Wie zaterdagochtend keek naar de recordpoging van Kipchoge, moet zich toch enigszins hebben verbaasd over de manier waarop de hazen liepen. Vijf voorop in een omgekeerde V en twee achter de Keniaan. Het lijkt gek, maar het bleek de beste optie. En die kwam uit Eindhovense koker.

„Het ziet er zo gek uit, dat we twijfelden of we de atleten wel konden overtuigen van deze formatie. Vandaar dat we drie testen hebben uitgevoerd, zodat we echt konden aantonen dat dit de beste optie was”, vertelt hoogleraar Bert Blocken aan deze krant.

Factor

Hij nuanceert gelijk maar even. De Eindhovense bijdrage is geen doorslaggevende factor, maar wel een onderdeel van een heel pakket aan slimmigheidjes. „Bij deze loopsnelheid gebruik je zo’n 2 procent van je energie om de luchtweerstand te bestrijden. Met deze formatie konden we die weerstand met 85 procent terugbrengen”, legt de bouwfysicus uit.

Op het circuit van Monza in 2017 liep het gezelschap in een andere formatie, die 70 procent van de luchtweerstand weg nam. „We hebben dus 15 procent kunnen winnen. Dat is een tiental seconden. Dus ik ga niet zeggen dat wij het verschil hebben gemaakt. Maar tel daarbij de schoenen, de route, dan kom je op een heel pakket aan ’marginal gains’.”

Opstellingen

Opvallend is dat Blocken samenwerkte met Robby Ketchell. Want waar Blocken normaal voor wielerteam Jumbo-Visma onderzoek doet, werkt Ketchell voor concurrent Ineos. Ditmaal sloegen ze de handen ineen. Ketchell bedacht zo’n 100 opstellingen, Blocken testte die in de windtunnel en kwam tot deze bijzonder formatie.

„In het wielrennen neemt de kop van het peloton typisch een driehoekige formatie aan. Dit is een goede formatie wanneer men de luchtweerstand van iedereen in de groep wil reduceren. Maar voor dit marathonrecord gaat het enkel om het minimaliseren van de luchtweerstand van Eliud Kipchoge, niet van de hazen. Dan is deze omgekeerde V superieur”, legt hij uit.

Tevreden

Blocken was er zaterdagochtend niet bij in Wenen, maar genoot vanuit huis wel van de prestatie van Kipchoge. „Zeker op het eind was de marge zo klein, dat het echt nog even spannend werd. Maar ik ben toch wel een beetje trots, ik heb een tevreden gevoel.”