Topsporters zien hun pensioen veranderen: ’Een enorme impact’

Epke Zonderland 33 jaar Turnen, met specialiteit rekstok Goud op Olympische Spelen van Londen in 2012. Epke Zonderland is officieel nog niet zeker van het olympisch ticket, maar was wel al heel dicht bij zijn vierde deelname aan de Spelen. Voorlopig is daar sowieso een streep doorgezet. „Het zat natuurlijk wel in mijn achterhoofd en ik begrijp het zeker: de volksgezondheid staat voorop”, aldus de olympisch kampioen aan de rekstok van 2012. „Het is wel balen. Ik zat echt in een goed flow en hoopte dat af te maken. Nu moet ik het weer even laten varen.” Zonderland streed met de Japanner Hidetaka Miyachi om plaatsing voor de Spelen. In het World Cup-klassement ging de 33-jarige Fries aan de leiding en Miyachi had aangegeven dat hij bij de laatste wedstrijden in Baku en Doha niet meer in actie zou komen. Officieel bevestigd was dat allemaal nog niet en dus hield Zonderland samen met zijn coach Daniël Knibbeler een slag om de arm. De World Cup in Baku werd vorige week in het weekeinde, terwijl Zonderland zich al had geplaatst voor de finale, alsnog afgelast. De laatste wedstrijd in Doha staat nu voor 3 tot en met 6 juni gepland. Hoe de kwalificatieprocedure in het geval van Zonderland wordt afgehandeld, is onduidelijk. Daarover moet de internationale turnfederatie FIG nog een uitspraak doen. Dat is voor Zonderland afwachten. Zelf gaat de afgestudeerd arts nadenken over zijn nabije toekomst als topsporter. „Qua periodisering komt er een heel seizoen bij. Ik heb tijd nodig om daarover na te denken en de juiste beslissing te nemen.” Of Zonderland in 2021 nog eenmaal op het olympisch podium is terug te zien, is in meerdere opzichten dus onzeker. „Het is wel mijn intentie om door te gaan.” Ranomi Kromowidjojo 29 jaar Zwemmen, met specialiteit 50 en 100 meter vrije slag Tweemaal goud op Olympische Spelen van Londen in 2012 (50 en 100 meter vrij) en goud op de Spelen van Peking in 2008 (4x100 meter vrij). Zilver op de Spelen van Londen (4x100 meter vrij). Ranomi Kromowidjojo is opgelucht dat de Spelen zijn uitgesteld. „Focus voor nu is gezond en fit blijven. Hoe gek het ook mag klinken, dit is echt een lichtpunt voor mij in deze gekke tijden. Ik ben blij dat er nu duidelijkheid is, maar voorlopig zijn er andere prioriteiten en zorgen.” Ook voor ’Kromo’ leken het komende zomer in Japan haar laatste Spelen te worden. Drie jaar geleden besloot de drievoudig olympisch kampioene haar loopbaan tot minimaal 2020 te verlengen. Nu het grootste sportevenement vanwege de coronacrisis pas in 2021 gaan plaatsvinden, gaat de geboren Groningse gewoon nog even door. „Ik ben graag van de partij”, reageert ze. Het vizier van Kromowidjojo is op sportief vlak dus al op volgend jaar gericht. „Daar bikkelen we nog wel een jaar voor door, want de Spelen daar doe ik het voor.” Henk Grol 34 jaar Judo Tweemaal brons op Olympische Spelen van Peking in 2008 en van Londen in 2012. Henk Grol was van plan om komende zomer op 35-jarige leeftijd af te zwaaien. „Maar dat is door dit besluit van het IOC veranderd. Ik ga langer door. In de laatste paar jaar ben ik van zo ver gekomen. Ik vergeef het mezelf nooit als ik nu zou opgeven.”, stelt de judoka, die overigens niet zeker is van deelname aan de Spelen in Tokio. Er moet bij de zwaargewichten nog altijd een keuze worden gemaakt tussen hem en Roy Meyer. Net als de meeste topsporters was Grol niet verrast door het besluit van het Internationaal Olympisch Comité. „De druk werd steeds groter. Ik begrijp het ook wel”, vervolgt de viervoudig Europees kampioen (-100 kg), die de volksgezondheid boven alles vindt staan. „Stiekem had ik wel gehoopt dat ze de beslissing met een maand zouden uitstellen. Maar dat was blijkbaar niet haalbaar.” Grol kreeg op het mondiale podium, zowel bij de Olympische Spelen als het WK, nooit het goud in handen. Op de Zomerspelen was er tweemaal brons en bij de wereldkampioenschappen zelfs drie keer zilver. Naar de resultaten kijkend van de afgelopen periode leek Grol hard op weg naar de Spelen, dat is ook zijn eigen conclusie. „Kijk naar mijn medailles en die van hem (Roy Meyer, red). Op de laatste toernooien dat het er echt om ging, stond ik er ook. Ik won in Parijs en werd derde op de World Masters. ” Voor Grol is het even slikken en weer doorgaan. Hij zal zeker niet de handdoek gooien. Grol vocht zich in zijn carrière meerdere malen terug van blessures en weet dus als geen ander wat knokken is. „Dan maar volgend jaar afscheid nemen in Tokio.” Lobke Berkhout 39 jaar Zeilen (470-klasse, samen met Afrodite Zegers) Zilver op Olympische Spelen van Peking in 2008 (samen met Marcelien de Kong) en brons op Spelen van Londen in 2012 (samen met Lisa Westerhof). Lobke Berkhout nam in oktober van 2012 afscheid van de zeilsport, maar pakte in 2018 toch de draad weer op en begon vijftien maanden geleden met Afrodite Zegers nog eenmaal aan een olympische campagne. Het doel: na zilver en brons dit keer in Tokio goud in de 470-klasse. Na de Spelen zou normaal gesproken het definitieve sportpensioen voor Berkhout, moeder van dochtertje Belle, volgen. Dat afscheid wordt nu uitgesteld. Hoe lang precies? Dat is onbekend. Er is nog geen nieuwe datum voor de Spelen in Tokio. Wel is duidelijk dat het grootste sportevenement ter wereld uiterlijk in de zomer van 2021 moet zijn afgewerkt. „De realist stelt zijn zeilen bij”, stelt Berkhout, die de beslissing van het IOC en de Japanse regering absoluut begrijpt. „We zijn droevig en opgelucht op hetzelfde moment.” Voor de 39-jarige topsporter is haar olympische traject met Zegers een achtbaan aan ervaringen geworden. „Om in rap tempo op niveau te komen op het gebied van teamwork, communicatie, fysiek, materiaal en mentaal. Daar kunnen we nu het coronavirus aan toevoegen en één jaar uitstel van de Olympische Spelen. Wie had dat kunnen bedenken.” Berkhout geeft dan dat het in de zeilsport laveren is en dat het vizier alweer is verzet, voor zover dat mogelijk is. „We leven nu van dag tot dag en redden ons met de beschikbare middelen. Alles om deze ingrijpende periode in ieders leven zo snel als mogelijk achter ons te laten.” Hoelang deze situatie gaat duren, is natuurlijk ook voor de zeilende moeder één grote vraag. „Maar zodra dat zover is, zullen we een nulpunt vaststellen. Doen wat nodig is en weer keihard werken richting ons doel. Olympische Spelen 2021, here we come.” Churandy Martina 35 jaar Atletiek, met specialisme 100 en 200 meter sprint Deelnames aan vier Olympische Spelen (2004, 2008, 2012 en 2016). Beste prestatie een vijfde plek op de 200 meter tijdens de Spelen van 2012 en 2016. Churandy Martina moet nog even wachten om zijn tatoeage te vervolmaken. „Ik heb een tatoeage op mijn arm met de vijf olympische ringen. In vier daarvan staan de jaartallen 2004, 2008, 20012 en 2016. In de vijfde komt dus gewoon 2021 te staan.” Voor Martina zouden de Spelen in Tokio het laatste olympische kunstje worden. „Het is wat het is. Ik heb nooit gezegd dat ik na dit jaar zou stoppen met atletiek, maar ik heb wel gezegd dat dit mijn vijfde en tevens laatste Spelen zouden worden. Ik ga dus gewoon door met trainen en zo goed mogelijk presteren”, aldus de topatleet, die in zijn vier deelnames aan de Olympische Spelen viermaal de finale van de 200 meter wist te bereiken. Veel sportfans zullen zich de Spelen van Peking in 2008 nog wel herinneren. Martina, destijds uitkomend voor de Nederlandse Antillen, pakte op de 200 meter het zilver achter de ongenaakbare Usain Bolt. Hij moest enkele uren na de finish echter zijn medaille inleveren. Amerika had protest aangetekend tegen de einduitslag, omdat Martina met zijn linkervoet de witte lijn had aangeraakt. Daarop werd hij gediskwalificeerd. Een arbitragezaak bij het CAS volgde, maar werd verloren. Wel kreeg Martina de zilveren medaille uiteindelijk gewoon in zijn bezit. De Amerikaan Shawn Crawford, die doorschoof naar de tweede plek, was het niet eens met het Amerikaanse protest en vond dat het zilver Martina toekwam. Kirsten Wild 37 jaar Baanwielrennen, met specialisme omnium en koppelkoers Deelname aan Olympische Spelen van Londen in 2012 en van Rio in 2016 (geen medailles). Kirsten Wild was de afgelopen seizoenen de koningin van de baan. Bij de laatste drie wereldkampioenschappen pakte ze maar liefst zeven keer goud, waarvan vier keer op een olympisch onderdeel. De 37-jarige baanrenster pakte drie weken terug in Berlijn nog wereldtitels op de scratch en de olympische koppelkoers met Amy Pieters. Wild zou in Tokio één van de kopstukken zijn met kans op twee olympische titels. Die droom is voor nu vervlogen en het is nog maar de vraag of de ervaren Wild in 2021 eenzelfde piek kan bereiken. „Ik had een heel goed plan richting de Zomerspelen in Japan en dat liep ook naar tevredenheid. Ik was er zo klaar voor om daar te presteren. En nee, we kunnen er niet omheen, ik ben 37 jaar. Mijn contract voor op de weg (bij Ceratizit-WNT, red.) loopt nog wel door tot einde jaar, maar de insteek was wel om na Tokio op de baan met minimaal een medaille mijn pensioen aan te kondigen. De data 7 (koppelkoers, red.) 9 (omnium, red.) en 10 (terugvlucht, red.) augustus stonden in mijn geheugen gegrift om te knallen en het daarna los te kunnen laten”, stelt Wild, die verder aangeeft dat het uitstellen van de Spelen „een enorme impact” op haar heeft. Wild geniet nog steeds van het fietsen, maar beseft ook dat er een lange periode zonder echte doelen aanbreekt. Zo staat het WK op de baan pas voor volgend jaar oktober gepland. „Dat maakt het wel heel erg moeilijk, om zo’n lange tijd de focus te houden met vooral alleen maar trainen. Ik doe dit al zo lang en het gaat niet alleen om mij, maar ook mijn vriend Bas heeft er mee te maken. Als we op vakantie gaan ook, dan moet toch de fiets weer mee. Heel onze leefstijl is op topsport ingericht.” De komende tijd moet Wild alles op een rijtje zetten. Nu kan ze namelijk nog geen antwoord geven op de vraag of ze twijfelt om het hele olympische traject nog één keer in te gaan. „Het vertrouwen dat het me dan ook nog lukt om klaar te zijn voor topprestaties is er wel, maar de zekerheid dat ik er in de aanloop net zo goed voor sta als nu, is er niet. Ik moet dit echt wel even laten bezinken, voordat ik er antwoord op kan geven. Die olympische droom is er nog steeds, maar is die volgend jaar nog realistisch?” Nouchka Fontijn 32 jaar Boksen (middengewicht) Zilver op de Olympische Spelen van Rio in 2016. Bij Nouchka Fontijn was van opluchting geen sprake toen ze het nieuws over het uitstellen van de Spelen tot zich kreeg. „Ik denk dat er wel meer sporters zo over denken”, aldus de Nederlandse topbokster, die bij de Spelen van vier jaar geleden zilver behaalde. „Je denkt dat je er klaar voor bent, maar dan moet je waarschijnlijk ineens een jaar wachten.” Natuurlijk heeft Fontijn begrip voor de moeilijke keuze die het IOC moest maken. „Waarschijnlijk het meest verstandige om te doen en je zag het de afgelopen dagen ook wel aankomen.” Dat Fontijn haar pensioen moet uitstellen, is dan maar even zo. Tenminste, dat is nu haar eerste gedachte. „Ze zeggen altijd dat je moet stoppen op je hoogtepunt. Nou, daar ben ik na mijn laatste ervaringen wel aan toe”, vervolgt Fontijn, die daarmee vooral doelt op het afpakken van haar wereldtitel. Dat gebeurde in oktober van vorig jaar in Rusland. De Schiedamse werd na haar duel met Lauren Louise Price uit Wales door de jury aangewezen als winnares op punten. Terwijl ze klaar stond voor de medailleceremonie maakte de omroeper bekend dat de boksbond van Wales een protest had ingediend tegen de uitslag. Na bijna een uur van grote onzekerheid kreeg Fontijn te horen dat Price alsnog als wereldkampioene in de klasse tot 75 kilogram was uitgeroepen. „Ik waande me in een slechte film, die ook nog eens steeds slechter werd. Ik voelde me wereldkampioen, maar een uur later was ik mijn eerste WK-goud alweer kwijt. Ik hoorde plotseling veel gejuich uit de kamer waar de delegatie van Wales zat. Toen wist ik genoeg en ben ik de hal uitgelopen. Ik kon het niet meer opbrengen om naar de ceremonie te gaan”, reageerde Fontijn destijds tegenover De Telegraaf. Ruim vier maanden later is de situatie opnieuw helemaal anders. „Daarna (in maart(, red) wordt het olympisch kwalificatietoernooi in Londen afgebroken en nu gaan zelfs de Spelen in Tokio niet door. Op zo’n manier wil ik niet stoppen”, benadrukt Fontijn. Eén ding is dus zeker. Fontijn gaat ’gewoon’ door. „Ik heb eigenlijk geen andere keuze dan nog een jaartje door te gaan. Het andere leven moet maar even wachten.”