Het geluk van Ronald Koeman

In de vele en zeer goed beluisterde sportprogramma’s die ’s nachts op de radio worden uitgezonden (de radio is een niet te onderschatten medium in Spanje), werd Ronald Koeman, de nieuwe mister, zoals de baas van Barça in de volksmond wordt genoemd, de hemel ingeprezen. En de volgende ochtend gingen de (sport)kranten in het hele land vanuit de karakteristieke kiosken grif van de hand. Chauvinistisch En die kranten zijn zeer machtig. Neem El Mundo Deportivo, Diario Sport, AS, Lavanguardia, El Periodico en Marca, ze schrijven iedere dag, zeven dagen in de week, tientallen pagina’s over voetbal. In de Catalaanse edities worden steevast 24 of 32 pagina’s ingeruimd voor FC Barcelona. Kranten die zo chauvinistisch zijn als de pest. Het waren verwarrende tijden voor die kranten en andere media die zich dagelijks vol op hun Barça plegen te storten. Want Lionel Messi, het grootste sieraad van de club, had de oorlog verklaard aan het bestuur, dat niet wilde meewerken aan een afscheidsfeestje van de Argentijnse balvirtuoos. Hetzelfde bestuur dat Luis Suarez, de ex-Ajacied die buurman en bloedgabber is van Messi, zomaar bij het grofvuil had gezet. Suarez vertrok naar Atletico Madrid. Woedend waren de culés, zoals de supporters van FC Barcelona heten. Vrij vertaald ’konten’. Hun club hoeft maar een klein beetje tegenwind te krijgen of de aimabele culés groeien uit in vreselijke mopperkonten. Laat staan als hun Messi na tien landstitels, vier Champions League’s en drie wereldbekers de club dreigt te verlaten. Dan staat de heilige vulkaan Camp Nou op uitbarsten. De toorn richtte zich, uiteraard, op clubpresident Josep Maria Bartomeu. De man kreeg er ongenadig van langs, een woedende menigte bestormde zelfs het eigen stadion en eiste zijn aftreden. Laat deze Bartomeu, die er eventjes niet zo goed opstond bij Messi en zijn vrienden, nu zojuist Koeman hebben aangesteld. Normaal gesproken zou een nieuwe trainer in dit geval met huid en haar worden verslonden door de media, ook al lopen er vele lijntjes van de bestuurskamer van FC Barcelona naar de diverse redacties. Kansloos zou de nietsvermoedende ’mister’ zijn. Ronald Koeman heeft echter het geluk dat hij Ronald Koeman is. Kleuterschool Lionel Messi zat net op de kleuterschool in Rosario toen Ronald Koeman op 20 mei 1992 op het heilige gras van Wembley de meest iconische treffer uit de clubgeschiedenis van FC Barcelona maakte. Zijn goal uit een vrije trap tegen Sampdoria, bezorgde Barça voor de eerste keer de Europa Cup voor landskampioenen, de voorloper van de Champions League. In de hal van Camp Nou herrees een beeld van de Nederlander, in de schiethouding waarmee hij zijn legendarische treffer maakte. Het beeld staat er uiteraard nog steeds. Koeman kan bij de supporters en in de media dus wel een potje breken, maar prettig zal hij het niet hebben gevonden toen hij ongewild een affaire werd ingezogen waar hij part nog deel aan heeft. Alle ogen waren dan ook gericht op de manier waarop Koeman de afgelopen dagen zijn rebellerende sterspeler zou behandelen. Er werd hardop afgevraagd of de voormalige Oranje-bondscoach Messi nog wel kon motiveren, of dat de die lak zou hebben aan de status van Koeman en een breuk zou forceren. De transfermarkt sluit immers pas op 6 oktober. Zondagavond bleek dat Koeman, ogenschijnlijk onbewogen, het respect van zijn spelers in razend tempo voor zich had gewonnen, zo fel werd er voor iedere centimeter gestreden. Zelfs Messi, ’gewoon’ door Koeman als aanvoerder aangewezen, vertoonde een klein lachje na een benutte penalty. Of het lek na zegge en schrijve één competitiezege boven is, na een seizoen waarin aartsrivaal Real Madrid met de landstitel aan de haal ging en Barça door Bayern München met 8-2 werd vernederd in de Champions League, zal de tijd leren. De hysterisch jubelende Spaanse media doet vermoeden van wel. Maar Koeman weet hoe de hazen lopen op de krantenredacties en in de diepste spelonken van Camp Nou, na bijvoorbeeld twee zeperds op rij. Want ook na een nederlaag staan de radio’s aan en moeten kranten gevuld, nu met 24 pagina’s snoeiharde kritiek. En dus worden in de garages van Palamos, Puigcerda en Hospitalet de kettingzagen driftig tevoorschijn gehaald. Louis van Gaal en zelfs Johan Cruijff weten er alles van.