Railcatering voldoet

Met stations die uitpuilen van de horeca, is de bescheiden railcatering van de NS méér dan voldoende, zo laat u weten na mijn column van vorige week over dit fenomeen. Sommigen van u verlangen naar de gezellige restauratiewagon van vroeger, maar beseffen ook dat dit voorgoed verleden tijd is. De gemiddelde treinreiziger zit drie kwartier in de trein, weet Hildebrand van Kuyeren van Treinreiziger.nl. En op een gemiddeld station zijn zestien verschillende retail-formules te vinden, variërend van Aziatisch fastfood tot pizza en alles er tussen in. Dus volgens deze expert kunnen we voor we in de trein stappen prima onze slag slaan. Van Kuyeren vindt catering op een lang traject, zoals Rotterdam-Groningen, wel prettig. Maar: ,,Ik kan mij goed voorstellen dat voor het beperkte aantal lange-afstandsreizigers daarvoor onvoldoende markt is om een uitgebreide catering aan te bieden." Van Kuyeren merkt hierbij op dat de oude service met het karretje óók al railcatering heette. Marina Smit vindt de railcatering compleet overbodig: ,,In tegenstelling tot vliegen is het veel gemakkelijker om zelf een hapje/drankje aan boord mee te nemen." Ook Anna van 't Oever vindt de verkoop van eten en drinken in de trein niet meer van deze tijd: ,,Stop lekker een broodje en een flesje drinken in je tas. Maar alsjeblieft geen broodje pindakaas, denk wat betreft de stank toch aan je medepassagiers!" Anna merkt ook nog op dat er thuis toch ook weleens een paar uur voorbij gaan zonder dat je iets eet of drinkt. Dat is natuurlijk waar, maar het is gewoon genoeglijk om, al starend uit het raam, een kopje warme koffie te drinken. Gelukkig hebben we daarvoor railcateraar Laila Elkhinifri, die mij een lange mail stuurde over haar werk. Als de NS ooit een railcateraar-ambassadeur zoekt dan moeten ze Laila maar nemen, want die stormt puur enthousiast met haar buiktas vol lekkere spulletjes door de treingangen. Geen winkel ,,Inderdaad wordt er vaak gevraagd naar bepaalde producten en moeten we de mensen teleurstellen. Hoe graag we ook willen dat ons assortiment uitgebreider wordt, de mensen moeten ook weten dat we niet een complete winkel op sleeptouw kunnen nemen. Want we dragen alles zelf in onze rugtas en de bak die we voor ons hebben", zegt Laila. ,,Gelukkig hebben we sinds anderhalf jaar weer cappuccino en we hebben nu ook pinapparaten, want steeds minder mensen hebben contant geld bij zich. Het assortiment is uitgebreid met twee verschillende soorten koekjes en in de warme maanden verkopen we ook ijs. Dit jaar vieren we ons tienjarig jubileum, maar van heel veel mensen krijgen we nog steeds de reactie: wat leuk dat jullie er weer zijn. We snappen dat, omdat we niet op alle trajecten aanwezig zijn. Sommigen weten niet dat wij bestaan." En vanuit Laila's perspectief ook nog even een heel andere kant: ,,Er zijn helaas ook mensen die onze service niet op prijs stellen en ons straal negeren of boos aankijken als we er langs willen omdat het een drukke trein is." Laila moet maar eens gaan kijken hoe het zit met de trein van Hengelo naar Amsterdam, want lezeres Marja de Visser snakt daar regelmatig naar een kop koffie. ,,Meestal haal ik het maar vast op station Hengelo, maar vanwege de hoge instap van de rechtstreekse trein moet ik allerlei waaghalzerij uithalen om mijn trolley binnen te krijgen, laat staan een volle koffiebeker." Ombouw Jacques van den Ameele heeft jaren met veel plezier in de treincatering gewerkt, in de tijd dat de treinen restauraties hadden en er met een minibar door de trein werd gereden. ,,Er werd toen nog voorzien in goede stoelen met tafelruimte waar de dranken en kleine etenswaren geplaatst konden worden. Maar door het ombouwen van stations tot eetpaleizen en de inzet van krappe, onhandige dubbeldekkers werd het einde van Wagon Lits Minibar ingeluid. Zo verdween een stuk comfort in en om de trein. Maar of dit ook nog zou passen met het huidige treinpubliek betwijfel ik zeer sterk." Via dit Checkpoint mailbox-adres, vrijelijk circulerend over internet, krijg ik heel wat spam en phishing-mail binnen. Een zogenaamde 'Daniëlle' vroeg mij 'even 1640 euro naar haar over te maken omdat ze is gestrand in Zwitserland en de ambassade haar niet wil helpen'. Laat ik nou net uit Nigeria een mail krijgen dat ik een miljoen pond kan ontvangen als ik op een bepaalde link druk! Ik heb de twee onmiddellijk met elkaar in contact gebracht. Waren alle problemen maar zo gemakkelijk op te lossen...

Railcatering voldoet

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Rob Kemps: ’Dromen en ambities, daar doe ik niet aan’

Hoogleraar verbijsterd dat Remkes ’de wetenschap’ niet uitnodigt voor gesprek

’Noordzee dé plek voor transitie naar groen’

Nederlandse fans herdenken Elvis in Memphis: ’Dichterbij kun je niet komen’