Hoe een bejaarde atletiekbaas zichzelf met miljoenen euro’s verrijkte

Een poepchique veelsterrenhotel in Doha, Qatar, dik zes jaar geleden. Vooraan in een zaal zit een oude man die amper nog uit zijn woorden komt, onverstaanbaar brabbelend. Lamine Diack, zestien jaar lang voorzitter van de internationale atletiekfederatie, moet het internationale atletiekjaar inluiden met een speech aan de vooravond van de Diamond League-meeting in Doha. Hij bakt er niets van. Een topman van de internationale atletiekfederatie, World Athletics, zucht na de ’speech’ van de voorzitter. „Het wordt tijd dat het gedaan is.” Beroep gepland Hij heeft het niet alleen over zijn leeftijd, maar ook over zijn daden. De geruchten van corruptie zwollen de laatste jaren aan, het kwam tot een proces na een onderzoek van vier jaar. Het verdict: Diack is schuldig bevonden aan corruptie en witwassen. Hij krijgt een celstraf van vier jaar waarvan twee jaar voorwaardelijk. Hij krijgt de maximumboete van een half miljoen euro. Zijn advocaten noemen die straf „niet menselijk en unfair”, en plannen in beroep te gaan. Russisch geld In november 2015 werd Diack gearresteerd in zijn residentie in Parijs. Van omkoping tot zich laten omkopen tot witwassen van geld, ziehier het weinig fraaie ’fraude-cv’ van Diack. Zo ziet Diack liefst een dik miljoen euro op zijn rekening bijgeschreven vanuit Rusland. In ruil moet de Diack de positieve dopingresultaten van 23 Russische atleten onder de mat moffelen, zodat ze nog konden deelnemen aan de Olympische Spelen van Londen 2012 en het WK in Moskou 2013. Diack krijgt daarvoor hulp. Ook zijn voormalig juridisch raadgever Habib Cissé speelde een rol, hij speelde intermediair tussen Diack en Rusland en kreeg daarvoor enkele honderdduizenden dollars. Ook de voormalige antidopingverantwoordelijke van de IAAF, Gabriel Dollé, kreeg smeergeld. De spin in het corruptieweb heet Papa Massata Diack, zijn zoon, die een rol kreeg als pr-consultant van de atletiekbond. Niet enkel pikte hij meer dan een graantje mee – het gaat over miljoenen euro’s– bij het onderhandelen van sponsorcontracten, zo liet hij zich ook betalen voor cover-up van gedopeerde Russen. Diack junior krijgt vijf jaar cel en een geldboete van 1 miljoen euro. En zo werpt de zaak een licht hoe Rusland de voorbije jaren kon wegkomen met het massale dopinggeknoei dat later aan het licht kwam, nadat Diacks termijn voorbij was en de Brit Sebastian Coe hem opvolgde. Dubieuze rol rond Spelen Als sportbobo van een de grootste sportbonden ter wereld en lid van het Internationaal Olympische Comité (IOC) laat Diack zijn macht ook gelden bij het toewijzen van grote sportevenementen. Hij wordt er evenzeer van verdacht om geld aan te nemen om te stemmen op Rio 2016 en later Tokio 2020 bij de toewijzing van de vorige en de komende Olympische Spelen, dat onderzoek is nog niet afgelopen. Hij was overigens niet aan zijn proefstuk toe. Het maakt geen deel uit van de beschuldigingen op dit proces, maar al als IOC-lid kreeg hij van de ethische commissie van het IOC een waarschuwing nadat hij in drie schijven bijna 85.000 euro kreeg van het sportmarketingbureau ISL, dat zo een deal met de atletiekbond wilde doordrukken. Diack, de arme man, claimde dat hij het geld had gekregen bij wijze van steunmaatregel, want zijn huis was afgebrand. World Athletics, de internationale atletiekbond, zegt dat „ze ontgoocheld zijn dat dit kon gebeuren in de sport.”