Oranje maakt beste van gevreesde asielopvang

Hoe gaat het met Oranje en de opvang van asielzoekers in het dorp? Afgelopen jaren was er veel verzet vanuit het Drentse dorpje, dat voor de komst van het asielzoekerscentrum slechts 140 Drentse zielen telde. Op 1 oktober 2017 loopt de overeenkomst tussen de gemeente en het COA af. Zijn de buitenlanders dan nog steeds welkom? Eenieder die aan het dorpje Oranje denkt krijgt waarschijnlijk twee gedachten: Speelstad Oranje of de perikelen rond de opvang van vluchtelingen. Staatssecretaris Klaas Dijkhoff kwam eind vorig jaar naar het plaatsje toe om kenbaar te maken dat er meer vluchtelingen naar Oranje moesten worden gebracht. In plaats van de beloofde 700 moesten dat er plots 1400 worden. Tijdens de bijeenkomst liepen de gemoederen hoog op en raakte bewoonster Hilda van der Heide zelfs gewond toen ze voor de BMW van Dijkhoff werd weggetrokken. Wat is er heden ten dage van het rumoer en burgerprotest te merken? Een bewoonster, die met haar twee honden langs het kanaal dat het dorpje doorklieft loopt, zegt dat er nog wel tegenstanders zijn. ,,Maar de meeste mensen hebben geen last van de nieuwkomers hier”, zegt ze. ,,Natuurlijk rijden er wel meer ambulances en politiewagens en ze hangen soms wat rond. Maar echt overlast? Ik ervaar dat niet”, zegt ze. ,,Praat eens met Jan Kabouter. Hij heeft zijn tuincentrum zelfs omgebouwd tot moskee.” In het tuincentrum van deze Jan Voortman - alias Jan Kabouter - is het inderdaad een drukte van belang. ,,De wereld is een gekkenhuis en dit is het hoofdkantoor”, is de leus die op muur prijkt. Zo zou je de sfeer inderdaad kunnen omschrijven. De olijke eigenaar heeft het begin van zijn enorme kassencomplex omgebouwd tot halal-supermarkt, waar onder andere fietsen, ruiterkleding maar ook naanbroden, vijgen, halal-kip en kruiden afkomstig uit vele landen worden verkocht. Middenin een boerendorp is dat toch wel het laatste dat je verwacht. ,,Af en toe wordt er wel eens wat gestolen”, zegt de nuchtere Drent, die op gele klompen van rubber loopt. ,,Maar dan grijp ik er een in z’n donder en dan komen ze toch netjes afrekenen. Ik los dat zelf wel op, hoor”, lacht hij. Onbegrip Het herinrichten van zijn kassencomplex leverde hem aanvankelijk nogal wat scheve gezichten op. ,,Het onbegrip in Oranje was er direct. Mijn vader en moeder hebben een tijdje niets tegen mij gezegd”, bekent hij. ,,Maar ik zag het als een kans. Ik heb gezegd: we zullen zien wie het bij het juiste eind heeft. Als het goed aanslaat bieden jullie je excuses aan. Als ik het fout heb gedaan, doe ik dat bij jullie. Inmiddels heb ik weer goed contact met ze!”, zegt Jan. ,,En ik heb al wat beleefd met die gasten. Zo kwam er laatst een met de vraag of ik een waterpomptang had. Die had ik uitgeleend, in de veronderstelling dat-ie z’n fiets ging repareren. Achteraf blijkt dat hij er een kies van z’n vrouw mee had getrokken…” Zijn nek uitsteken voor de vele honderden mensen die in zijn dorp gekomen zijn, zo noemt hij het zelf. ,,En het is natuurlijk ook een graantje meepikken. Het tuincentrum liep een tijdje wat minder. Daarom besloot ik eens te inventariseren waar die mensen behoefte aan hadden”, zegt Jan. Nu rijdt hij regelmatig naar de groothandel en maakt hij de asielzoekers blij met producten die ze elders niet kunnen krijgen. Hij geeft een rondleiding door zijn kassencomplex en eindigt bij de gebedsruimte annex bar. ,,Daar is Mekka”, wijst Jan naar het einde van de kas. ,,Veel mensen denken dat er alleen maar moslims komen, maar dat is niet waar. Er zijn juist veel christelijke vluchtelingen. Zij komen hier ook samen.” Aan het wand bij de bar prijken grote borden met biermerken. ,,Kijk, hier boven de bar hangt een Arabische tekst. Tegen mensen die geen Arabisch spreken zeg ik altijd: koffie, thee en vieze boekjes zijn hier te koop!” Dan, op serieuze toon: ,,Ach, als de overeenkomst met de gemeente en het COA hier afgelopen is, dan is het een mooie tijd geweest. De mensen heb ik hier wat kunnen helpen. Dat zie ik als een verrijking van mijn leven. Ik heb hier al meer dan dertig nationaliteiten ontmoet en al vele huwelijksaanzoeken gehad. Het brengt dus ook veel goeds”, grapt hij. ,,Trouwens, ik heb voor de rest van mijn leven genoeg vakantieadresjes, want de meesten willen hun land graag laten zien!” Even verderop zijn we voor de lekkerste kroketten van Oranje bij het enige etablissement: Oranjestein. In het traditionele café zit men eigenlijk niet op de pers te wachten. ,,Het zijn vriendelijke mensen”, zegt de medewerkster over de vluchtelingen. ,,Ze lopen alleen vaak wel aan de verkeerde kant van de weg. In het donker schrik je je dan rot.” Kleurrijker Maar echt gevoelens van onveiligheid, nee, die zijn er niet. Voormalig schoolmeester Marco Gerritsen (69) die praktisch tegenover het azc woont, stelt dat hij meer overlast ervoer tijdens de hoogtijdagen van Speelstad Oranje. ,,Het is hier uitstekend leven mét, maar ook zonder azc.” Hij leidde van 1972 tot 1997 de school naast zijn huis. ,,Sinds de komst van de asielzoekers zijn we wat kleurrijker geworden. De school hier moest in 2007 dicht omdat er te weinig kinderen waren. Maar het fijne is: ik hoor in Oranje nu weer kinderen spelen. Dat geluid was een tijd verdwenen.” Intussen verbouwt hij het oud-schoolgebouw tot appartementen. ,,Het worden vier woningen. Eén ervan wil ik aan een vluchtelingengezin beschikbaar stellen.” Ton Baas, de burgemeester van de gemeente Midden-Drenthe, ziet dat de opvang voor enkele incidenten heeft gezorgd. ,,Een groep alleenstaande Eritrese mannen heeft geen positieve indruk achtergelaten”, zegt hij met gevoel voor understatement. ,,Maar per saldo is het een rustige wijk van de gemeente Midden-Drenthe”, doelt hij op het azc. ,,Trouwens, als je 600 Nederlanders op een kluitje zet krijg je ook problemen. Maar de politierapporten uit Oranje verontrusten mij niet meer dan uit de rest van de gemeente”, zegt Baas. ,,Er komen verwarde asielzoekers voor, maar er zijn ook verwarde Drenten.” Met het COA heeft de burgemeester stevige onderhandelingen gevoerd, zegt hij. ,,Het COA ging eerst uit van 1400 asielzoekers, maar dat hebben wij teruggebracht naar 600. Later is dat iets opgerekt naar 700, maar toen heb ik het aantal jaren van de overeenkomst teruggebracht van vijf naar drie.” Of hij nogmaals om tafel gaat zitten als het COA aanklopt om het contract te verlengen? ,,Nee. Afspraak is afspraak. Het contract loopt af. Anders ben ik zelf niet meer geloofwaardig richting de bevolking. Die afspraken die gemaakt zijn moet je nakomen. Als je die niet na kunt komen, moet je opnieuw naar de inwoners en zeggen dat je die niet na kunt komen, maar daar zie ik geen enkele aanleiding toe. Bovendien heeft het zo veel emotie opgeroepen in het dorp: dat zou ik niet eens overwegen. Wat mij betreft is het 1 oktober 2017 afgelopen.” Voetbalspellen De burgemeester vindt dat andere gemeenten nu aan zet zijn. ,,Stel dat de instroom van asielzoekers groter zou worden, dan nodig ik andere gemeenten graag uit om hun verantwoordelijkheid te nemen. Wij hebben dat in de afgelopen jaren gedaan en doen dat ook met de opvang van statushouders. De beurt laat ik nu graag aan een ander. Ga maar eens uitrekenen hoe veel asielzoekers je in Amsterdam zou moeten plaatsen als je dezelfde verhouding hebt als in Oranje.” Wat er na 1 oktober 2017 op de plek van het azc komt, is nog onzeker. Eigenaar Hennie van der Most wil het mogelijk ombouwen tot speelpark voor volwassenen, waar iedereen vanaf 18 jaar welkom is. Daarover is nog veel onduidelijk. ,,We zien wel wat de toekomst brengt”, zegt Jan Kabouter. ,,Ik ga hier ook voetbalspellen organiseren. Dan kan iedereen zeggen dat-ie in Oranje heeft gespeeld.”

Oranje maakt beste van gevreesde asielopvang

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Eerder al mannen met helm aan deur bij Tadic

Palestijnen woedend na dood ’Leeuw van Nablus’

Woning Johan Cruijff te huur

Leeuwen van Friese opvang naar Afrikaanse Savanne gebracht: ’Uiteindelijk hebben ze het daar het beste’