Column Jordi Cruijff: Speciale band met Martinez

We hebben elkaar leren kennen toen hij in de jeugd van Real Zaragoza speelde en ik bij Barcelona. Er was meteen een klik. Helemaal toen ik later bij Manchester United ging spelen en Roberto voor Wigan Athletic uitkwam. In Engeland zijn we heel close geworden. Vooral tijdens de moeilijke beginfase in Manchester is hij een enorme steun geweest. Ik was voor het eerst van huis, moest wennen aan het Engelse voetbal en vlakbij waar ik woonde pleegde de IRA ook nog een aanslag. In zo’n fase is het belangrijk dat je er niet alleen voorstaat. De rol die Roberto toen heeft gespeeld, zal ik daarom nooit vergeten. We hebben samen veel gedaan. Zoals de trainerscursus en de studie aan de Universiteit van Manchester, waar we onze marketing post graduate hebben gehaald. Roberto was de persoon die me stimuleerde om zo’n studie te doen. Zoals hij altijd positief is en veel dingen ziet zitten. Zo is hij ook als coach. Altijd positief. Natuurlijk volg ik hem op de voet. Als manager bij Wigan Athletic, daarna bij Everton en nu als bondscoach van België, dat woensdag tegen Nederland speelt. Een goede keuze van de Belgen. De meeste internationals spelen in Engeland en dan is het essentieel dat iemand een goed netwerk in de Premier League heeft. Verder heeft België een selectie waar veel voetbal in zit. Technisch goede spelers die ook nog fysiek sterk zijn. Roberto is altijd een aanhanger van het Nederlandse voetbal geweest en zit qua visie heel dicht tegen mijn vader aan. Dat zie je ook terug bij zijn elftallen. Ze spelen aantrekkelijk en slim. Alleen ben ik wel benieuwd hoe het leven van bondscoach hem bevalt. Roberto is een echte workaholic, iemand die iedere dag op het veld moet staan. Alleen is dat in zijn huidige functie onmogelijk. Wel is het een enorme uitdaging om al het Belgische talent niet alleen individueel, maar ook als team aantrekkelijker te laten voetballen en tegelijk goed te presteren. Hij is een man die altijd voor kwaliteit gaat en er geen enkel probleem mee heeft om betere mensen om zich heen te verzamelen. Zijn ego zit hem totaal niet in de weg. Het aantrekken van Thierry Henry als één van zijn assistenten is een goed voorbeeld. Daarmee heeft hij niet alleen iemand binnengehaald die als voetballer bij Arsenal en Barcelona is gevormd, maar tegelijk ook Frans spreekt. Ik ben daarom benieuwd naar Nederland – België. Vooral om te zien in hoeverre Roberto nu al zijn stempel op de Rode Duivels heeft kunnen drukken.