Separatisten dreigen dans te ontspringen

In rap tempo halen separatisten wrakstukken van de Malaysia Airlines Boeing 777 uit het rampgebied en daarmee verdwijnen de scherfresten van de SA-11 BUK raket die 298 inzittenden fataal werd.

Ook de Russische president Vladimir Poetin lijkt zich weinig zorgen te hoeven maken dat er ooit een waterdicht verband tussen zijn handelen en de gruwelmisdaad wordt aangetoond, zo is de mening van militair strategen op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel.

Voormalig Commandant der Strijdkrachten Dick Berlijn: „Ik heb meer bewondering voor de felle bewoordingen van de Duitse en Australische regeringsleiders dan voor het ingetogen spreken van onze premier. Poetin en zeker dat zooitje ongeregeld in Oost-Oekraïne zijn alleen onder de indruk van macht en kracht. Dat signaal geeft Nederland nou niet bepaald af.”

Terwijl Engelse, Australische en Amerikaanse politici de misdaad direct linken aan het Kremlin blijft dat in ons land achterwege. Zelfs op sociale media is het stil. Britse kranten spreken van ’Poetins raket’ en nabestaanden beschuldigen de Russische leider van moord op hun geliefden. Maar Nederland rouwt in stilte en hoopt op onafhankelijk onderzoek.

Dat de rebellen zich door de morele en materiële steun van Rusland onaantastbaar voelen, bewees luitenant-kolonel Igor ’de Verschrikkelijke’ Girkin nog eens. De man die in Oost-Oekraïne alle belangrijke beslissingen neemt en van Vladimir Poetin een sleutelpost in een speciaal legeronderdeel kreeg, beweert dat er bij de Boeing-ramp sprake is van een groot complot, gesmeed door Oekraïne en het westen. „De doden die wij aantroffen op de crashsite waren dagen geleden al gestorven”, zo wordt Girkin door de pro-Russische website Russkaya Vesna geciteerd. „Dit vliegtuig is bewust de grond in gevlogen om ons en het Kremlin zwart te maken. Oekraïners zijn overal toe in staat.”

Militair strafpleiter Michael Ruperti, reserve-officier bij de Koninklijke Landmacht, stelt dat Amerikanen en Israëli’s bij het verlies van zo veel onderdanen onmiddellijk actie hadden ondernomen door de geheime diensten overuren te laten draaien en teams van special forces naar het gebied te sturen. Ondanks het risico van een internationaal schandaal. „De kerel die de knop indrukte, vind je waarschijnlijk nooit”, zegt hij. „Maar hun commandanten, de eindverantwoordelijken, wel. Die zijn al lang en breed bekend. Een team van het Korps Commandotroepen in het gebied droppen, die lui aanhouden en na een rendez-vous met een Chinook helikopter naar veilig gebied en, later, de Nederlandse rechtbank brengen. De Britse SAS, Amerikaanse Navy Seals en Israëlische special forces zouden het doen.”