Ze kwam het minstens eens per maand vragen, mijn lieve en leuke buurvrouw in het dorp waar ik woonde toen de kinderen klein waren: heb jij toevallig een pakje aardappelpuree te leen?' En dan zei  ik altijd 'nee, maar ik heb wel aardappels, melk en boter als je wil.' 'Verdorie', zei ze dan. 'Nou ja, dan stuur ik wel even een van mijn zoons naar de winkel.'