Raemon Sluiter: ’Gang van zaken bij Australian Open op z’n minst beetje krom’

Luchtkwaliteit De gang van zaken op Melbourne Park is op z’n minst een beetje krom natuurlijk. De autoriteiten van de staat Victoria adviseerden de mensen om binnen te blijven vanwege de slechte luchtkwaliteit, maar op de eerste dag van het kwalificatietoernooi van de Australian Open werd volop getennist. Volgens de toernooidirecteur, die zich beroept op professionals, was het allemaal verantwoord. Ik ga hier niet het tegendeel beweren, maar het is allemaal wel hoogst opmerkelijk. Ik heb toch het bange vermoeden dat commerciële belangen weer eens een belangrijke rol spelen. Het is te makkelijk om hier te schrijven dat de deelnemers aan het plaatsingstoernooi onder die omstandigheden niet de baan op hadden moeten gaan. Wie zo dapper zou zijn, mag dan wel een keertje zijn of haar verhaal doen bij CNN, maar uiteindelijk worden dan geen punten, geen geld en geen plek in het hoofdtoernooi verdiend. Daar draait het allemaal om voor de tennissers die naar Melbourne zijn gekomen. Misschien hadden de ATP en de WTA, de organisaties die de spelers vertegenwoordigen, op de rem moeten trappen. Dat is niet gebeurd en het is moeilijk om te beoordelen of dat al dan niet terecht is. Graag had ik resultaten gezien van metingen die uitwijzen wat de slechte lucht precies met tennissers doet. Nu weten we alleen dat bij 64 wedstrijden twee tennissers hebben opgegeven en de rest hun partijen ’gewoon’ uit heeft gespeeld. Geen glazen bol Door de Australische bosbranden is dus sprake van een ongewone seizoenstart, maar vooralsnog wordt Down Under volop getennist. Iedereen heeft kunnen genieten van een welverdiende vakantie in november en is daarna weer aan de bak gegaan om al die hamburgers, chocola en alcoholische versnaperingen eraf te werken. En om hun spel te verbeteren natuurlijk! Dat proberen ze vanzelfsprekend het hele jaar, alleen is dit de enige periode in het seizoen waarin je een week of vijf achter elkaar traint. Dan is het toch makkelijker aan iets werken dan als je over vier dagen weer een belangrijke wedstrijd hebt. Nu heb ik geen glazen bol, maar dat weerhoudt me er niet van om een beetje te proberen de toekomst in te kijken. Wat staat er allemaal te gebeuren straks op de Australian Open en daarna in de rest van het jaar? Nieuwe garde Bij de mannen zou het wel eens kunnen dat we dit jaar eindelijk een ’nieuwe’ grandslamkampioen mogen gaan kronen. Na de heerschappij van de heren Federer, Nadal, Djokovic en Murray (alleen Wawrinka en Cilic gooiden in de laatste 13 jaar (!) roet in het eten op het hoogste podium) lijken de sterren goed te staan voor de nieuwe garde. Stefanos Tsitsipas, Dominic Thiem, en Daniil Medvedev hebben daarvoor de beste papieren. Medvedev dwong Nadal tot vijf sets in de finale van het laatste grandslamtoernooi van vorig jaar in New York. Tsitsipas en Thiem stonden aan het eind van vorig seizoen bij de ATP Finals in de finale. Beiden wisten op weg naar die finale van één van de drie geweldenaren te winnen. Kunnen ze dat kunstje herhalen in een best-of-five op een grandslamtoernooi? Misschien is de Australian Open wel de beste kans voor deze drie heren. Ze nemen alle drie het momentum mee van eind vorig jaar, dus de kansen lijken er te zijn. Dappere keuze Op nationaal gebied hebben we bij de mannen helaas nog niet te al te veel om over naar huis te schrijven. Robin Haase komt uit één van de mindere seizoenen uit zijn carrière en is nu op plek 161 op de ATP-lijst te vinden. Dat is nog steeds hoog genoeg om kwalificatie voor de Australian Open te mogen spelen, maar Robin kiest ervoor om tijdens het eerste grandslamtoernooi van het jaar mee te doen aan twee challenger-toernooien in Bangkok. Dit om zijn weg omhoog een kickstart te geven. Een dappere keus; de financieel veiligere optie was geweest om kwalificatie te spelen in Melbourne en daar vervolgens te dubbelen, een discipline waarin hij ook heel goed uit de voeten kan en waarvoor hij ook had kunnen kiezen. De weg terug zal niet makkelijk worden. Het niveau is de laatste tien jaar in de breedte dusdanig sterker geworden dat het allesbehalve vanzelfsprekend is dat Robin na een paar maanden weer in de top-100 staat. Robin heeft dat aan den lijve ondervonden aan het eind van vorig jaar. Nu, met een fris hoofd, gaat hij weer een gooi doen naar een plek binnen die eerste 100, een plek waarvan hij vindt dat hij daar, mits fit en goed spelend, nog steeds thuishoort. Twintig kanshebbers Bij de vrouwen is het internationaal één grote roulette. Op zich zou u misschien kunnen denken dat ik daar met vier jaar ervaring wel iets zinnigers over te zeggen heb, maar het niveau ligt zo dicht bij elkaar, dat ik hier een lijstje van twintig speelsters zou kunnen optikken die een kans hebben om de Australian Open te winnen. Dat neemt niet weg dat er altijd een paar zijn die daar meer aanspraak op hebben. Barty, Osaka, Pliskova, Halep, Kvitova en Andreescu zijn daarin de grootste kanshebbers. En dan heb ik de meest interessante nog niet eens genoemd: Serena Williams. Begin december verschenen er op verschillende sociale media-kanalen al beelden van een hardwerkende Serena. Het feit dat ze de eerste week van het jaar een voorbereidingstoernooi in Auckland speelde én won, zegt dat Serena en haar team er weer alles aan willen gaan doen om dit jaar grandslamtitel nummer 24 binnen te gaan halen. Grote klapper Waar komt Kiki Bertens dan als kanshebster? Voor mij zou dat ergens na deze eerste groep van zeven zijn. Kiki heeft de laatste twee jaar bewezen dat ze van bijna iedereen kan winnen, alleen dateert haar laatste aansprekende grandslamresultaat alweer van anderhalf jaar geleden. Het zou geweldig zijn voor haar, en voor het Nederlands tennis, als ze erin slaagt haar seizoen met een mooi resultaat in Melbourne te starten. Een paar titels dit jaar zou heel mooi zijn en een afsluiting in de top-10 aan het einde van het seizoen zou wederom waanzinnig knap zijn. Maar om haar nu al prachtige carrière naar nog één niveautje hoger te tillen, is een grote klapper op een grandslamtoernooi een vereiste. Eerste zetje Naast Kiki Bertens heeft Arantxa Rus ook een plek in het hoofdtoernooi weten te bemachtigen. Via het winnen van een groot aantal 25.000 dollar-toernooien, heeft ze zich opgewerkt naar de 91e plek op de wereldranglijst. Een zeer knappe prestatie. Nu kan ze zichzelf de komende maanden een kans geven om richting top-75 te gaan, om vervolgens te kijken of ze haar hoogste ranking van augustus 2012 (toen ze 61e van de wereld stond) kan verbeteren. Wellicht kom ik daar dan op terug in één van mijn volgende columns!