Vuur ’Ibi’ blijft branden na afscheid bij PSV

Afellay wil en kan niet accepteren, dat de breuk in onderling overleg het einde van zijn loopbaan inhoudt. Hij mag misschien niet meer passen in het volgasvoetbal van de nieuwe trainer Roger Schmidt, zelf voelt hij zich nog fit genoeg, om ergens ter wereld van waarde te kunnen zijn op profniveau. Lukt dit niet, dan staat de deur bij PSV wagenwijd open om in een andere functie aan de slag te gaan. Afellay meldde zich in het voorjaar van 2019 om te trainen op De Herdgang, deed mee met de Onder 19 en zijn herstel verliep dusdanig goed, dat PSV hem een prestatiecontract aanbood. Bij de eerste training van het nieuwe seizoen met het eerste elftal was Afellay daar. Kind van de club, Champions League-winnaar met FC Barcelona en de gewezen nieuwe mentor van het PSV van toenmalig trainer Mark van Bommel. Ibi had alles meegemaakt. En niet zonder kleerscheuren. Met de zichtbare littekens op zijn knieën, na meerdere operaties en lange revalidaties gedurende zijn eerder zo beloftevolle carrière, stond hij de pers te woord. Troetelkind Het troetelkind van Eindhoven wilde geen datum plakken op zijn rentree. Dat zou de mensen onrustig maken. Er was rust nodig en geduld, dat wist iedereen. Maar de manier waarop hij zich manifesteerde binnen de spelersgroep, deed Van Bommel al snel besluiten Afellay tot aanvoerder te bombarderen. Hij was bij de groep, tijdens het eerste officiële duel van het seizoen, tegen Ajax om de Johan Cruijff Schaal. Zou Ibi al zo ver zijn, om snel de rentree te maken waarnaar door de aanhang werd gesmacht? Wekelijks werden de vragen op Van Bommel afgevuurd tijdens zijn voorbeschouwende persconferenties. Maar weken werden maanden. Langzaamaan rees vooral de vraag of het nog wel goed zou komen. Kón hij nog wel terugkeren op het bij PSV geëiste niveau? De geluiden vanaf De Herdgang sijpelden vaker door, maar zonder grote frequentie. Het respect voor Afellay was er alom. Maar wat duidelijk leek geworden, zo ook in de zes oefenduels die hij speelde met een combinatie van het eerste elftal en de beloften, was dat Afellay flink had moeten inleveren. En dat kon ook niet anders. Beloning De rijzende ster van weleer, die binnen het Nederlands elftal zelfs even op weg zou zijn van de Grote Vier de Grote Vijf te maken, was aangetast. Het snelle wegdraaien, zijn grote kwaliteit, en de afstanden die hij normaal aflegde: het zou niet meer vanzelf gaan. Maar Afellay zelf was niet te houden. Er ging geen dag voorbij dat hij niet extra in zichzelf investeerde. Hij was als eerste op de club om krachtoefeningen te doen met de nieuwe generatie. En sloot als laatste af op het trainingsveld. Elke open training die te zien was, ging Afellay door met de fysiektrainers, waar de rest al binnen zat. Van duur- tot sprintoefeningen. De beloning kwam alsnog. Op 7 december, thuis tegen Fortuna Sittard, schreeuwde de aanhang van PSV om ’zijn’ Ibi. Bij een voorsprong kwam de middenvelder acht minuten voor tijd in het veld. Afellay liet weten geroerd te zijn door de massale roep van de eigen supporters. „Bepaalde dingen verleer je niet”, zei Afellay na afloop, met erachteraan dat hij hoopte op meer. Boek PSV Meer kwam er uiteindelijk onder de vervanger van Van Bommel, Ernest Faber. In het bekerduel tegen GVVV deed hij een half uur mee, plus de verlenging. Hij viel 23 minuten in tegen PEC Zwolle en startte na de winterstop voor het eerst in de basis, thuis tegen FC Twente. Een week voor de topper in de Johan Cruijff ArenA tegen Ajax. Maar Afellay pakte twee keer geel en moest het duel bij de rivaal laten schieten. Naar nu blijkt, nam de voorheen zo sierlijke Afellay afscheid met rood, in het eigen Philips Stadion. Hij kwam afgelopen seizoen tot 106 competitieminuten. PSV en Afellay hadden meer van elkaar gehoopt en verwacht. Dat bleek uit de benoeming tot aanvoerder door Van Bommel, die het gezien de ontwikkelingen achteraf niet zijn beste beslissing zal hebben geacht. Het boek PSV, als speler, sluit definitief. „Ik had hier graag afgesloten met een mooie prijs”, liet Afellay, die op zijn tiende binnenkwam bij PSV, via een filmpje op de eigen clubkanalen onder meer weten. „Helaas mocht het niet zo zijn. Geen mooie openingen meer, geen dribbels meer in dit fantastische stadion. Mijn tijd bij PSV zit erop. Ik zal het nooit vergeten. PSV zit in mijn hart en jullie supporters ook. Er rest mij niets anders te zeggen dan tot ziens.”