Wie o wie is Noussair Mazraoui?

„Wie o wie is Mazraoui?”, herhaalt de verdediger lachend de eerste vraag. „Ik ben iemand die nooit opgeeft. Als iets fout gaat, zoals de penalty die ik bij Standard Luik veroorzaakte, probeer ik ervan te leren en ga ik door”, geeft hij allereerst een korte beschrijving van de voetballer. „Ik kom uit Alphen aan den Rijn, was vroeger bijna altijd buiten en speelde veel in de voetbalkooien. Toch was ik ook graag thuis, want ik ben een familieman en houd van mijn vader, moeder, zusje en broertje. Dat zie je ook wel aan de tijd die ik met ze doorbreng. Ik ging goed op school, deed het VWO, maar zakte voor mijn examen. Daarna koos ik voor het voetbal, omdat ik al mijn aandacht daarvoor nodig had.” Meerdere keren hing zijn beoogde profcarrière aan een zijden draadje, wil de goedlachse back er maar mee zeggen. „Dat jaar mocht ik naar Jong Ajax, zonder contract. Marcel Keizer was de hoofdtrainer en John Heitinga, een andere Alphenaar, zijn assistent. John zei altijd dat ik de volgende ben die Alphen aan den Rijn weer op de kaart gaat zetten.” Dat lijkt te lukken. Maar makkelijk was de weg naar Ajax 1 niet voor Mazraoui, die verrassend werd opgenomen in de voorselectie van Marokko voor het WK en zodoende aan de neus van Oranje voorbij lijkt te gaan. „Ik ben Marcel Keizer ontzettend dankbaar. Nadat ik mijn debuut maakte, heb ik hem ook een taart gestuurd. Hij was de eerste trainer die écht vertrouwen in me had. En zo zie je maar wat dat met je kan doen. Er zijn veel goede, talentvolle voetballers, maar de belangrijkste vraag is: heb je genoeg zelfvertrouwen om je kwaliteiten te laten zien?”, aldus de Ajax-speler. „Door zijn steun brak ik door de muur.” „Marcel heeft er bij Marc Overmars (directeur spelersbeleid) écht op aangedrongen mij een contract te geven. Ik moest me in drie maanden bewijzen, maar hoorde daarna lange tijd niks. Uiteindelijk kwam de trainer naar me toe met de mededeling dat hij Overmars had gezegd dat ik een contract verdiende. Ik ben blij dat hij op mijn pad is gekomen.” Het is bijna niet voor te stellen dat de zelfverzekerde rechtsback van nu een onzekere jongen is geweest. „Als je in de jeugd telkens op de bank zit en na elk seizoen hoort dat je met de hakken over de sloot door gaat naar het volgende elftal, dan ga je als kleine jongen aan jezelf twijfelen. Ben ik wel goed genoeg? Ik durfde in de wedstrijden ook bijna niets meer. Als ik een bal kreeg, wilde ik hem zo snel mogelijk weer afspelen. Het ging zelfs zo ver dat ik na een goede eerste helft het liefst in de kleedkamer was gebleven. Bang dat ik na rust slecht zou spelen en mijn Ajax-toekomst op het spel zou komen te staan”, lacht Mazraoui nu om zijn twijfel van toen. „Tijdens mijn hele jeugdperiode ging het goed op trainen, deed ik altijd mijn stinkende best, maar voor mijn gevoel werd het niet echt gezien of gewaardeerd. Het leek alsof er te veel op negatieve dingen werd gelet en niet op zaken waar ik wél goed in was. Ik was klein en tegenover heel grote, donkere jongens niet snel genoeg. Maar Marcel zag mijn sterke punten wel, was echt van me gecharmeerd. Uiteindelijk heb ik de weg omhoog zelf gevonden, maar hij heeft me een flinke duw in mijn rug gegeven. Daarom vond ik het ook jammer dat hij werd ontslagen. Terecht of onterecht, ik weet het niet.” Bang weer terug te zijn bij af, was Mazraoui echter geen moment. „Mijn tank met vertrouwen zat helemaal vol. Ik wist wat ik wel en niet kan. En voor mijn gevoel ben ik in één klap sneller en technischer. Dat is iets mentaals, maar ik weet dat ik nu elke tegenstander aankan. Als je écht in je eigen acties gelooft, is de praktijk dat die ook negen van de tien keer lukken. Het maakt me niet meer uit welke trainer er voor de groep staat. Het ligt aan mij hoe hij me ziet en zal gebruiken. Het gaat erom dat je voor een trainer een betrouwbare speler wordt.” En dat is Mazraoui. Eentje die zichzelf doelen stelt. „Je kunt als rechtsback opvallen door goed te verdedigen. Assists geven en doelpunten maken, is een stuk moeilijker. Maar tegen Sturm Graz was ik twee keer de aangever. Dus the next goal is een goal.”