De maat is vol

De politie richtte zich gisteren bij de zoektocht naar Anne vooral op de kliniek Altrecht Avonturijn in Den Dolder waar P. werd aangehouden. De instelling ligt in een bosrijk gebied. Het is een uitgestrekt complex met veel gebouwen. Een deel van de gebouwen staat leeg en wordt bewoond door antikrakers. Er staan schimmige, half vervallen panden. Rond een speciale afdeling van de instelling prijken hekken. Hier verblijven mensen die strafmaatregelen opgelegd hebben gekregen van justitie. De ingang van het gebouw ligt pal aan een fietspad dat dwars over het complex loopt. Antikrakers Een cliënt van de instelling geeft een korte rondleiding. „Kijk, hier wonen kunstzinnige types”, vertelt hij en wijst naar een gebouw waar antikrakers wonen. In het bos staan oude gebouwen, soms verstopt tussen de bomen. Een tientallen jaren oud gebouw, met witte muren en smalle hoge ramen, oogt verlaten. Omwonenden en wandelaars kunnen ongehinderd het terrein op. Politieagenten vragen journalisten om te vertrekken, want speurhonden zullen het terrein met hun begeleiders doorzoeken. Ook de tuinen bij omwonenden worden uitgekamd. Militairen bellen aan en vragen toestemming. In het bos worden er commando’s geschreeuwd. „Voorwaarts”, brult een man. Het geluid van brekende takken wordt steeds hoorbaarder. Uit het niets verschijnt er tussen de dichte struiken een linie met politieagenten. Op een open plek in het bos rusten ze even uit. En dan banen de mannen en vrouwen zich onvermoeibaar een weg tussen de struiken. Op zoek naar Anne. Harteloos De forensisch psychiatrische afdeling in Den Dolder waar Michael P. werd aangehouden, zorgt al langere tijd voor grote onrust in de omgeving. Hoewel de instelling er al was voor de huidige bewoners werden geboren, is voor veel omwonenden de maat vol. „We roepen al langer dat we ons onveilig voelen”, vertelt een man die niet met zijn naam in de krant wil, maar die zo’n vierhonderd meter van het complex woont. „Natuurlijk: deze mensen hebben hulp nodig, en moeten ergens worden opgevangen. Maar blijkbaar zitten er ook echt harteloze criminelen.” In 2015 ontsnapte de levensgevaarlijke Amsterdamse crimineel Ali B. uit de instelling. Hij werd later in Spanje opgepakt. Inwoners van Den Dolder sidderden van een reeks van liefst acht autobranden in februari en maart dit jaar. Burgemeester Koos Jansen van Zeist stuurde een brief en erkende zo de angstgevoelens van de bewoners: „Dit zijn ook voor ons onacceptabele situaties.” In maart werden twee vrouwen opgepakt die door Altrecht werden behandeld in de kliniek, die gevestigd is op het immense terrein van de Willem Arntsz Hoeve. De autobranden passen op een grote stapel met overlastmeldingen over de kliniek. Bewoners reppen over drugs- en drankgebruik, diefstallen en dealen. Reden voor Altrecht om buurtcoaches in te stellen. Vrijheden In de kliniek in Den Dolder zitten allerlei patiënten in meerdere ’onderdelen’. Daarvan zijn er steeds meer inmiddels gesloten. Andere panden op de Willem Arntsz Hoeve staan leeg, worden gebruikt door andere zorgverleners of er wonen bijvoorbeeld kunstenaars. Bepaalde patiënten hebben zich vrijheden veroorloofd, en mogen door de buurt lopen. Zo ook P., die het terrein op bepaalde tijdstippen in het kader van zijn resocialisatie mocht verlaten. Zo werkte hij in de omgeving in de groenvoorziening. Medebewoners zagen hem af en toe met een bladblazer of een schep in de weer. „Regelmatig staan ze op een fietspad naar je te gillen”, zegt Bryan, die staat te kijken naar de politieafzetting. „En het was nog best grappig soms ook, die gekken. Er gebeurt niet zo veel hier, en zo viel er nog wat te lachen.” Maar het lachen is hem nu vergaan. Rechten Twee jaar geleden maakte RTV Utrecht nog een driedelige mini-documentaire over de kliniek, waarin medewerkster Femke Jonker zegt dat ze er als vrouw ’niet ’s avonds in het donker alleen over straat zou gaan’. „Want er lopen verwarde mensen rond. Maar dat zou ik in het centrum van een grote stad ook niet doen.” Kliniek Roosenburg en kliniek Wier zijn de enige nog open instellingen van Altrecht. Het zijn zogenoemde forensische psychiatrische afdelingen (FPA), al behandelt Wier ook mensen met een lichte verstandelijke beperking. Sommige patiënten zijn vrijwillig opgenomen. Zij hebben alle rechten die mensen in de samenleving hebben. Andere patiënten zijn op last van de rechter opgenomen en in behandeling.