Sprintkoning Ntab, bevrijd op nieuwe schaatsen

Met een lekkere 34’er (34,79) kon de tegenwoordig in Heerenveen wonende Amsterdammer opgelucht ademhalen. Natuurlijk zweefde er ergens in die hersenpan van hem nog wel een zwart vlekje van verleden jaar, erkende hij. De boot moeten missen is altijd een pijnlijke kwestie. „Maar ik heb er veel van geleerd. Afgelopen seizoen zat ik naast de baan terwijl er races werden gereden waaraan ík wilde meedoen. Toch probeerde ik meer te denken aan eerdere seizoenen waarin ik wél op de goede momenten hard schaatste. Dat leek me een betere focus dan stil te blijven staan bij tegenvallers”, zei N’tab, die zich samen met zijn ploegmaten Kai Verbij (tweede in 34,95) en Ronald Mulder (35,00) wist te plaatsen voor de eerste serie wereldbekerwedstrijden in Wit-Rusland, Polen, Kazachstan en Japan. Ook de verrassend rappe Lennart Velema van Team IKO, meer een 1000-meterspecialist (35,04) en Hein Otterspeer (als enige rijder van Jumbo-Visma) met zijn 35,05 kunnen namens Oranje de komende maand Oost-Europa induiken. „Heerlijk bevrijdend”, noemde N’tab het resultaat, dat ook nog eens tot stand kwam na een valse start én met nieuw materiaal. „Ik ging misschien iets te vroeg omhoog. De starter was streng. Geeft niet, dat is z’n werk: mensen d’r uit schieten. Daarna wist ik dat ik rustig moest blijven en op safe wegrijden. Dat ging goed, het was zelfs nog een aardige opening van 9,7 en vervolgens een solide rit. Ik schaatste makkelijk, ontwikkelde tamelijk eenvoudig veel snelheid: dat soort zaken zorgt voor de stabiliteit in een race die ik vorig jaar wel wat miste.” Zijn eerste honderd meter, zo keerde N’tab even terug naar de openingsfase van zijn voorstelling, kan en moet nog veel beter. „Tenminste, als ik internationaal ook wil meekomen. Op andere schaatsen is het ook een kwestie van wennen en aanpassen. Met mijn Maples kon ik veel beter rennen op de eerste meters, die buizen waren zo soepel. De Vikings die ik nu heb, zijn stijver en nodigen je uit om een rondje hard te schaatsen. Je bent gewoon wat minder vrij in je bewegingen om te versnellen. Ach, uiteindelijk is het verschil niet zo groot. Je moet vooral geen fouten begaan als je een toptijd wilt neerzetten.” Dat deed hij, als de favoriet van de 24 deelnemers aan de 500 meter. „Ja, natuurlijk snapte ik dat men mij als favoriet zag. Ik was tot dusver de snelste van het seizoen. Maar dat neemt niet weg dat je het dan nog moeten laten zien. Want ik ben eerder tot de topfavoriet gebombardeerd en toen zat ik gewoon in mijn pyjama thuis op de bank. Echt, het voelt geweldig dat ik nu verder kan met het seizoen. In de World Cups kun je je meten met de besten uit de hele wereld. Het is belangrijk dat ik veel wedstrijden kan rijden. Alleen zo doe je ritme op en ga je uiteindelijk harder schaatsen. Nationaal gezien heb ik intussen al wat prijzen gewonnen. Ik wil nu meer van me laten horen over de grens.” Dat moet allereerst gebeuren in het Wit-Russische Minsk, waar over twee weken de eerste World Cup wordt verreden. Onder anderen Kjeld Nuis, Michel Mulder en Jan Smeekens grepen gisteravond naast een ticket.