Column Valentijn Driessen: Vervreemding van Eredivisie

Enkele directeuren zagen een trend van vervreemding van de fans van hun club en het voetbal in het algemeen. Na het afkicken van de Eredivisie in maart, schaften veel seizoenkaarthouders een nieuw jaarabonnement aan om hun club financieel te helpen. Alleen werd dit maar mondjesmaat omgezet in een bezoek aan de oefenpotjes. Vanzelfsprekend viel de Comeback Eredivisie samen met de vakantieperiode. Echter, bij de start van het voetbalseizoen afgelopen twee weekeinden blijken veel voetbalfans het tweewekelijkse stadionritueel best te kunnen missen. Deze gevaarlijke tendens mag zich niet doorzetten omdat veel clubs voor de helft van de jaarlijkse inkomsten afhankelijk zijn van stadionbezoek. De toegangskaartjes zijn afgelopen zomer op papier verkocht en nagenoeg alle clubs hebben geloot welke seizoenkaarthouders binnen mochten bij de eerste competitieduels. Desondanks zijn er nauwelijks Eredivisie-duels waar - volgens de coronastandaard – het maximaal aantal toegestane fans ook werkelijk op de tribunes plaatsnam. Er kan sprake zijn van een overgangsperiode, gewenning en angst voor corona; tegelijkertijd ligt een structurele daling van de toeschouwersaantallen op de loer. Dit zou het profvoetbal in Nederland op termijn financieel kunnen terugwerpen. Daarom moeten Eredivisie-clubs er alles aan doen om het eigen publiek terug in het stadion te krijgen. Het helpt niet dat de KNVB in samenspraak met de clubs een competitieschema in elkaar heeft gedraaid zonder topwedstrijden voor de winterstop. Het idee was dat topduels tussen de topvier na de jaarwisseling voor volle stadions gespeeld konden worden als het coronavirus wellicht zou zijn getemd of er een vaccin in omloop zou zijn. Dit besluit lijkt te werken als een boemerang. Vanwege het sterk toenemende aantal besmettingen, ic-opnames en het uitblijven van een vaccin. Tevens zorgt het overschot aan Eredivisie-duels van bedroevend niveau voor zoveel afgrijzen dat fans een stadionbezoek niet zien zitten. Tot dusver zijn er nauwelijks wedstrijden geweest die een reclame zijn voor het Eredivisie-voetbal. Daarbij werken de bijna lege tribunes niet mee qua beeldvorming en sfeer. Terwijl juichen, zingen en fluiten verboden is. Dat wordt niet overal nageleefd. Zoals in De Kuip bij Feyenoord-FC Twente, waar trouwens hele grote families van honderden mensen aanwezig waren. Anders valt niet te verklaren dat zoveel mensen zich niets gelegen lieten liggen aan de verplichte anderhalve meter afstand. Of het begrip ‘Feyenoord-familie’ werd verkeerd geïnterpreteerd. Gefrustreerd door Feyenoords spel kropen de aanwezige fans naar elkaar toe en trachtten de Feyenoorders naar voren te schreeuwen. Het valt te verklaren, maar is geen goed signaal. De KNVB is samen met de Eredivisie CV en de landelijke en gemeentelijke overheid bereid te experimenteren met meer stadionbezoekers. Zolang iedereen zich aan de regels houdt. Weliswaar doen clubs er alles aan deze coronaregels met de inzet van extra stewards te handhaven; in bijna alle Eredivisie-stadions gaat het regelmatig mis. De clubs zijn van goede wil. Alleen moeten ze hun fans ervan overtuigen zich te blijven gedragen en de coronaregels na te komen. Want overheidsdienaren als burgemeester Aboutaleb van Rotterdam en ook andere burgervaders in de Randstad – daar zijn de ergste coronabrandhaarden – deinzen er niet voor terug extra maatregelen te nemen en het stadionbezoek verder in te perken. De vervreemding van de voetbalfan zou dan verder in een neerwaartse spiraal kunnen raken en dat kan noodlottig uitpakken voor Eredivisie-clubs in deze financieel zware tijden.