Donny van de Beek moet meer aan zichzelf denken

Hij is een speler die bovendien de extra kwaliteit heeft om slim tussen de linies te spelen en de inhoud heeft om op het juiste moment voor het doel te komen. Iemand die dus op tien kan spelen maar ook uit de voeten kan in een meer controlerende rol op het middenveld. Ik begrijp dus wel dat Manchester United vorige zomer een kleine veertig miljoen euro voor hem neertelde. Alleen speelt hij veel te weinig. Ook zondag zat hij weer negentig minuten op de bank in de topwedstrijd tegen Chelsea. Hoe kan dat toch? Van de Beek is niet plotseling een slechte voetballer of iemand die het niveau niet zou aankunnen. Ik denk dat het daarom niet een kwestie is van te weinig kwaliteit, maar dat er ook andere dingen komen kijken in een andere omgeving. Want hij is vooral een speler die is opgegroeid en opgeleid in het positiespel van Ajax. En die daar wel altijd op het juiste moment werd aangespeeld als hij voor de goal kwam of zich tussen de linies aanbood. Datzelfde positiespel dat hem zo sterk maakte bij Ajax is er niet bij Manchester United. Daar ontbreken de ruimtes die hij zoekt tussen het middenveld en defensie van de tegenpartij of laten zijn medespelers het moment voorbijgaan. Daar worden zijn goed getimede loopacties niet herkend. Hier zit dus ook het probleem voor hem. Hij is een uitstekende speler maar tegelijkertijd is hij afhankelijk van zijn medespelers en het positiespel dat zijn ploeg op de mat brengt. Hij doet me wat dat betreft ook een beetje denken aan Davy Klaassen toen die in 2017 van Ajax naar Everton vertrok. Klaassen was op dat moment misschien wel de beste speler van de Eredivisie en was ook op de juiste leeftijd om de stap naar het buitenland te maken, maar raakte bij Everton uiteindelijk ook op een zijspoor. De man die bij Ajax als nummer tien vaak het verschil maakte, werd in de Premier League nauwelijks gevonden. En net als Van de Beek was ook Klaassen een type speler die afhankelijk was van zijn medespelers. Het is opvallend hoe Klaassen in de seizoenen daarna veranderde als speler. Hij was niet langer de nummer tien die afhankelijk was van de juiste bal op het goede moment van zijn medespeler maar werd vooral een balveroveraar en loper op het middenveld. Op die manier overleefde hij wél in de Bundesliga bij Werder Bremen. Om te slagen en overleven in het buitenland is blijkbaar toch wat anders noodzakelijk. Dan zal je ook andere kwaliteiten moeten hebben of ontwikkelen. Wanneer je ploeggenoten je over het hoofd zien en het spel niet op je is afgestemd dan zal je ook in staat moeten zijn om zelf de weg te vinden. Dan zal die goede teamspeler ook wat meer aan zichzelf moeten gaan denken en ook de technische en tactische kwaliteiten hebben om op eigen kracht het verschil te maken. Zlatan Ibrahimovic zal in iedere ploeg het verschil maken. Net zoals vroeger Marco van Basten en Ruud Gullit dat konden. En dan denk ik ook aan een speler als Clarence Seedorf die al op jonge leeftijd vertrok bij Ajax en in Italië na een moeilijk begin bij een club als Sampdoria boven kwam drijven. Het gaat er om dat je jezelf uiteindelijk zo onmisbaar maakt. Dat betekent dat je bijvoorbeeld als buitenspeler of aanvallende middenvelder ook in staat moet zijn om zelf een man uit te spelen en een doelpunt te maken en een assist te geven. Ook als je die bal niet op het juiste moment krijgt van je medespeler. Of dat je als verdedigende middenvelder of centrale verdediger bepalend wordt bij het veroveren van ballen en het winnen van duels. Als je dat ontwikkelt dan zal die trainer altijd als eerste jouw naam neerzetten bij het maken van de opstelling.