Het is nog geen tien uur ‘s ochtends en ik sta al bij de visboer. Niet zo gek zou je misschien denken, maar dat is het wel. Ik had namelijk al aan de chemo moeten liggen. In plaats daarvan hoor ik mezelf bijna smachtend om een ons gerookte wilde zalm en een haring vragen. De anti-reactie op hetgeen in de afgelopen uren gebeurde.