Heel veel bondscoaches

Al deze Russische steden hebben één ding gemeen. Ze hebben in de zomer van 2018 geen Oranjecamping. ’We’ gaan immers niet naar Rusland. Wat ik de afgelopen weken qua voetbalhysterie vooral erg bijzonder vond, waren de rekensommen die voorbij kwamen. Ook al deden de resultaten uit het verleden - die normaal al niets schijnen te garanderen - nu al helemaal niet veel goeds vermoeden, toch werd er nog niet getreurd. Als wij nu dit resultaat boeken, en zij dat, en zij zus, en die anderen zo, dan ging het lukken. En dan wist de bondscoach ook nog eens zeker dat Zweden niet met aanzienlijke cijfers van Luxemburg zou winnen en hadden wij dus nog alle kans op kwalificatie. Niet dus. Het blijft in de zomer van 2018 rustig in de doorgaans oranje versierde volksbuurten van Nederland. Ongetwijfeld zal het zwartepieten weer losbarsten; omdat iemand toch de schuld moet krijgen van deze ’blamage’ voor het Nederlands voetbal. Deze keer gok ik er op dat de wanorde in de KNVB de schuld krijgt. Niet de spelers of de bondscoach. De tiende bondscoach in zeventien jaar trouwens en de 26e (!) bondscoach in de afgelopen veertig jaar. Frankrijk versleet in dezelfde veertig jaar tien bondscoaches, België veertien en Duitsland acht! Of de zeventien bondscoaches in tien jaar de reden zijn van ons wegblijven uit Rusland? Ik denk het niet, maar helpen doet al die onrust natuurlijk ook niet. Volgens mij hebben we vooral gewoon even een mindere generatie voetballers, over de hele linie genomen. We hebben en hadden een aantal toppers zoals Robben, Van Persie en Sneijder, maar gemeten naar onze top-25 voetballers, komen we op het moment gewoon even kwaliteit tekort ten opzichte van wel erg veel grotere landen. Of zelfs ten opzichte van een vergelijkbaar land als België. Dat plaatst zich namelijk wel. Is dat erg? Nationale rouw? Welnee. We zullen de saamhorigheid missen en economisch is het een aderlating. Maar het kan op zich geen kwaad om even weer gewoon een uiterst middelmatig voetballandje te zijn. De volgende gouden generatie zoals we die eerder gekend hebben, komt ook weer. Alleen niet vanzelf. Daar moet vanaf de basis keihard aan gewerkt worden door spelers, trainers en clubs. Onder leiding van een KNVB die zich veel meer moet richten op de basis van het toekomstige voetbalsucces: de jeugd. Niet meer zeuren over een spelertje dat bij de F-jes 5 minuten te laat op het aanmeldformulier wordt gezet, omdat er een paar anderen ziek zijn gemeld, maar gaan voor de lol in de sport. De jeugd meenemen naar het avontuur dat topsport heet. En op het hoogste niveau je afvragen of die Duitsers nou altijd zo goed zijn, omdat ze geluk hebben of omdat het ook helpt dat hun bondscoach gemiddeld drie keer langer aanblijft dan in ons kritische voetballandje.