Goudhaantje Dani de Wit na historische AZ-treffer: ’Deze draag ik op aan mezelf!’

Terwijl De Wit de beelden van de historische oude stad in zich opnam en genoot van de majestueuze zege, had hij zelfs nog even tijd om bij te kletsen. Dani, om met een dooddoener in huis te vallen: hoe voelt een zege op Napoli ín Napels? De Wit: „Ja wat dacht je? Het is natuurlijk een héérlijk gevoel als je van een van de beste teams van Europa weet te winnen! Dit doet heel veel met een team kan ik je zeggen.” En wat doet dit met jou? Je hebt met Ajax als invaller tegen Real Madrid en Bayern München bijrollen vertolkt. Maar nu was je als basisspeler de man! „Ja dat is fantastisch. Hiervoor ben ik ook naar AZ gekomen natuurlijk. Om minuten te maken, belangrijk te zijn voor het team en mezelf te ontwikkelen. En dat je dan de matchwinnaar mag zijn in zo’n wedstrijd... Dat is écht top!” En middenvelder De Wit stond bij afwezigheid van Boadu lekker in de spits. Vertel. „Op papier stond ik in de spits, maar eigenlijk speelden Calvin en ik samen als een soort 9,5. We wisten dat zij twee sterke centrale verdedigers hebben. Dus moesten we onszelf eigenlijk steeds laten uitzakken. Dát was het plan. Uiteindelijk moesten we veel verdedigen en ging ik toch iets naar achter. Maar als je dan toch op papier in de spits staat, moet je ook een goaltje meepikken, nietwaar?” Die Koulibaly stond bij de goal wel te slapen. Of liep jij slim weg? „Hij liep me in de duels al de hele wedstrijd aardig te beuken. Nu wist ik dat hij, als er een voorzet zou komen, snel naar de eerste paal loopt. Dat had de trainer ons verteld. Dus ik pakte een metertje naar achter en Jonas (Svensson, red.) hield heel goed het overzicht. Als je hem dan zo binnenschiet, is dat natuurlijk wel heerlijk.” Zeker weten. Heeft Myron je al geappt? „Haha, nee nog niet.” Wat betekent dit voor jullie als team, na alles wat er gebeurd is? „Ja heel veel, denk ik. Ik denk dat we beter spelen dan dat er wordt geschreven, maar op dit moment maken we te veel fouten, met rode kaarten en individuele fouten. Dat heeft ons ’wedstrijden’ gekost. Als je dan zo hier weet te winnen, is dat een hele goeie stap voor ons als team. Misschien hadden we dit nodig om de weg omhoog weer te vinden. Om vanaf zondag tegen ADO ook in de Eredivisie weer te laten zien wat we kunnen.” Zo’n historische zege, terwijl dertien man thuis moesten blijven vanwege corona, moet heel surrealistisch aanvoelen. „Ja dat is natuurlijk bizar, iets wat je nog nooit hebt meegemaakt. Zoiets is bijna niet voor te stellen ook. Maar in deze tijd hebben we daar nou eenmaal mee te maken en daar moet je mee dealen. En dan zie je wat voor team we zijn en waar we toe in staat zijn.” Wat een droomstart trouwens. Een driepunter in een uitwedstrijd tegen een club uit pot 1. Dit schept hoge verwachtingen. „Zo is het. Maar we zijn er nog lang niet, we moeten vooral doorgaan zo.” Als je deze zege of jouw treffer aan iemand zou opdragen, aan wie? „Haha, lekker aan mezelf! Hier werk ik hard voor en ben blij dat dat er meer en meer uitkomt.”