Waarom keren topvoetballers toch terug naar de Eredivisie?

Arnold Mühren (69) weet er alles van. De linksbenige middenvelder is 34 jaar als hij in 1985 een mondelinge overeenkomst sluit met Manchester United. De Volendammer heeft besloten om de Engelse topclub nog één seizoen trouw te blijven. De fans van The Red Devils zijn dolblij, want de ervaren Mühren geldt in die tijd als een dragende kracht binnen de roemruchte vereniging en wordt op handen gedragen door de achterban. Maar dan gebeurt er iets opvallends. Belletje Sjaak Swart Mühren krijgt een onverwachts telefoontje van Sjaak Swart, ook wel bekend als Mister Ajax. „Waar hang je uit?”, vraagt Swart vanuit Amsterdam. Mühren vertelt opgetogen dat hij zijn contract bij Manchester United gaat verlengen, maar Swart lijkt Oost-Indisch doof. Swart zegt tegen Mühren: „Johan Cruijff wordt de nieuwe Ajax-trainer en hij kan een speler als jij heel goed gebruiken, want de selectie bestaat nu bijna alleen uit jonkies. Ik zal wel effe zeggen dat-ie je moet bellen.” Mühren heeft de telefoon nog niet neergelegd of hij wordt weer gebeld. „Hé, ouwe Volendammer”, klinkt het aan de andere kant van de lijn. Het is Cruijff. De Legendarische Nummer 14 bevestigt de boodschap van Swart: hij heeft Mühren nodig bij Ajax. „Maar ik ben bijna rijp voor het bejaardentehuis...”, zegt Mühren gekscherend. Cruijff is echter niet van zijn stuk te brengen, ook niet als Mühren uitlegt dat hij net een overeenkomst heeft gesloten in Manchester. „Dat moet je dan maar regelen met de voorzitter”, zegt Cruijff, die weet waar hij over praat. Als voetballer maakte ook hij zijn rentree op de Nederlandse velden na diverse buitenlandse avonturen, bij onder meer FC Barcelona en Washington Diplomats. Grote liefde Mühren: „Als iemand als Cruijff je benadert, ben je natuurlijk vereerd. Daarnaast was Ajax mijn grote liefde, de club waar ik als 20-jarige jongen al speelde en die ik van haver tot gort ken. Wat ook meespeelde, was het privéverhaal. Ik voetbalde al zeven seizoenen in Engeland en mijn oudste zoon was negen jaar; hij groeide op met de Britse taal en cultuur. Mijn vrouw en ik vonden het belangrijk dat hij ook nog een paar jaar naar een Nederlandse school zou gaan. En bovendien konden we dan weer dicht bij familie en vrienden gaan wonen.” Het brutosalaris ligt bij Ajax lager, maar dat deert Mühren niet. Het gevoel van een mogelijke terugkeer naar zijn ’thuis’ is onweerstaanbaar. Ook Martin Edwards, destijds de voorzitter van Manchester United, is gevoelig voor het emotionele pleidooi van Mühren. De machtige Engelsman laat zijn Nederlandse publiekslieveling door de voordeur van het iconische Old Trafford Stadium vertrekken. Mentor Bij Ajax is hij de mentor van latere topspelers, die dan nog aan het begin van hun loopbaan staan. Dennis Bergkamp, Frank Rijkaard, Marco van Basten, Ronald Koeman, Danny Blind en ga zo maar door. Mühren komt binnen als een gearriveerde speler, die grote prijzen als de Europacup I, UEFA Cup en FA Cup (2x) achter zijn naam heeft staan. „Van sommige jongens had ik de vader kunnen zijn, maar zo heb ik het nooit ervaren. Ik waande me vanaf dag één als een vis in het water, het voelde als thuiskomen. Daar weegt geld niet tegenop.” Mühren wint met Ajax twee keer de Nederlandse beker en één keer de Europacup II. Maar zijn belangrijkste prijs verovert hij in 1988: het Europees kampioenschap met het Nederlands elftal. Mentor Mühren geeft in de finale tegen de Sovjet-Unie (0-2) de voorzet op het bevrijdende doelpunt van zijn leerling: Marco van Basten. Clubliefde én prijzenhonger Zo zijn er talloze voorbeelden van voetballers die zich onsterfelijk maken na een vergelijkbare comeback. Clubliefde én prijzenhonger liggen meestal ten grondslag aan zo’n terugkeer. Neem Arjen Robben, die nota bene al was gestopt met voetballen en zijn wondersloffen uit het vet haalde om ’zijn’ FC Groningen de helpende hand te bieden. Dirk Kuyt kan er ook wat van. Ook bij hem is geld allesbehalve de drijfveer als hij na succesvolle tijden bij Liverpool en Fenerbahçe het vliegtuig pakt naar Nederland. De onvermoeibare routinier heeft maar één doel: zijn voormalige club Feyenoord na achttien jaar weer de landstitel bezorgen. Dat lukt hem in 2017 op magistrale wijze, met een hattrick van Kuyt zelf in de beslissende wedstrijd tegen Heracles Almelo. De voetbalcarrière van de ijzervreter uit Katwijk is daarmee compleet. Datzelfde geldt voor Phillip Cocu. Na zes jaar FC Barcelona keert hij terug bij PSV, om daar als aanvoerder een sleutelrol te vervullen op het middenveld. Het resultaat: drie landstitels en één nationale beker, waarbij de ontembare Eindhovenaar een assist én doelpunt aflevert in de krankzinnige ontknoping in 2007 om de landstitel (tegen Vitesse, 5-1). Ook voor Cocu betekent dat het gedroomde slotstuk van zijn spelerscarrière. Of neem Frank Rijkaard. Wie herinnert het zich niet? Onder zijn bezielende leiding, nadat hij in 1993 als dertiger terugkeert in Amsterdam, wint Ajax in 1995 de Champions League. Niet altijd sprookjesachtig Natuurlijk verloopt een terugkeer naar het oude nest niet altijd zo sprookjesachtig. Neem Mark van Bommel. Na welvarende jaren bij onder meer Bayern München en AC Milan verloopt zijn rentree bij PSV in de Eredivisie niet zoals gedroomd. De gelouterde middenvelder hangt al na één seizoen zijn schoenen aan de wilgen en neemt afscheid met een rode kaart en een nederlaag in zijn laatste duel. John Heitinga komt met 87 interlands én een WK-finale op zak terug als een ster bij Ajax, maar ook dat avontuur is geen lang en gelukkig leven beschoren. Risico Wat dat betreft nemen de comeback-kids zeker een risico, hoe goed de bedoelingen ook zijn. Desondanks heeft ervaringsdeskundige Mühren over Davy Klaassen geen twijfels. En hij kan het weten. „In de C-junioren van Ajax was ik zijn jeugdtrainer”, verklaart Mühren. „Elke trainer zou zich zo’n speler wensen. ’Ja, maar…’ komt in zijn woordenboek niet voor. Hij beschikt nu bovendien over de perfecte leeftijd, er zit drie jaar buitenlandervaring in zijn rugtas en hij bezit de specifieke eigenschappen die Ajax nodig heeft. Hij heeft een enorme winnaarsmentaliteit, neemt mensen mee op sleeptouw, kan op meerdere posities uit de voeten, kent de clubcultuur, heeft een neusje voor de goal en zo kan ik wel even doorgaan. Als ik van één iemand weet dat hij gaat slagen, dan is het Davy wel.”