Wereldreizen

Je moet los kunnen laten, als wereldreiziger. Dat las ik in de vele reacties die ik kreeg op mijn oproep over wereldreizen. Hoe pak je zoiets aan? Daarover later meer, eerst meer over dat loslaten. Je baan, je huis, je familie, je vaste gewoonten, je ankers, je dagelijkse bezigheden; dat is opeens allemaal anders. Moet je kunnen. De één is gewoon heerlijk gelukkig in de tuin met een boek, voor anderen lokt de horizon. Zoals voor Baudine en Rob Kuijper, beiden vallen in de 50-plus categorie, zoals ze het mooi uitdrukken. Rob droomde er al 25 jaar over, maar pas een jaar geleden werd het concreet. “Ik was klaar met de gestructureerde omgeving,” zegt de directeur van een automatiseringsbedrijf. “Ik voelde me alleen nog maar onderdeel van een groot systeem en draaide daarin braaf mee. Maar er is meer op deze aardbol en ik wist: als we nu niet de knoop doorhakken gaan we nooit meer en krijg ik uiteindelijk spijt.” Zeiljacht En dus vertrekken ze in mei met hun zeiljacht Bojangles om twee jaar te gaan reizen, via de Canarische Eilanden naar Kaapverdië door naar Suriname en dan kijken ze verder wel. En: misschien nog wel langer! Rob wil wel, hij telt de dagen, Baudine heeft nog een beetje twijfels. Want je laat toch ook familie achter, twee moeders en twee inmiddels zelfstandige kinderen, maar toch. Ik ga ze volgen op hun reis (van achter mijn beeldscherm dan wel….) en u kunt dat ook via www.sailbojangles.com . Toch een beetje meegenieten. Femke Hendriksma is inmiddels alweer zeven jaar terug van een drie jaar durende wereldreis, ook al met een zeilboot. Samen met haar man Rolf. “Wij hebben ons voor de reis uitermate goed voorbereid. Om de boot volledig aan te passen hebben wij vijf jaar voor vertrek ons huis verkocht, zijn aan boord gaan wonen en hebben vervolgens de boot klaar gemaakt. Een groot voordeel hiervan is dat je niet meer te maken hebt met huis, tuin en opbergschuur en goedbedoelde rotzooi; alle vrije tijd en spaarcenten gaan naar de boot en de voorbereiding. Dit maakt het financieel ook makkelijker en overzichtelijker.” Omstandigheden Maar hoe goed je alles ook plant, het loopt altijd anders dan je denkt. Halverwege de reis kondigde zoon Sil zich aan en weer anderhalf jaar later kwam dochter Linn erbij. “Toen hebben wij onze plannen aangepast, maar ook dat hoort bij reizen. Het is niet alleen lekker onderweg zijn maar ook vooruit kijken, flexibel zijn en je aanpassen aan de omstandigheden. Het enige wat we hebben gemist onderweg waren de ‘kleine dingen’ zoals een bak koffie drinken met m’n zus, schaatsen en lekker op de fiets langs vers gemaaid gras.” Voor een wereldreis kun je ook een dagje ouder zijn, maar dan moet je het wel wat rustiger en luxer aanpakken. Hans Timmers maakte op 76-jarige leeftijd een wereldcruise van ruim 100 dagen. Zéér geschikt voor ouderen en alles aan boord prima geregeld met restaurants, theater, winkels en zelfs een klein hospitaal. Ik gun het Hans van ganser harte maar weet ook dat je voor zo’n zorgeloze trip een aardig centje moet neertellen. Mevrouw Checkpoint Zef Hendriks en Dorine Strikwold schrijven mij aan als ‘mevrouw Checkpoint’. Ik krijg veel reacties van lezers dat ze de stukken op deze pagina gezellig vinden. Maar dat komt natuurlijk omdat iedereen mij van die gezellige mailtjes schrijft! Het is elke week weer een verrassing om te kijken wat voor avonturen en belevenissen er op de digitale mat vallen. Zef (71) en Dorine (63) hebben een gewaagd plan: ze gaan half mei een backpack-reis door Zuid-Amerika maken. “De lengte van onze reis kan variëren van tenminste zes tot maximaal twaalf maanden, afhankelijk van hoe lang we ons huis verhuurd krijgen. De reis gaat van Brazilië via Uruguay, Argentinië en Chili uiteindelijk naar Peru. In totaal iets van tussen de 15.000 en 20.000 km. Om meer in contact te komen met de lokale bevolking zijn we van plan om alleen met het openbaar vervoer te reizen.” Reisbloggers Dan nog wat tips van Gerben en Wendy van Reismeisje.nl. Ik ontmoette deze twee reisbloggers anderhalf jaar geleden op de Canarische eilanden en volg ze sindsdien trouw. Een half jaar geleden zijn ook zij vertrokken op een wereldreis van een jaar naar Zuid-Amerika, Micronesië en Azië; momenteel zitten ze in Trinidad. Ze krijgen vaak de vraag hoe ze dat in hemelsnaam bekostigen. Heel simpel: een flinke tijd sparen door goedkoop te wonen en weinig tot geen geld uit te geven aan dure hobby’s en kleding. Vervolgens knobbel je als wereldreiziger-to-be een dagbudget uit en maak je keuzes, aldus Wendy. Een continent als Azië is relatief goedkoop, vooral als je weinig vliegt en veel over land reist. En wat neem je mee op zo’n trip? Zo weinig mogelijk! Niet meer dan zeventien kilo per persoon maar wel: een E-reader, een onderwatercamera én een dompelaar. Zo kun je overal ter wereld goedkoop genieten van een kop warme thee, soep of noodles. Lees hier Marjoleins bijbehorende oproep Wereldreizen