Krook is de voormalig kernploegtrainer van nationale toppers als Bart Veldkamp, Rintje Ritsma en Falko Zandstra. Eerstgenoemde werd tijdens de Winterspelen van 1992 in het Franse Albertville onder diens leiding olympisch kampioen op de tien kilometer.

Als schaatser kwam hij zelf nooit verder dan de subtop, maar als coach en adviseur maakte hij in totaal negen keer een Olympische Spelen mee. Verder was hij werkzaam topsportcoördinator van de KNSB en adviseur van de verschillende teams.

Krook werd in 2006 voor zijn werk in de sport benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Het was voor hem één van de mooiste momenten uit zijn sportieve leven.

Ab Krook, zoals de meeste schaatsfans hem zullen herinneren, coachend langs de lijn.

Ⓒ HH/ANP

Krook werd eind 2018 ook al getroffen door een herseninfarct, waarna hij in een revalidatiecentrum moest herstellen. Na een onverwacht goed herstel werd hij onlangs weer getroffen.

In 2002 werd Krook ook al eens onwel in het vliegtuig onderweg naar Calgary. Tijdens een tussenstop op Minneapolis werd hij toen van boord gehaald. Hij verbleef destijds twee weken in een Amerikaans ziekenhuis. Twee jaar later overkwam hem tijdens een autorit van Inzell naar Nederland hetzelfde.

„Zijn overlijden stemt ons triest”, zegt Herman de Haan, directeur-bestuurder van de KNSB. „De schaatswereld verliest in Ab Krook een bevlogen professional. Ab toonde zich ook na zijn pensionering zeer betrokken bij het topschaatsen en sprak daar met veel kennis over. Wij wensen zijn vrouw Ineke veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.”

Ab Krook in 2016, tijdens een speech op het Telesport Schaatsgala.

Ⓒ MATTY VAN WIJNBERGEN

Voor De Telegraaf was Krook geruime tijd werkzaam als juryvoorzitter van het klassement Schaatser van het Jaar. Buiten zijn werk in het schaatsen was Krook ook actief als sponsormanager voor het Nederlandse wielerteam De Rijke.

Krook hield er volgens eigen zeggen gedurende zijn loopbaan een ongezond werkschema op na, dat in het schaatsseizoen haast geen vrije tijd toeliet. „Dat ligt ook aan mezelf. Mijn privéleven is aangepast aan mijn werk. In de winter ben ik minder aanspreekbaar. Vrienden en familieleden weten dat. Hoewel ik veel waarde hecht aan familiecontacten, hoeven ze in de winter niet op me te rekenen.”