager in dienst heeft als lokale medewerker. Voor lokale medewerkers gaat de regel niet op. Bovendien is hij aangetrouwd. De regel geldt alleen voor directe familie, zo bevestigt een woordvoerder van het Europees Parlement. Of De Graaff de schijn van vriendjespolitiek niet beter had kunnen vermijden? „Het is heel moeilijk om betrouwbare medewerkers te vinden. Ik heb betrouwbare medewerkers nodig. Dan weet ik zeker dat ik geen mes in mijn rug krijg.” „Het personeelsbeleid bij de PVV is een grote puinhoop”, zegt een zittend Kamerlid. „Het kringetje wordt klein gehouden, omdat Geert uiteindelijk alles alleen moet doen.” Een ondersteunend ambtenaar van het Europees Parlement: „Juist omdat Wilders als enig partijlid veel alleen moet doen, werkt hij volgens ’verdeel en heers’. Hij vertelt meerdere mensen: jou vertrouw ik, jij bent mijn rechterhand. Dat zorgt onderling voor veel conflicten, zeker als ze erachter komen dat ze helemaal niet die speciale vertrouweling zijn en dat Wilders meerdere rechterhanden heeft.” Chantage „Als het zo is dat partijgenoten elkaar beschuldigen van van alles en nog wat, is dat natuurlijk niet goed”, reageert Wilders. Dat hij zou worden gechanteerd, noemt hij ’kwaadspraak’. Dat de presentatie van de kandidatenlijst is uitgesteld, heeft te maken met de Provinciale Statenverkiezingen en de samenstelling van de Eerste Kamer. Dat vergt enorm veel organisatie, zegt Wilders. Ook Marcel de Graaff, fractieleider voor de PVV in het Europees Parlement, noemt als reden voor ’enig uitstel’ van de Europese kandidatenlijst de ’drukke werkzaamheden in Den Haag’. Het is tevens de reden die hij opgeeft voor zijn veelvuldige afwezigheid in Brussel. „Ik heb het verschrikkelijk druk. Als delegatieleider wordt van me verwacht dat ik de groep goed leid, ook in Den Haag en in het buitenland.” Waar alle beschuldigingen aan zijn adres vandaan komen? „Mijn positie brengt met zich mee dat anderen die met afgunst kunnen bekijken.”