Een oorverdovende brul - mijn dochter kan een enorme keel opzetten -  laat mijn oren piepen. "Wat is er aan de hand?" roept mijn man vanuit de badkamer.

"Mama heeft mijn tandje weggegooid!!!! WHÈÈÈÈHÈÈÈ!!!!"

Terwijl ik mijn hoofd in de vuilnisbak heb gestoken, verwoed zoekend naar dat miniscule melktandje, word ik omringd door drie paar nieuwsgierige ogen.

"Hoe krijg je dat nu voor elkaar?" vraagt haar grote broer droog. Mijn man kijkt me ondertussen licht geamuseerd aan. Ja wat wil je, als je net met je hand in een of andere vieze snotlap zit die doordrenkt is met wat jus van de ballen die we eergisteren (of was het nog langer geleden?) hadden gegeten.

Trots op melktandje

O, wat voel ik me stom. Mijn dochter kijkt me verongelijkt aan. Aan de ontbijttafel had ze zelf haar allereerste melktandje eruit getrokken. Trots had ze ’m naast haar bord gelegd om ’m mee te nemen naar school. Ze wilde haar tandje per se aan haar juf laten zien.

Na het eten bracht ze netjes haar bord op het aanrecht, terwijl ik met mijn hand de kruimels van tafel in mijn andere hand veegde. Ik gooide alles in de vuilnisbak, spoelde mijn handen af om vervolgens snel door te lopen naar de badkamer om mijn tanden te poetsen, toen ze met die vraag kwam waar haar tandje was gebleven. Die was dus met de broodkruimels en de vlokken in de vuilnisbak beland…

Kokhalzen

Ik legde een andere vuilniszak op de grond en kieperde de vuilnisbak om. Wat een viezigheid, en die lucht. Kokhalzend zat ik daar op mijn knieën te zoeken naar een melktand, die ik na een half uur nog steeds niet had gevonden.

Mijn man had ondertussen de kinderen naar school gebracht en kwam nog even kijken hoe het ervoor stond. Ook hij graaide nog even mee tussen de wattenstaafjes, beschimmelde broodkorsten, de pluizige inhoud van de stofzuiger en lege verpakkingen. Moedeloos hield ik even pauze en leunde tegen het aanrecht. "Wat als we ’m niet vinden?"

"Dan pakken we gewoon een oude tand van haar broer uit zijn tandendoosje", zei hij.

Opluchting

Maar wacht eens even… Wat zag ik daar? Daar in de gootsteen! Een tand! De melktand! Een enorm gevoel van opluchting overviel me. "Hoe kan 'ie nu daar terecht zijn gekomen?"

Waarschijnlijk is hij aan mijn hand blijven hangen nadat ik kruimels weg had gegooid en daarna mijn handen ging wassen? Het kan me eigenlijk niet zo veel schelen hoe en wat. Het belangrijkste is: de tand is terug!

Lees ook:

• En dan moet je je kind loslaten
• 'O jee, de TEVA-sandaal is weer hip'
• Getest: website die schat hoe oud je bent
• Dit wil ik je meegeven, als ik er niet meer ben