Dirk van Duijvenbode struikelt over laatste horde, maar pakt wel een halve ton

Al zal er voorlopig volgens hem niet veel veranderen. Natuurlijk heeft hij dankzij de dikke cheque van 50.000 Britse ponden (prijzengeld voor de verliezend finalist) wat meer financiële slagkracht, maar dat neemt niet weg dat hij bij thuiskomst gewoon weer bij de auberginekwekerij in ’s-Gravenzande binnenstapt. „Koffer thuis afgooien en naar het werk”, zegt Van Duijvenbode, die de administratie van het bedrijf verzorgt en voor 32 uur per week onder contract staat. Hij heeft het zo geregeld dat zijn contracturen nogal eens kunnen wisselen, zolang hij zijn werk maar op tijd klaar heeft. Auberginekweker Van Duijvenbode heeft het naar eigen zeggen getroffen bij de auberginekweker. Nadat hij begin dit jaar via de Q-school zijn PDC-tourkaart heroverde, meldde hij zich bij zijn baas met de mededeling dat hij naast zijn werk nog eenmaal volledig voor zijn geliefde sport wilde gaan. Geen enkel probleem. Inmiddels is er tussen de aubergines een heuse dartbaan aangelegd, waardoor de pauzes tegenwoordig optimaal worden benut. Ook verrichtte een osteopaat tussendoor wonderen door hem nagenoeg helemaal van een pijnlijke arm, iets dat hem in het verleden behoorlijk parten speelde, af te helpen. Stoppen met werken ziet hij niet zitten. „Dat ambieer ik helemaal niet. Het is qua combinatie misschien niet altijd even ideaal, maar ik zou bijvoorbeeld niet in de situatie willen komen dat ik moet winnen om mijn hypotheek te kunnen betalen. Daar is niet tegen te darten. Zoals het nu is, biedt mij enorm veel kansen. Verder vraag ik me af wat het me zou opleveren als ik zou stoppen met werken. Zou ik dan meer gaan trainen dan nu? Ik gooi zo’n anderhalf uur per dag op mijn werk. Daarnaast train ik dan nog drie tot vier keer per week in de avonden thuis. Dat lijkt me voldoende.” Van Duijvenbode beleefde de afgelopen zeven dagen in Engeland een droom. Ondanks een wankelende start (gemiddelde van 73) won hij in de eerste ronde van Mensur Suljovic (15e van de wereld). Die partij had overigens net zo goed het einde van zijn toernooi kunnen betekenen, beseft hij terdege. Op sociale media kreeg de Westlander vanwege zijn slechte spel de nodige kritiek te verwerken. Maar juist die berichten triggerde hem om zich voor de buitenwereld eens extra te bewijzen. Daarna volgden puike optredens tegen achtereenvolgens Dimitri van den Bergh (11e), Gary Anderson (9e) en Simon Whitlock (17e). Zo schreef hij een stukje dartgeschiedenis door in het 23-jarige bestaan van de World Grand Prix als eerste debutant ooit de eindstrijd te halen. Daarnaast kon hij na Van Gerwen, Raymond van Barneveld en Roland Scholten de vierde Nederlander worden die ooit een PDC-major wist te winnen. ’Je hebt altijd iets te verliezen’ Van Duijvenbode stapte maandagavond rond de klok van acht uur (lokale tijd) de lege Ricoh Arena - vanwege de coronamaatregelen was er geen publiek welkom - binnen met de intentie om zijn eerste grote hoofdprijs te bemachtigen. Dat hij opnieuw de absolute underdog was, deed daar niets aan af. „Dat je niks hebt te verliezen, vind ik altijd zo’n opmerking om jezelf in te dekken. Je wilt toch winnen? Dan heb je altijd iets te verliezen. Al zal niemand raar opkijken als ik verlies.” Dat laatste deed dan ook niemand toen Price na de 5-2 zege in sets met de beker in zijn handen stond. De voormalig rugbyer timmert aardig aan de weg en heeft nu vier majortitels in zijn bezit. De 35-jarige Welshman is op dit moment misschien wel de beste speler van de wereld, mede omdat de voorheen onbetwiste leider Van Gerwen het de laatste tijd meermaals laat afweten. Zo werd de titelverdediger in Coventry in de kwartfinales uitgeschakeld. Bijna kreeg hij nog wel een landgenoot als opvolger, maar Van Duijvenbode kon al het stuntwerk dus net niet belonen met de ultieme kroon. Van Duijvenbode zal vast nog wel eens terugdenken aan deze uitgelezen kans om een majortoernooi te winnen. „Misschien is dit wel de enige keer in mijn leven dat ik zo dichtbij kom.” Maar bovenal kan hij terugkijken op een geslaagde World Grand Prix. Zo weet hij zich verzekerd van deelname aan de Grand Slam of Darts (startgeld 4000 pond), stijgt op de wereldranglijst van plek 73 naar 54 en strijkt 50.000 Britse ponden (55.000 euro) op. En dat laatste is goed voor ongeveer twee keer zijn jaarsalaris. „Dat is best gek allemaal.” Nu terug naar ’s-Gravenzande, want ’Auberginius’ is nog niet klaar met werken. Máár ook zeker niet met darten.