Beelden in Leiden

Het is niet de bedoeling om op het bed van kunstenares Marleen Hartjes te gaan liggen, al is de verleiding groot. Maar aanraken mag. Op het eerste gezicht doet het matras dat op het stalen ledikant ligt lekker zacht aan. Als je goed kijkt, zie je er de afdruk van een lichaam in, alsof er net iemand is opgestaan. Maar wie het bed voorzichtig aanraakt, ontdekt dat het matras wel héél erg stevig is en niet gemaakt om op te slapen. Het bed van beton kunnen we als een herinnering zien van iemand die hier heeft gelegen, is de gedachte van Hartjes die met dit werk de Frans de Wit Prijs won.

De Frans de Wit Prijs, vernoemd naar de Leidse landschapskunstenaar, is in het leven geroepen door de stichting Beelden in Leiden (BiL), die ook deze derde editie van de openlucht tentoonstelling organiseert. De jury van de prijs roemde de 'selfie in beton' van Marleen Hartjes 'omdat het een intiem voorwerp is dat in beton een intrigerend monument is geworden. Als een ode aan iemand die er niet meer is.'

Wel duidelijk aanwezig is het vrouwenlichaam dat Nadine van Veldhuizen van beton en keramiek maakte. "This has nothing to do with anyone else noemde ze de wulps in het zand liggende figuur. Terwijl de benen van beton muurvast liggen, lijkt het keramieke lijf zich van de grond los te maken.

''Zo oogt het beeld kwetsbaar én sterk tegelijk", legt de kunstenares in de catalogus uit. Het onvermogen van het menselijk lichaam om goed te functioneren is iets dat Van Veldhuizen vaker laat zien in haar sculpturen.

De bewegingsvrijheid van de gestapelde figuren van Catinka Kersten is ook verre van optimaal. Vijf mensfiguren in foetushouding liggen op elkaar. Als model gebruikte ook Kersten haar eigen lichaam. Het kunstwerk refereert zowel aan beginnend leven als aan eeuwige slaap. De kunstenaar ziet er zelf graag 'een stapeling van generaties' in.

Feico Hoekstra is de conservator die het thema van de beeldenroute 'Sterk werk' verzon en de kunstenaars de opdracht gaf om met beton aan de slag te gaan. Eigenlijk is het materiaal helemaal niet zo populair onder kunstenaars. Sterker nog: voor de negen deelnemers was het de eerste keer dat ze met beton werkten. Om een idee te krijgen van de mogelijkheden van het materiaal kregen ze daarom eerst een masterclass van betonkunstenaar Ruud Kuijer, die al 25 jaar sculpturen van beton maakt. Zeer imposant zijn bijvoorbeeld zijn zeven  'Waterwerken' langs het Amsterdam-Rijnkanaal op bedrijventerrein Lage Weide in Utrecht. Beelden van zijn hand zijn in het kader van BiL te zien op vier locaties in de stad: in Museum Boerhaave, Rijksmuseum voor Oudheden, Rijksmuseum Volkenkunde en Galerie LUMC.

Het is sowieso aan te raden wat meer tijd uit te trekken voor dit uitje om meteen eens de bestaande gevelversieringen, monumenten en andere bijzondere beelden in de binnenstad van Leiden te kunnen zien. Vergeet vooral niet regelmatig omhoog te kijken, dan ontdek je mooie geveldecoraties. Wie alles wil zien is ongeveer 75 minuten onderweg. De route is een leuke speurtocht voor het hele gezin en zorgt ervoor dat je op een hele andere manier naar de stad gaat kijken.

Info: BiL is t/m 3 augustus te zien op de Hooglandse Kerkgracht in Leiden.

Op nummer 22 is dagelijks tussen 12-17 uur meer informatie en een catalogus verkrijgbaar.

http://www.beeldeninleiden.com