Chapecoense werd in 2016 wereldnieuws, toen het vliegtuig met daarin de selectie neerstortte boven Colombia. De ploeg zou daar de finale van het toernooi om de Copa Sudamericana spelen. Slechts drie voetballers, twee crewleden en een journalist overleefden de crash. Met hulp vanuit de hele wereld werd de selectie opnieuw opgebouwd, met succes dus.

Tumiri was destijds één van de gelukkigen. „Ik had mijn bagage tussen mijn benen gezet en ben toen in een foetushouding gaan zitten”, verklaarde de 30-jarige Braziliaan zijn geluk.

Erwin Tumiri na het vliegtuigongeluk in 2016.

Ⓒ ANP/HH

Wasmachine

Deze week kon hij daar opnieuw op rekenen. Tumiri was een van de inzittenden van een bus die nabij de Boliviaanse stad Cochabamba zo’n 150 meter van een bergwand een afgrond instortte. Het dodental staat momenteel op 21 en meer dan dertig passagiers raakten gewond, waaronder Tumiri.

„Ik voelde dat ik in slaap aan het dommelen was met muziek in mijn oren, toen ik mensen plotseling hoorde schreeuwen”, aldus de Braziliaan vanuit zijn bed in het ziekenhuis. „Het enige wat ik kan doen, was me stevig vasthouden aan de stoel voor mij. Ik voelde dat de bus ging kantelen. Ik ben tegen het raam gaan leunen zodat ik zo weinig mogelijk kon bewegen.”

Volgens Tumiri zat hij naar eigen zeggen ’in een wasmachine’. „We bleven maar tollen. Er waren mensen die zich niet hadden vastgeklampt en die vlogen door de bus. Ik ben altijd bij bewustzijn gebleven en ben uit het voertuig gekropen toen we tot stilstand kwamen. Ik kan nog altijd niet bevatten wat er gebeurd is. Ik heb pijn aan mijn arm, die ik nog niet kan optillen. Ik heb ook een wond aan mijn knie, maar dat is het. De dingen gebeuren voor een reden, denk ik. Zowel goed als slecht.”