Dat vroegen de advocaten Richard Korver en Mireille Lousberg vanmiddag tijdens de tweede dag van de strafzaak in hoger beroep aan het Haagse gerechtshof. Van de rechtbank kregen de agenten een half jaar voorwaardelijke gevangenisstraf. ,,Ze hebben nog geen uurtje hoeven schoffelen, geen schadevergoeding aan de nabestaanden hoeven betalen.”

Het vertrouwen in de rechtsstaat van de familie Henriquez kan volgens Korver en Lousberg alleen worden hersteld als de agenten die zich te buiten gingen aan buitenproportioneel geweld, hard worden gestraft. ,,Harder nog dan een gewone burger, omdat zij misbruik hebben gemaakt van hun speciale bevoegdheden.” Dat is volgens de advocaten van de nabestaanden ook in het belang van andere agenten, die wel integer hun werk doen.

Korver en Lousberg noemden het onbestaanbaar dat iemand voor een simpel baantje op Schiphol een Verklaring Omtrent Gedrag nodig heeft, en die niet krijgt als hij een kleine winkeldiefstal heeft gepleegd, terwijl de veroordeelde agenten van de inmiddels overleden korpschef Bouman een baangarantie kregen en gewoon hun werk kunnen blijven doen.

Voor de nabestaanden is vier jaar na het overlijden van Henriquez het verdriet nog even rauw als vlak na zijn dood als gevolg van de gewelddadige aanhouding door de politie.

In de extra beveiligde rechtbank op Schiphol vertelde zijn zus Lila tegen het Haagse hof het gevoel te hebben dat zijn familie als enige wordt gestraft voor Henriquez’ dood. De zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf die de anonieme agenten DH01 en DH02 van de rechtbank kregen, vindt de familie geen straf.

Lila: ,,De agenten hebben mijn broer levensreddende minuten ontnomen. Ze namen gewoon de tijd om een flesje water te drinken, terwijl mijn broer misschien al niet meer leefde. En daarna logen ze door te zeggen dat hij pas in het busje onwel was geworden. Ik begrijp niet waar ze het lef vandaan haalden om dat te zeggen.”

De familie heeft sterk het gevoel dat de politiemannen de hand boven het hoofd wordt gehouden. Ze behielden ondanks hun veroordeling hun baan, en hun identiteit wordt tot op de dag van vandaag afgeschermd.

Dat de agenten in hoger beroep gingen, en nog steeds volhouden dat het ,,een normale arrestatie” was, vindt Jennifer Petrocthi, de ex van Henriquez en de moeder van zijn destijds 12-jarige zoon, onbegrijpelijk. ,,Iedereen heeft kunnen zien dat dit niet normaal was. De agenten doen alsof Mitch een losgeslagen hulk was die zich bleef verzetten. Steeds als ik de beelden bekijk vraag ik me af waarom ze zo lang en zo hard doorgingen.”

Volgens Henriquez tweede zus Germaine draaien de agenten het verhaal om. ,,Ze maken het slachtoffer tot de boeman.” Sinds de dood van haar broer wantrouwt ze politiemensen. ,,De politie is er om te zorgen dat iedereen zich veilig kan voelen, maar nu twijfel ik aan alle agenten.”

De moeder van Mitch Henriquez sprak haar grote teleurstelling uit tegenover het hof. ,,Waarom is er niet meer gedaan om mijn zoon te helpen? Ze hebben een man doodgemaakt die al op de grond lag. Niemand, maar dan ook niemand heeft daarna iets gedaan om hem te helpen. Dat doet zoveel pijn.” De moeder zegt zich tot op de dag van vandaag af te vragen of er tijdens het vervoer van haar zoon naar het politiebureau nog veel meer geweld is gebruikt. ,,Als je zijn verwondingen en blauwe plekken zag”.

De nu 16-jarige zoon van Henriquez kampt volgens zijn moeder ook nog steeds met de schadelijke gevolgen van wat zijn vader is overkomen en wordt nog steeds geconfronteerd met de beelden van de mishandeling. ,,Hij hoeft de naam van zijn vader maar in te tikken…”

De jongen heeft een verstandelijke beperking, en is daarom minder goed in staat om te verwerken wat er is gebeurd. Hij zit vol boosheid en uitte zijn onmacht een tijdje door zichzelf te verwonden. ,,Mijn kind moet steeds weer zien hoe zijn vader het kennelijk niet waard was om als een mens te worden behandeld”, zei zijn moeder.

Maandag komt het Openbaar Ministerie met de eis.