Ronaldinho: ’Ajax een van leukste ploegen in wereld’

„Erg leuk om te zien waar mijn vrienden iedere dag trainen. Dit zijn de plekken waar het talent vandaan komt. Ik voel me hier thuis”, zegt Ronaldinho zelf. Hij houdt van zijn straatvoetbalmaten. De frivoliteit tiert welig op Amsterdamse pleintjes. Sinds kort ook in de Cruijff Arena. Ronaldinho geniet van Ajax. „Een van de leukste ploegen in de wereld om naar te kijken. Ze geven vreugde aan iedereen. En het belangrijkste: aan mij”, lacht Ronaldinho tijdens de persconferentie, steeds laverend tussen een dolletje en een serieus antwoord. Dat hij in Nederland was, mocht enkel gedeeld worden ’in de scene’. Geen persbericht. Niet te veel tumult. Ronaldinho wil vooral bij zijn vrienden zijn, onder wie Edward van Gils, de Amsterdamse ’godfather van het straatvoetbal’ en ook Issy ’Hitman’ Hamdaoui (31), die gezien werd als beste straatvoetballer ter wereld. Een rouwe voetbalhal dampt even later van het zweet. Hiphop schalt uit de speakers. Onder toeziend oog van de oude meester, tweevoudig Wereldvoetballer van het Jaar, wordt een toernooi afgewerkt. Hij kijkt vanuit een hoger plekje uit over de zaal totdat de Kings Dome zich ineens vult met met halfnaakte salsadanseressen en Braziliaans getrommel. ’The legend’ komt naar het midden. „Oh my god!!”, schreeuwt een van de straatvoetballers als hij Ronaldinho aanraakt, zijn rechterhand trillend voor zich houdend als een soort trofee. Tegelijkertijd zijn diezelfde straatvoetballers zelf ook idolen. Ze worden overal herkend door kleine jongens op de tribune. Honderdduizenden kinderen kijken op sociale media eindeloos naar hun trucs. Je hoeft geen profvoetballer meer te worden om een ster te zijn. „Het is een hele scène geworden”, beaamt Issy Hamdaoui. „Vroeger pakten we gewoon een bal en gingen we spelen. Wisten wij veel dat het zo groot zou worden, dat we eigen karakters zouden krijgen in videogames (FIFA 20 Volta, red.) en dat er evenementen zouden komen zoals dit.” Het was vóór de sociale media. „Wij keken voetbal op tv. De jongens van nu zoeken een straatvoetballer op YouTube.” Ronaldinho was een van zijn idolen. Nu wil hij een idool zijn voor kinderen die denken dat ze weinig perspectief hebben. „Ik heb een simpele jeugd gehad. Wij woonden met zeven kinderen op drie hoog in Amsterdam-Oost. Met vier op een slaapkamer. Maar dat heeft ons gevormd. Ik was achttien uur per dag op straat te vinden. We wilden ontsnappen. Niet dat het slecht was, maar je wilde de wereld zien.” De meester ziet alles glimlachend aan. Knuffel hier, knuffel daar. „In Brazilië groeide ik op het idee dat je op straat kon voetballen. En dat was het”, zegt Ronaldinho. „Dat je er nu een carrière van kunt maken, is prachtig om te zien.” Ronaldinho heeft een lastig in woorden te vatten aantrekkingskracht. De cijfers spreken in het voordeel van Messi en Ronaldo maar onlangs zei Chelsea-aanvaller Willian nog dat Ronaldinho voor hem de beste aller tijden is geweest. „Ik moest huilen toen ik hem voor het eerst zag”, zegt Randall do Rosario, een Rotterdamse straatvoetballer die inmiddels af en toe met Ronaldinho samenspeelt. Ondertussen nemen hij en Issy de tijd voor wat selfies met fans. Op dat moment is Ronaldinho alweer weg, steeds omgeven door bodyguards en gevolgd door een meute fans. Makkelijk is het niet om zo aanbeden te worden. Dan is een ontsnappingsroute lucratief. Nieuwe idolen nemen zijn plek wel in.