„Het was een impact van 70G. Toen ik de artsen vertelde dat ik het bewustzijn niet verloren had, geloofden ze me niet”, aldus Correa tegenover de Argentijnse radio waaruit Het Nieuwsblad citeert.

„Voordat ik crashte, spande ik mijn spieren hard op en hield ik me vast, dat hielp me. Ik wilde zelf uit de auto stappen - ik was me gedurende het hele ongeluk bij bewustzijn.’

Correa onderging een operatie van 17 uur aan zijn benen. „Het heeft me een paar weken gekost om alles te accepteren”, gaat hij verder. „Het was moeilijk te begrijpen onder de pijnmedicatie in het ziekenhuis. Het kostte me tijd om het te accepteren, maar mijn houding is pragmatisch: niets zal veranderen wat er gebeurd is, dus ik moet er het beste van maken.”

„Natuurlijk ben ik verdrietig”, voegde hij eraan toe toen hij gevraagd werd wat hij voelde over alles wat er gebeurd was. „Anthoine was een goede vriend. Maar nu heb ik het gevoel dat ik terug moet komen - niet alleen voor mezelf, maar ook voor hem.”

En ondanks alles heeft Correa zijn hoop om in de toekomst in de Formule 1 te racen niet opgegeven. „Een ongeluk schakelt de droom niet uit”, benadrukte hij. „Het zet je aan het denken als je een risico wilt nemen voor een droom. En ik heb besloten dat ik dat wil blijven doen, want het is mijn droom.”