Jumbo-Visma heeft ’bodyguard’ terug na rampjaar

In de tweede etappe reed de 27-jarige renner naar een respectabele zevende plaats, om daarna als ’bodyguard’ van kopman George Bennett te fungeren. In de vierde rit zag hij vanaf de zestiende stek Caleb Ewan zijn tweede zege pakken. Al met al is Roosen het nieuwe seizoen met een goed gevoel begonnen, zeker na het zowel sportieve als persoonlijke rampjaar 2019. Verlamming Iets meer dan twaalf maanden geleden stortte de wereld van zijn broer Sjors in, en natuurlijk ook die van Timo en de rest van de familie. Tijdens een botsing op de fiets liep zijn één jaar oudere broer een dwarslaesie op. „De winter was vorig jaar klote ja en ook daarna nog lange tijd. Sjors is nu thuis en leert steeds beter om te gaan met zijn verlamming. Het is zwaar ja, maar ik heb het inmiddels wel een plaatsje kunnen geven.” De ’jongere’ Roosen weet dat hij Sjors juist op de fiets een lach kan bezorgen, diens prestaties voelen als van hen samen. Geen Tour de France 2019 viel echter ook sportief gezien in het water. Eerst was er die knieblessure in het voorjaar, waarna hij later in mei zijn sleutelbeen brak. Hij raakte daardoor eigenlijk definitief zijn plaats kwijt aan Mike Teunissen als lead-out van topsprinter Groenewegen, voor wie Roosen in de Tour van 2018 nog twee winnende spurts aantrok. „Mike was nu gewoon beter. Natuurlijk is het niet leuk als je zo’n strijd verliest, maar als het dan gebeurt, dan maar van iemand die in de Tour de France na dertig jaar Nederland weer een gele trui bezorgt.” „De klootzak”, zegt Roosen met een knipoog. „Ik schrok me eigenlijk kapot toen Mike opeens die sprint won van al die topsprinters en het geel pakte. Gewoon omdat ik het supermooi vond voor hem en nee, dan is het ook geen schande als je aan hem je plek verliest.” Kasseienklassiekers Roosen heeft voor dit seizoen weer grootse plannen. In de sprinttrein van Groenewegen, al zal hij er niet bij zijn in de Giro d’Italia en Vuelta a España, waar de Amsterdamse sprintbom wil scoren. „In andere wedstrijden zal ik er wel staan voor Dylan. Het is voor mij sowieso in die rol weer even aankijken hoe het gaat, want de grote sprints heb ik al een tijd niet meer gereden.” Dat geldt ook voor de klassiekers, die in 2019 grotendeels in het water vielen. „Ik rijd nu in principe alle kasseienklassiekers. We hebben een sterke ploeg met Wout van Aert als kopman, maar ook mannen als Teunissen en Amund Grøndahl Jansen kunnen goed op dat terrein uit de voeten. Hopelijk kan ik eveneens lang mee tot in de finale en dan zit er hier en daar misschien wel een mooie uitslag in.” Nieuw contract Roosen geniet zichtbaar en hoopt dat aan het einde van dit jaar zijn contract verlengd wordt. In de afgelopen jaren ervoer de geboren Tilburger hoe Jumbo-Visma uitgroeide tot de topformatie die het nu is. „Ik herinner me nog dat ik in 2015 bij de ploeg kwam en we een mager jaar kenden”, doelt hij op de slechts zes overwinningen. Vorig jaar stopte de teller pas op 51. „We zijn in alles gegroeid. Niet alleen sportief gezien, maar ook op het gebied van materiaal en voeding. Je trekt je echt aan elkaar op, want iedereen wil mee en is gemotiveerd om weer een stap extra te doen.” En hoewel hij er zelf niet bij is in de Tour, vindt hij het geweldig dat zijn ploeggenoten Tom Dumoulin, Primoz Roglic en Steven Kruijswijk een gooi gaan doen naar de eindzege. „Als je alleen al ziet hoe er vorig jaar in de Vuelta is gereden met Primoz als winnaar. Het niveau is zo hoog. Ja, het is geweldig om hier deel van te mogen uitmaken.”