Misselijkmakend gedrag verliezers

Niet dus, en ook De Graafschap staat zodoende met lege handen en is (vooralsnog) veroordeeld tot een jaar extra Eerste Divisie. Het ludieke ’CambuurKomtEraan! gaat hopelijk voor de ambitieuze Friese club in de zomer van 2021 gestalte krijgen. Er was niets mis met de rechtszaak van de toptwee van de Eerste Divisie. Ze mochten elke kans aangrijpen en ook mag niemand SC Cambuur (De Graafschap ziet er vanaf) veroordelen als ze een beroepszaak aanspannen. Of als de twee clubs promotie proberen af te dwingen via de algemene vergadering betaald voetbal. Je rechten mag je ten volle benutten. Of dat sportief is of niet doet er niet toe. Zelfs niet als je jezelf bij gelegenheden van je meest onsportieve kant hebt laten zien. Met hun gedrag bewezen De Jong en De Graafschap-trainer Mike Snoei en hun respectievelijke directeuren Ard de Graaf en Hans Martijn Ostendorp het imago van het betaald voetbal geen goede dienst. Wat er ook op KNVB-directeur Eric Gudde valt aan te merken of de wijze waarop de beslissing viel op de 24e april; de persoonlijke aanvallen op Gudde waren onder de gordel. En het hield niet op. Zelfs niet toen de politiek het betaald voetbal op z’n nummer zette over het onderlinge wangedrag, terwijl er tegelijkertijd om overheidssteun werd gesmeekt. Normaal onthouden beleidsbepalers zich van commentaar als iets onder de rechter is. De Graaf en Ostendorp – nota bene een voormalig burgemeester – gingen aan de tafel bij Beau nog even flink los een paar uur na de rechtszitting. Ook het onschuldige RKC werd nog even gefileerd voor 900.000 televisiekijkers. Over solidariteit en fatsoen gesproken. Het geschreeuw vond terecht geen gehoor bij de voorzieningenrechter, maar inmiddels janken de twee directeuren bij Gudde wel om compensatie. Trouwens, er zijn meer figuren die het profvoetbal in deze coronacrisis een slechte dienst hebben bewezen door voeding te geven aan de gedachte dat de dikbetaalde miljonairs maling hebben aan een samenleving waar duizenden mensen een doodstrijd voerden. Quincy Promes had lak aan de coronamaatregelen, Memphis Depay moest zich profileren met een ’lijger’, Ryan Babel heeft alles te danken aan de goed georganiseerde Nederlandse maatschappij, maar vindt het normaal om daar zo min mogelijk voor terug te geven en betaalt liefst zo min mogelijk belasting en de 18-jarige Mo Ihattaren moest in crisistijd zo nodig uitgebreid pronken met z’n nieuwe speeltje, een auto van boven de ton. Verzachtende omstandigheid is dat ze jong zijn en niet beter weten. De Graafschap-voorzitter Martin Mos kan zich daar niet achter verschuilen. Wat hij uitkraamde over Gudde: ’een volstrekt ruggengraatloos persoon’ en ’nu staat hij weer met zijn grote waffel en witte schoentjes vooraan’ getuigt van asociaal gedrag. Misselijkmakend. Henk de Jong kwam gelukkig wel tijdig bij zinnen toen hij stelde dat de rechter een eerlijk mens is en hij had beslist. Maar om dan direct weer om een kampioensschaal te bedelen...