Michael P. had auto

De moeder van P. werkt in Spakenburg. In dit dorp is P. in haar auto gezien. De politie liet gisteravond in een reactie weten hier nog niets over te kunnen zeggen. Of P. inderdaad verlof had en de kliniek op 29 september mocht verlaten, willen het Openbaar Ministerie en het ministerie van Justitie niet zeggen. In Zeewolde wordt de laatste dagen over niets anders gepraat dan over oud-inwoner Michael P. (27). De schrik was al groot toen hij in 2010 werd opgepakt voor een brute dubbele verkrachting en straatroven. Maar nu is de ontspoorde dorpsgenoot ineens verdachte in de verdwijningszaak die heel Nederland in de ban houdt. Aart van Deuveren kent Michael P. als geen ander. Het was deze man uit Zeewolde die in 2011 en 2012 samen met P. werd veroordeeld voor een reeks straatroven. Hij zat 4,5 jaar vast. In een exclusief gesprek met De Telegraaf omschrijft hij P. als een man met een enorm drugsprobleem. „Hij reed de ene na de andere scooter in de prak. Zijn ouders betaalden alles. Hij werd enorm verwend.” Van Deuveren was in de nacht na Koninginnedag 2010 met P. in Nijkerk, toen die ineens verdween. „We waren hem kwijt en belden hem. Maar hij reageerde niet. Later kwam hij terug. Toen bleek hij dus die meisjes te hebben verkracht”, vertelt Van Deuveren over die nacht. Emotieloos Hij vervolgt: „Tijdens de behandeling van de zaak in de rechtbank was hij volstrekt emotieloos. Ik heb dat extreme gedrag van hem nooit begrepen. Van de huidige verdenking snap ik ook niets”, zegt Van Deuveren, die nog steeds in Zeewolde woont en het contact met P. heeft verbroken. De inmiddels 31-jarige man had met de verkrachtingszaak waarvoor P. elf jaar cel kreeg, niets te maken. Angst voor represailles van P. of zijn familieleden is groot. Daarom praten veel dorpsgenoten alleen anoniem. Eind jaren negentig zat de jonge P. op een basisschool in Zeewolde. Volgens een schoolgenoot was hij een ’druk en lastig’ kind. „Hij slikte Ritalin.” Vriendjes had hij evenwel genoeg. „Hij durfde kattenkwaad uit te halen. Gekke dingen te doen. Ook ik vond dat interessant.” Zijn middelbareschooltijd bracht hij door op De Drempel, een school voor speciaal onderwijs in Harderwijk, onder meer voor jongeren met gedragsproblematiek. „Áls hij al naar school ging”, memoreert een schoolgenoot. „Hij spijbelde veel.” Familiebedrijf P. ging al jong aan de slag in het familiebedrijf: een onderneming in pallets die gerund werd door zijn vader en oom. De vader van P. stapte na een ruzie met zijn broer uit het bedrijf, waarna hij het met zijn vrouw als horecaondernemer probeerde. Het echtpaar P. runde drie bekende (eet)cafés in de Kerkstraat. Ook P.’s zus was actief in een van de bedrijven. Michael P. zocht altijd de grenzen op. „Hij hield van Jackass-achtige stunts” – het MTV-programma waarbij een groep stuntmannen lompe en gevaarlijke stunts uitvoerde. Gerard uit Zeewolde kent P. goed: „Hij scheurde met een nieuwe scooter van een gebouw en reed zich expres te pletter. Met een gebroken arm lag hij lachend op de grond.” Een jeugdvriend: „Of hij beschoot vanuit zijn appartement – boven het café van zijn ouders – mensen op de parkeerplaats met een luchtbuks. Daarvoor heeft de wijkagent weleens voor zijn deur gestaan.” Oervervelend Jeugdvriend Gerard: „Hij is ziek in het hoofd. Tegenover vrouwen was hij oervervelend.” Een oude vriendin vertelt dat ze weleens gingen zwemmen bij vakantiepark de Eemhof. „Dan bleef hij de hele dag onder water. Met een duikbril op bekeek hij de billen van vrouwen. Dat vond hij hilarisch.” P. ging vaak op pad met zijn vrienden, zijn Engelse buldog Ozzy (vernoemd naar Ozzy Osbourne) altijd in zijn kielzog. Een vriendin: „Die tilde hij regelmatig de lucht in aan zijn wangflappen. Vond hij grappig.” Nadat P. was aangehouden en veroordeeld, verdween hij uit beeld. Hij verbleef in verschillende gevangenissen. Eerst in Arnhem, later verbleef hij in Roermond en in Vught. Tijdens Koningsdag 2017 werd P. met zijn familie gezien in Zeewolde. Ook recent nog werd hij gesignaleerd. Een oude vriendin: „Ik kreeg kippenvel toen ik hem zag. Wat een lef om je hier te vertonen, dacht ik.”