Kerstholt moet na succesjaar plaatsnemen in de wachtkamer

„Ik ga eerst een weekje naar Noorwegen, dan zet ik mijn telefoon uit en ga ik lekker skiën”, vertelt Kerstholt, die daar naar eigen zeggen ook echt aan toe is. „Dit werk is veeleisend. Het vreet aan je, dat heb ik dit jaar zeker gemerkt. Maar het was het wel waard. We hebben een heel mooi seizoen beleefd en heel veel sporters een boost kunnen geven. Daar doe je het voor en dat proces vond ik geweldig om mee te maken.”

Na tien medailles (waarvan zes keer goud) op de Europese kampioenschappen van januari in Polen reikte Oranje op de wereldtitelstrijd in Zuid-Korea tot acht plakken (waarvan vijf keer goud). Een exceptionele prestatie. „Toen ik net instapte als bondscoach, had ik al wel een bepaald idee bij wat onze rijders nodig hadden. Dan kun je direct resoluut gaan vertellen wat je plannen zijn, maar dan krijg je in eerste instantie toch iets terug als: welke flapdrol ben jij nou om mij te vertellen hoe het allemaal in elkaar zit? Stap voor stap krijg je echter steeds meer grip op mensen en kun je ze vooruit helpen. Dat begon gevoelsmatig traag en ging uiteindelijk verbazingwekkend snel. En hoe meer vertrouwen er dan komt, hoe beter de rijders zich ontwikkelen. Ik ruik dus zeker mogelijkheden voor de toekomst.”

Kerstholt gaat na zijn vakantie in gesprek met de directeuren van schaatsbond KNSB. Die moeten ook een knoop doorhakken als het gaat om Jeroen Otter, de roemruchte voorganger van Kerstholt die vorig jaar een sabbatical inlaste en in een interview met De Telegraaf afgelopen weekeinde aangaf dat zijn handen jeuken om weer aan de slag te gaan. Net als Kerstholt weet hij echter nog niet in welke hoedanigheid dat zal zijn.