Procedure KNVB broddelwerk en niet zuiver

De aanstelling van De Boer is de verantwoordelijkheid van de KNVB. Alleen is de gevolgde procedure door de KNVB broddelwerk en niet zuiver. Bij de aanstelling van Koeman in 2018 was hij de eerste en enige kandidaat en was er geen sprake van een beautycontest. Ditmaal stond de voetbalbond ineens een bedrijfsmatige aanpak voor. Hij koos daarom voor een platte sollicitatieprocedure waarbij men zelf drie kandidaten naar voren schoof. Je verwacht een volwassen, serieuze procedure tussen de drie. Op voorhand was daar geen sprake van. Goed om Frank Rijkaard te polsen, maar zijn ’nee’ lag voor de hand. Peter Bosz had zijn contract verlengd bij Bayer Leverkusen, zich gecommitteerd aan het project aldaar en zei daarom niet beschikbaar te zijn. Alleen is hem nooit op de man af gevraagd of hij bondscoach wilde worden. Geen staaltje van doortastendheid als je iemand als serieuze kandidaat voor het bondscoachschap beschouwt. Omdat ervaren bestuurders dit niet overkomt, ligt het voor de hand dat de KNVB bewust aanstuurde op de vrije Frank de Boer als bondscoach. Een keus waarmee de KNVB tegelijk de geïncasseerde afkoopsom van vijf miljoen euro voor Koeman in de zak kon houden en voor lief neemt dat De Boer als derde keus wordt neergezet. Kandidaten buitenspel gezet door KNVB Die hele zogenaamde bedrijfsmatige sollicitatieprocedure diende alleen om geloofwaardigheid en draagvlak voor De Boer te creëren. Want zijn aanstelling zou bij voorbaat veel kritiek oogsten. Het ergste aan deze heimelijke KNVB-operatie is dat gelijkwaardige kandidaten als Henk ten Cate, Louis van Gaal, Bert van Marwijk, Ruud Gullit en Giovanni van Bronckhorst bij voorbaat buitenspel werden gezet. Met ondeugdelijke argumenten - te oud, onervaren, onbetrouwbaar, ongewenst door internationals - werden zij geweerd. De KNVB heeft z’n eigen sollicitatieprocedure nooit serieus genomen, want anders zouden andere kandidaten zich hebben kunnen meten met De Boer. Verder heeft de voetbalbond de Commissie Mijnals ten onrechte gepasseerd. Als de KNVB diversiteit werkelijk had laten meewegen dan was iemand met gelijkwaardige kwaliteiten als De Boer, zoals Henk ten Cate en/of Ruud Gullit geïnterviewd door de directie. De woede bij commissievoorzitter Humberto Tan is begrijpelijk. Dat hij samen met zijn commissieleden blijft zitten, is dan weer onbegrijpelijk. Hij benoemt het benaderen van Rijkaard als alibi, maar vormt zelf met zijn commissieleden een nog veel groter alibi voor de KNVB. Het hele diversiteitsvraagstuk bij de KNVB is een wassen neus. Zo is de zelf door de bond aangestelde diversiteitsmanager, Houssin Bezzai, totaal niet betrokken bij de opvolging van Koeman. Met de drogreden dat zoiets voor deze functie niet opportuun was. Me dunkt of het opportuun was. Tenslotte werd Frank de Boer geïnterviewd door de duo’s Gudde-Hoogma en Smit-Berger. In de reglementen staat dat de commissarissen groen licht moeten geven voor de aanstelling van een bondscoach. Alleen zijn Smit en Berger als toezichthouders niet de aangewezen personen om sollicitatiegesprekken te voeren met kandidaatbondscoaches. Dat is een klusje voor het directieduo Gudde-Hoogma. Hou je het zuiver, dan maakt dat duo een keus en legt haar bevindingen neer bij de commissarissen alvorens zij een besluit nemen. Dat Smit en Berger een sollicitatiegesprek voeren met De Boer is in feite een motie van wantrouwen aan het adres van de directie. De gevolgde procedure door de KNVB verdient daarom allerminst de schoonheidsprijs. Dat is niets nieuws in Zeist, maar uiteindelijk valt het Frank de Boer niet kwalijk te nemen. Hij overlegt vandaag zijn geloofsbrieven als bondscoach en verdient een eerlijke kans ondanks geknoei van directie en rvc.